Polskie siły zbrojne

1.

POLSKIE
SIŁY
ZBROJNE

2.

"Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej służą ochronie
niepodległości państwa i niepodzielności jego
terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa
i nienaruszalności jego granic. Siły Zbrojne zachowują
neutralności w sprawach politycznych oraz podlegają
cywilnej i demokratycznej kontroli.„
"Siły Zbrojne ponadto mogą brać udział w zwalczaniu
klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, działaniach
antyterrorystycznych, akcjach poszukiwawczych oraz
ratowania życia ludzkiego, a także w oczyszczaniu
terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu."

3. W skład Sił Zbrojnych wchodzą jako ich rodzaje:

Wojska Lądowe,
Siły Powietrzne,
Marynarka Wojenna.
Wojska Specjalne.
Żandarmeria wojskowa - wyodrębniona służba

4. Wojska Lądowe

Wojska Lądowe, przeznaczone są do zapewnienia obrony przed
atakiem lądowo-powietrznym w dowolnym rejonie kraju, na każdym
kierunku, w obliczu każdej formy zagrożenia militarnego.
Zgodnie z wymogami współczesnego pola walki wojska lądowe
przystosowane są do wykonywania zadań operacyjnych
i taktycznych w skomplikowanych warunkach technicznych,
meteorologicznych i bojowych.
Dysponując dużą siłą ognia, manewrowością, ruchliwością
i odpornością na uderzenia przeciwnika, stanowią trzon sił zbrojnych.
Współczesne wojska lądowe cechuje całkowite zmotoryzowanie,
szerokie wykorzystanie nowoczesnych technik prowadzenia walki oraz
wielopłaszczyznowe współdziałanie z siłami powietrznymi
i marynarki wojennej.
Wojska lądowe dysponują własnym szkolnictwem wojskowym,
chorążych i podoficerów.
Święto Wojsk Lądowych – 12 września

5. Wojska Lądowe dzielą się na następujące rodzaje wojsk:

Obrony przeciwlotniczej
Pancerne
Rakietowe i artylerii
Inżynieryjne
Łączności i informatyki
Aeromobilne
Rozpoznanie walki
radioelektronicznej
Zmechanizowane
Obrony
przeciwchemicznej.

6.

Siły Powietrzne
Głównym zadaniem Sił Powietrznych,
jest prowadzenie operacji mających na
celu uzyskanie przewagi w powietrzu
i wspieranie oddziałów innych
Rodzajów Sił Zbrojnych.
Składają się z Wojsk Lotniczych,
Wojsk Obrony Przeciwlotniczej
i Wojsk Radiotechnicznych.

7. Główne zadania Marynarki Wojennej:

ochrona polskich interesów na morzu, szczególnie w wyłącznej strefie ekonomicznej
we współpracy z Morskim Oddziałem Straży Granicznej;
zapewnienie bezpiecznej żeglugi w polskiej strefie odpowiedzialności;
ochrona ekologiczna polskich obszarów morskich;
ratowanie życia na morzu w polskiej strefie odpowiedzialności, ale także poza nią;
realizacja polskiej morskiej racji stanu;
demonstrowanie obecności na morzu w polskiej strefie zainteresowania państwa;
udział w operacjach pokojowych i antyterrorystycznych;
szkolenie i przygotowywanie sił do realizacji zadań bojowych na wypadek zagrożenia
dla bezpieczeństwa państwa;
utrzymanie odpowiednio wysokiej gotowości bojowej na wypadek wojny;
odpowiednio wczesne wykrycie zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa od strony
morza;
obrona państwa podczas wojny przed atakiem od strony morza;
utrzymanie panowania na morzu podczas wojny w odpowiedniej strefie obrony przy
współdziałaniu z Siłami Powietrznymi;
obrona wybrzeża i terenów nadmorskich przy współpracy z Wojskami Lądowymi
i Siłami Powietrznymi

8. Marynarka Wojenna RP posiada:

Około 60 okrętów głównych i około 40 pomocniczych,
5 okrętów podwodnych (Orzeł, Sokół, Sęp, Bielik, Kondor)
Fregaty, okręty szkolne, okręty ratownicze, niszczyciele min, trałowce,
korwety rakietowo- artyleryjskie,
Około 15 samolotów i 35 śmigłowców,
Samoloty transportowe, monitoringu ekologicznego, ratownicze,
Śmigłowce transportowe, zwalczania okrętów podwodnych, śmigłowce
ratownictwa medycznego
50 armat przeciwlotniczych,

9. Żandarmeria wojskowa

Żandarmeria Wojskowa ( ŻW ) została sformowana
z dniem 1 września 1990 r.
Terenowe jednostki organizacyjne ŻW
utworzono na bazie rozformowywanych
organów Wojskowej Służby Wewnętrznej,
a Komendę Główną ŻW w miejsce Szefostwa
WSW.
Świętem Żandarmerii Wojskowej jest dzień
13 czerwca.
Znakiem ŻW jest emblemat przedstawiający
nałożone na siebie litery "ŻW", umieszczone
wewnątrz koła otoczonego wieńcem laurowym.
Kropka nad literą "Ż" jest w kształcie czarnego
znicza z płomieniem, wnętrze znaku jest
szkarłatne, a płomień znicza żółty.

10. Zadania Żandarmerii Wojskowej:

ochranianie porządku publicznego na terenach i obiektach jednostek wojskowych oraz w miejscach
publicznych,
zapobieganie popełnianiu zjawisk patologicznych, a w szczególności alkoholizmowi i narkomanii
w Siłach Zbrojnych,
zwalczanie klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidowanie ich skutków
oraz czynne uczestniczenie w akcjach poszukiwawczych, ratowniczych i humanitarnych, mających
na celu ochronę życia i zdrowia oraz mienia,
kontrolowanie przestrzegania dyscypliny wojskowej oraz porządku publicznego,
interweniowanie w przypadkach naruszania dyscypliny wojskowej lub porządku publicznego,
wykonywanie czynności operacyjno – rozpoznawczych,
poszukiwanie sprawców przestępstw i wykroczeń oraz zaginionych żołnierzy, a także poszukiwanie
utraconych przez jednostki wojskowe: broni, amunicji, materiałów wybuchowych i innego mienia
wojskowego oraz materiałów zawierających informacje niejawne,
zabezpieczanie śladów i dowodów popełnienia przestępstw i wykroczeń oraz sporządzanie
ekspertyz i opinii kryminalistycznych,
kontrola posiadania uprawnień do użycia munduru oraz odznak i oznak wojskowych, konwojowanie
osób, dokumentów i mienia wojskowego,
przymusowe doprowadzanie osób, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach
o postępowaniu karnym, skarbowym, karnym wykonawczym i cywilnym,
wykonywanie zadań policji sądowej w sądach wojskowych i wojskowych jednostkach
organizacyjnych prokuratury;

11. Umundurowanie

Obecnie w Wojsku Polskim występuje kilka rodzajów
umundurowania, które w zależności od przeznaczenia dzieli się na
ubiory:
mundury wieczorowe – noszone są tylko przez oficerów zgodnie
ze zwyczajem przyjętym w środowisku cywilnym,
mundury zasadnicze:
mundur galowy – noszony przez żołnierzy zawodowych w czasie
uroczystości związanych z uczczeniem świąt państwowych
i wojskowych z udziałem Prezydenta RP, marszałków Sejmu
i Senatu, prezesa Rady Ministrów i ministra obrony narodowej.
Żołnierze występują w nim również podczas uroczystych spotkań
służbowych, świąt rodzajów sił zbrojnych i jednostek wojskowych,
mianowań na kolejne stopnie wojskowe oraz wyróżnień żołnierzy
orderami i odznaczeniami
mundur wyjściowy – noszony powszechnie jako podstawowa
forma umundurowania żołnierzy zawodowych i słuchaczy szkół
wojskowych w toku wykonywania codziennych obowiązków
służbowych

12.

mundur służbowy – noszony przez generałów oraz żołnierzy pododdziałów
reprezentacyjnych w trakcie pełnienia służby i wystąpień w szyku zwartym
podczas uroczystości państwowych
mundur polowy (ćwiczebny) – noszony przez żołnierzy w trakcie wykonywania
zadań służbowych w ramach szkolenia bojowego oraz pełnienia służby
wartowniczej (wewnętrznej i garnizonowej)
mundury roboczy – noszony w czasie obsługi uzbrojenia, sprzętu technicznego
oraz wykonywania prac gospodarczych
mundury specjalne – noszony w trakcie pracy przy sprzęcie wymagającym
wyposażenia ochronnego
Ubiory zasadnicze występują w następujących barwach:
wojskach lądowych – w kolorze khaki
w wojskach lotniczych i obrony powietrznej – w kolorze stalowym
w marynarce wojennej – w kolorze granatowym i białym.
Ubiory polowe są noszone przez wszystkich żołnierzy w barwach ochronnych

13. Czapki

Kolor otoku czapki garnizonowej uzależniony jest od rodzaju wojsk i służb.
W wojskach lądowych kolory, nawiązujące do barw Wojska Polskiego
II Rzeczypospolitej, określone zostały na podstawie rozkazu ministra
Obrony Narodowej z 2 stycznia 1991 roku w sprawie dziedziczenia i
kultywowania tradycji oręża polskiego.
granatowy (nawiązujący do barwy granatowego munduru piechoty od
XVIII w.), noszony przez: generałów, żołnierzy jednostek
zmechanizowanych
i zmotoryzowanych, jednostek zabezpieczenia materiałowego, słuchaczy
szkół
i ośrodków szkolenia tych rodzajów wojsk i służb, żołnierzy zawodowych
korpusu sprawiedliwości i obsługi prawnej, żołnierzy kompanii
reprezentacyjnej Wojska Polskiego;
pomarańczowy (nawiązujący do barwy otoków na rogatywkach i barwy
korpusów wojsk pancernych i samochodowych do 1951 roku), noszony
przez: żołnierzy jednostek dziedziczących tradycje wojsk pancernych i
samochodowych, żołnierzy jednostek rozpoznawczych, słuchaczy szkół
i ośrodków szkolenia tych rodzajów wojsk;
ciemnozielony (nawiązujący do barwy mundurów artylerii od XVII w.
i barwy otoków na rogatywkach tego rodzaju wojsk do 1951 roku), noszony
przez: żołnierzy wojsk rakietowych i artylerii, jednostek wojsk obrony
przeciwlotniczej, słuchaczy szkół
i ośrodków szkolenia tych rodzajów wojsk;

14.

czarny (nawiązujący do barw wyłogów i wypustek mundurów wojsk inżynieryjnych od XVIII
w. oraz barwy otoków na rogatywkach tego rodzaju wojsk do 1951 roku), noszony przez:
żołnierzy jednostek wojsk inżynieryjnych i obrony przeciwchemicznej, jednostek
zabezpieczenia technicznego, służby kartograficznej i topogeodezyjnej, słuchaczy
Wojskowej Akademii Technicznej, szkół i ośrodków szkolenia tych rodzajów wojsk i służb;
chabrowy (nawiązujący do barwy wypustek i lampasów wojsk łączności od 1919 roku),
noszony przez: żołnierzy jednostek dowodzenia, wojsk łączności
i radiotechnicznych, rozpoznania i walki radioelektronicznej, słuchaczy szkół
i ośrodków szkolenia tych rodzajów wojsk i służb;
wiśniowy (nawiązujący do barwy otoków służby medycznej do 1951 roku), noszony przez:
żołnierzy jednostek służby medycznej, lekarzy i żołnierzy zatrudnionych w wojskowych
szpitalach i sanatoriach, słuchaczy Wojskowej Akademii Medycznej, szkół i ośrodków
szkolenia służby medycznej;
szkarłatny (nawiązujący do barwy wypustek i otoków żandarmerii do 1939 roku), noszony
przez: żołnierzy jednostek żandarmerii, słuchaczy szkół i ośrodków szkolenia tej służby;
fioletowy (nawiązujący do barwy wypustek służby duszpasterskiej do 1951 roku), noszony
przez kapelanów wojskowych;
żółty, noszony przez: żołnierzy sztabu 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej
i 1 Warszawskiej Brygady Pancernej.

15. Berety

Zielony - jednostki wojsk lądowych
Czarne - w pododdziałach czołgów,
w jednostce 11 Dywizji Kawalerii Pancernej,
Bordowy - w jednostce desantowo
szturmowej i kawalerii powietrznej,
Niebieskie - w jednostkach obrony
wybrzeża,
Szkarłatne - w jednostkach żandarmerii
wojskowej,
Brązowe - w jednostkach obrony
terytorialnej,
Szare - w jednostce specjalnej GROM

16. Oznaki stopni wojskowych

Oznaki stopnia wojskowego w wojskach lądowych i lotniczych są
w kolorze matowo-srebrnym, a w marynarce w kolorze złotym.
Oznaki umieszcza się na:
nakryciach głowy - z wyjątkiem czapek futrzanych, wszystkich
beretów w marynarce wojennej, beretów do ubioru polowego dla
żołnierzy rezerwy i beretu do ubioru roboczego oraz hełmofonów
i hełmów;
naramiennikach - z wyjątkiem ubiorów roboczych;
rękawach kurtek wyjściowych i bluz wyjściowych oraz
półpłaszczy w marynarce wojennej;
na lewym przodzie kurtki zimowej nieprzemakalnej, kombinezonu
pilota, bluzy ćwiczebnej marynarskiej i oficerskiej, swetra oficera
marynarki wojennej, na wysokości piersi.

17. ODZNAKI JEDNOSTEK WOJSKOWYCH

Honorowe i pamiątkowe odznaki pododdziałów
i oddziałów utożsamiają żołnierzy, kadrę i weteranów
z jednostką wojskową, w której pełnią lub pełnili służbę.
Współczesne odznaki nawiązują do tradycji orężnych
wojska polskiego. W większości z nich zachowane
zostały elementy krzyża i orła. Obok tych motywów
pojawiają się inne charakterystyczne dla danego
rodzaju sił zbrojnych (np. kotwica w marynarce
wojennej, biało - czerwona szachownica w lotnictwie,
w wojskach lądowych skrzydła husarskie).
Nowymi elementami są m.in. daty restrukturyzacji lub
powstania jednostki lub daty historyczne związane
z tradycjami kultywowanymi przez jednostkę. Często na
odznakach pojawiają się elementy uzbrojenia
odpowiadające aktualnemu stanowi techniki.

18. Rezerwa

Rezerwa - potoczne określenie żołnierzy rezerwy, są to osoby
przeniesione do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej,
w tym z zawodowej służby wojskowej lub ze służby wojskowej
kandydatów na żołnierzy zawodowych, albo bez odbycia tej służby
(jeżeli posiadają przydatne w wojsku kwalifikacje), jeżeli w dalszym
ciągu podlegają obowiązkowi służby wojskowej.
Żołnierze rezerwy mogą być powołani na jednodniowe lub krótkotrwałe
ćwiczenia żołnierzy rezerwy lub powołani do czynnej służby wojskowej
w przypadku ogłoszenia mobilizacji lub wojny.
Podstawowym podziałem żołnierzy rezerwy jest podział na:
kadrę rezerwy (oficerowie, podchorążowie i podoficerowie rezerwy);
szeregowych rezerwy.

19. Uzbrojenie

Sprzęt strzelecki jest przeznaczony do zwalczania pojedynczych
i grupowych celów żywych oraz lekko opancerzonego sprzętu
i środków ogniowych na stosunkowo małych odległościach.
Dzieli się na indywidualny i zespołowy. Do sprzętu
indywidualnego, stanowiącego uzbrojenie pojedynczego
żołnierza, są zaliczane: pistolety, pistolety maszynowe
i karabinki. Natomiast do sprzętu zespołowego, wchodzącego
w skład wyposażenia pododdziałów,
a także wozów bojowych, jednostek pływających i latających,
zalicza się karabinki i karabiny maszynowe (w tym
wielkokalibrowe).
Oddzielną grupę sprzętu strzeleckiego stanowią środki
wyspecjalizowane: karabinki-granatniki, karabiny wyborowe,
granatniki ręczne oraz granaty ręczne.

20.

Sprzęt rakietowy ziemia - powietrze (z-p) jest
przeznaczony do wykrywania i zwalczania celów
powietrznych.
W Wojskach Lotniczych i Obrony Powietrznej jest
użytkowany zestaw dalekiego zasięgu "Wega",
średniego zasięgu "Krug" oraz małego zasięgu
"Newa".
W Wojskach Lądowych na szczeblu korpusu i dywizji
występują samobieżne zestawy rakietowe "KUB"
i "OSA", zaś w pododdziałach brygad
ogólnowojskowych przenośne zestawy rakiet
przeciwlotniczych bliskiego zasięgu "Strzała-2M„
i "Grom".
Sprzęt rakietowy ziemia - ziemia
Taktyczne zestawy rakietowe są
przeznaczone głównie do niszczenia celów
punktowych i o małej powierzchni na
głębokości taktycznej ugrupowań bojowych,
zaś przeciwpancerne zestawy rakietowe samobieżne i przenośne do zwalczania
nieruchomych i ruchomych celów
opancerzonych.