Przepływy kapitału. Czym są międzynarodowe przepływy kapitału?

1.

Pojęcie
przepływu
kapitału
Yuliya Marmura 43721
Iryna Shkrabiuk 43750

2.

PRZEPŁYWY KAPITAŁU…
Czym są międzynarodowe
przepływy kapitału?

3.

Międzynarodowy przepływ kapitału – wszystkie transakcje
kapitałowe dokonane między krajowymi i zagranicznymi
podmiotami gospodarczymi, które powodują zmianę wysokości lub
struktury salda należności i zobowiązań danej gospodarki
narodowej wobec zagranicy, czyli jej pozycji zagranicznej netto.

4.

Ruchy kapitału mogą wynikać z:
zakupu towarów i usług za granicą,
udzielania lub otrzymywania zagranicznych kredytów handlowych
i pożyczek finansowych,
zakupu i sprzedaży zagranicznych papierów wartościowych,
zakładania przedsiębiorstw w jednym kraju przez rezydentów
drugiego kraju.

5.

Międzynarodowe przepływy kapitału w historii
gospodarki światowej
Na przełomie średniowiecza i ery nowożytnej obserwowano
jednokierunkowy przepływ kapitału, bezpowrotne transfery z
Europy na tereny Ameryki Północnej, Australii i Nowej Zelandii.
o

6.

W okresie kolonializmu była to wielka fala emigracji kapitału
charakteryzująca się tymczasowym, nie trwałym przepływem.
Lokowanie następowało nie według zasad tworzenia spójnej
gospodarki wewnętrznej o szerokiej infrastrukturze, lecz w
wybranych dziedzinach, umożliwiających eksploatację surowców
mineralnych (zwykle rabunkową) oraz eksploatację siły roboczej.
o

7.

Od upadku kolonializmu do dnia dzisiejszego przepływ kapitału
następuje w formie trwałej lub tymczasowej.
o
o Istotną cechą międzynarodowych przepływów kapitału jest
dominująca rola korporacji transnarodowych. Zdecydowana
większość przepływu kapitału w gospodarce światowej omijała
rejony krajów rozwijających się,
jak też krajów przechodzących
transformację ustrojową.

8.

o Zmieniło się to, gdy wystąpiło zjawisko
offshoringu, czyli „ucieczki” tradycyjnych
przemysłów do krajów rozwijających się i
średnio rozwiniętych.

9.

Kapitał jest najbardziej płynnym wśród
czynników produkcji. Według wielu teorii
makroekonomicznych (np. Model Solowa Swana) to jeden z czynników wzrostu
gospodarczego, dlatego poszczególne kraje
konkurują miedzy sobą w przyciąganiu go.
Międzynarodowe przepływy kapitału
postrzegane są w dwóch wymiarach: szerokim
i wąskim. W pierwszym znaczeniu rozumiane
są jako wszelkie odnotowane w bilansie
płatniczym ruchy przez granicę z motywu
zysku, przez gospodarstwa domowe, banki
komercyjne i przedsiębiorstwa oraz przez
banki centralne, aby osiągnąć określone cele
makroekonomiczne[1]. W drugim znaczeniu są
to ruchy kapitału ukierunkowane na zysk
podejmowane przez gospodarstwo domowe,
przedsiębiorstwa i banki komercyjne (bez
Banków Centralnych).

10.

Kwestia przepływów kapitałowych stała się przedmiotem ekonomicznych analiz
na szeroką skalę dopiero w latach dwudziestych XX wieku. Wcześniej klasycy
zakładali brak mobilności czynników produkcji. Przepływy kapitałowe uznawano
za zjawisko sporadyczne, które można pominąć w teorii wymiany
międzynarodowej. W okresie międzywojennym Keynes przedstawił swoją teorię na
temat migracji kapitału. Uważał, iż tego typu obroty mają negatywne skutki,
bowiem obciążają bilans płatniczy kraju eksportującego. Według teorii
pokeyensowskiej wywóz kapitału ma pozytywne skutki dla światowego wzrostu
gospodarczego. Przepływ środków z krajów o wysokiej skłonności do oszczędzania
i niedostatecznej skłonności do inwestycji do krajów o niskiej skłonności do
oszczędzania i niedostatecznym kapitale na inwestycje stanowi ważny czynnik
ożywienia gospodarek

11.

Problem ten został ponownie podjęty po II wojnie światowej w związku z
zagadnieniem przyspieszenia rozwoju ekonomicznego krajów słabo rozwiniętych i
dynamicznym procesem globalizacji.
Współczesne ujęcie traktuje
przepływy
kapitałowe
jako
międzynarodowe transakcje kapitałowe
ujmowane w bilansie płatniczym,
polegające
na
przepływie
siły
nabywczej z określonego kraju za
granice i odwrotnie. Są to wszelkie
transakcje,
dokonywane
miedzy
krajowymi
i
zagranicznymi
podmiotami gospodarczymi, które
powodują zmianę wysokości lub
struktury
salda
należności
i
zobowiązań
danej
gospodarki
narodowej wobec zagranicy.

12.

Międzynarodowe transfery kapitałowe charakteryzują
się przede wszystkim dwiema cechami : zwrotności i
odpłatności.
Zwrotność oznacza, że
przekazanie pewnej (określonej)
wartości za granicę lub otrzymanie
jej z zagranicy obliguje kraj
otrzymujący do jej zwrotu.
Cecha odpłatności oznacza
konieczność
przekazywania
za
granicę, w trakcie użytkowania
zagranicznego kapitału, określonych
wartości jako wynagrodzenia za
tymczasowe dysponowanie pewną
siłą nabywczą.

13.

Nieodpłatne i zwrotne
Nieodpłatne i bezzwrotne
Ze względu na te dwie cechy przepływy
kapitałowe możemy podzielić na cztery typy
Odpłatne i zwrotne
Odpłatne i bezzwrotne

14.

Międzynarodowy przepływ
kapitału może mieć zarówno
pozytywne jak i negatywne skutki
dla
poszczególnych
państw.
Liberalizacja ruchu kapitałowego
umożliwiła swobodne zaciąganie
kredytów przez państwa słabo
rozwinięte bądź rozwijające się na
innych rynkach (szczególną forma
takiego
rynku
jest
rynek
eurowalutowy).
Wzmożony przepływ kapitału do krajów będących w stanie rozkwitu
umożliwia dalszy rozwój inwestycji, wzrost produkcji i zdobywanie nowych
technologii (np. zakup z krajów wysoko rozwiniętych). Wymiana między
krajami wysoko rozwiniętymi a rozwijającymi się według modelu Solowa
przynosi pozytywne skutki dla obu krajów. Dla eksportera w postaci wyższego
wynagrodzenia kapitału i tym samym wyższego wzrostu dochodu narodowego,
natomiast w kraju importującym kapitał pozytywnym efektem jest wzrost
produkcji.

15.

Konsekwencje transferu kapitałów do
krajów słabo rozwiniętych mogą być
pozytywne lub negatywne, w zależności
od zdolności państwa do obsługi
kapitału zagranicznego. Gdy państwo
jest w stanie spłacić zobowiązania
wobec eksporterów (nie importuje
kapitału
w
nadmiarze)
może
wykorzystać kapitał do importu innych
dóbr będących istotnym czynnikiem
wzrostu gospodarczego. W przeciwnym
wypadku
nadmiar
zaciągniętych
kredytów prowadzi do zadłużenia
państwa.

16.

Głównymi motywami przepływów kapitału, jeżeli chodzi o
kapitał prywatny są czynniki ekonomiczne: wyższy zysk,
dostępność zasobów. W przypadku kapitału państwowego bądź
instytucjalnego głównymi przyczynami są relacje międzynarodowe
(chęć pomocy krajom rozwijającym się, bądź dotkniętych
kataklizmami) oraz czynniki społeczno- polityczne.

17.

Dziękuję za uwagę!