Charakterystyka form turystyki w ypoczynkowej

1. Charakterystyka form turystyki wypoczynkowej

Charakterystyka form
turystyki w ypoczynkowej

2.

Turystyka wypoczynkowa to kolejny obok turystyki poznawczej najbardziej
popularny rodzaj turystyki. W końcu olbrzymia część osób wyjeżdża na
wakacje głównie po to by wypocząć. Ostatnimi czasy coraz częściej
wybieranym typem tej turystyki jest agroturystyka. Polega ona na
organizowaniu wypoczynku w gospodarstwach rolnych, gdzie można
wykonywać proste, „wiejskie” czynności oraz zobaczyć jak wygląda życie poza
miastem. Innym typem turystyki wypoczynkowej jest ta określana mianem
rozrywkowej, której uprawianie pozwala na spędzenie czasu na różnego
rodzaju zabawach i rozrywkach (na przykład w kasynach, albo parkach
wodnych). Specyficzną odmianą turystyki rozrywkowej jest clubbing, czyli
wyjazdy podczas których uczestniczy się w klubowych zabawach, oczywiście z
obecnością sporej ilości alkoholu. Sporą popularnością cieszy się też turystyka
handlowa, bowiem często na wyjazdach można zakupić towary taniej niż w
kraju. Wiele kontrowersji wzbudza turystyka seksualna. Uczestnicy takich
wyjazdów podczas wycieczek zawierają seksualne relacje z mieszkańcami
danego kraju czy regionu, albo współwycieczkowiczami.

3.

Agroturystyka – forma wypoczynku w warunkach zbliżonych do wiejskich.
Może być połączona z pracą u osoby zapewniającej nocleg. Traktowana jako
alternatywne do rolnictwa źródło dochodu mieszkańców wsi.
• Ta forma turystyki obejmuje różnego rodzaju usługi, począwszy od
zakwaterowania, poprzez częściowe lub całodniowe posiłki, wędkarstwo i
jazdę konną, po uczestnictwo w pracach gospodarskich. Polega na
wykorzystaniu walorów krajobrazu wiejskiego i uatrakcyjnianiu gościom
pobytu udziałem w codziennych zajęciach w gospodarstwie, w
tradycyjnym rzemiośle artystycznym (np. haftowanie, szydełkowanie), w
obrzędach ludowych oraz w przygotowywaniu potraw regionalnych,
połączonym z wypiekiem chleba, wyrobem serów lub wędlin.
• Agroturystyka to rodzaj turystyki wiejskiej, znanej w Polsce od dawna jako
wczasy pod gruszą. Jest to forma wypoczynku u rolnika, w funkcjonującym
gospodarstwie rolnym, gdzie można mieszkać, jadać wspólne posiłki z
gospodarzami, uczestniczyć w wielu pracach polowych, obserwować jak na
co dzień wygląda hodowla zwierząt i produkcja roślinna.
• Celem agroturystyki jest przeciwdziałanie wyludnieniu wsi i miejscowości
górskich, wzrost dochodów ludności miejscowej, wytwarzanie wyrobów
pamiątkarskich, wzrost atrakcyjności obszarów wiejskich, wyrażający się
we wzroście cen gruntów, a przez to wartości terenów rolnych i wiejskich
oraz rozwój infrastruktury wspierającej ekologiczne wzory turystyki.

4.

Agroturystyka

5. Turystyka morska

Turystyka morska to trwałe zjawisko społeczno-ekonomiczne, które
obejmuje:
• podróże oraz wypoczynek turystów krajowych i zagranicznych
statkami, promami i jachtami, przewozy turystyczne żeglugi
przybrzeżnej,
• rejsy żeglarskie morskie i przybrzeżne turystów krajowych.
Turystyka morska jest to rodzaj turystyki obejmujący wycieczki
pełnomorskie, żeglugę przybrzeżną, żeglarstwo, kajakarstwo oraz
turystykę podwodną.Turystyka morska to wszelkie przejawy ruchliwości
turystycznej znajdującej swój wyraz w wycieczkach morskich na
statkach wycieczkowych, specjalnie do tego celu przeznaczonych, lub
na statkach liniowych, oferujących wycieczki w sezonach martwych, w
uprawianiu żeglarstwa morskiego, traktowanego nie jako wyczyn
sportowy, lecz forma spędzania czasu oraz w korzystaniu z wycieczek
statkami żeglugi przybrzeżnej.

6. Kryteria podziału turystyki morskiej:

- czas trwania (turystyka krótkookresowa i długookresowa)
- odległość celów podróży (podróże morskie bliskie i
dalekie)
- miejsce pochodzenia turysty (turystyka morska krajowa i
zagraniczna)
- sposób uprawiania (turystyka morska kwalifikowana i
niekwalifikowana; zorganizowana i niezorganizowana)

7. Formy turystyki morskiej:

wycieczki pełnomorskie,
żeglarstwo morskie,
pasażerska żegluga przybrzeżna,
żegluga promowa,
kajakarstwo,
turystyka podwodna.

8. Turystyka rozrywkowa

Głównym celem tego typu spędzania wolnego czasu jest rozrywka, która
definiujemy jako szukanie wrażeń ,które są związane często ze wzrostem
adrenaliny w naszych organizmach. Temu typowi turystyki poddaje się
młodzież. Nie jest to rozwiązanie najtańsze, ale odpowiednia ekipa i zgranie
pozwalają unikać dodatkowych i niepotrzebnych kosztów. Bardzo popularne
są wakacyjne wyjazdy do zagranicznych parków rozrywki, które gwarantują
rozrywkę najwyższych lotów. Drugim sposobem jest clubbing, całkowicie
młodzieżowy przywilej zabawy w tańcu poznawaniu nowych ludzi. Clubbing
po klubach w Polsce i zagranicą jest alternatywą dla spragnionych wrażeń.

9.

Jedna z najpopularniejszych turystyk, która uprawiana
jest masowo przez większość urlopowiczów na całym
świecie. Mowa w tym przypadku o turystce
rozrywkowej, która bezpośrednio wchodzi w skład
turystyki wypoczynkowej. Jest to doskonały sposób na
wypoczynek. Nie ma nic lepszego jak rekreacja poprzez
zabawę oraz rozrywkę. W tym przypadku profesjonalna
definicja turystyki rozrywkowej opowiada nam, o fakcie
spędzania wolnego czasu w miejscach odpowiedni do
tego przystosowanych.

10.

Turystyka rozrywkowa to także obranie celu
podroży w kierunku miejsc, które mają
doskonałe warunki dla uprawiania różnego
rodzaju sportów ekstremalnych. Największe
mosty, spływy kajakowe, nurkowanie są
usytuowane w bardzo ciekawych miejscach z
interesująca historią i krajobrazami. Dostarcza
niezapomnianych przeżyć i jest szalenie istotna
dla naszego samopoczucia i zdrowia, bo pozwala
na prawie całkowite odstresowanie .

11. Base jumping

12. Turystyka zabaw

Klub nocny
Klub nocny, klub muzyczny lub po prostu klub –
miejsce organizacji występów muzycznych i
artystycznych, imprez tematycznych lub po prostu
miejsce spotkań młodych ludzi, którzy bawią się
przy akompaniamencie muzyki, najczęściej
opracowywanej przez DJa lub grupę DJ-ów.
W wielu językach, kluby określane są
jako "dyskoteki", "disco". Określenie
klub nocny odnosi się głównie do tego, iż
działalność klubów odbywa się zazwyczaj w nocy.

13.

Rodzaje klubów
Jest wiele rodzajów klubów, oferujących różne gatunki
muzyczne i goszczących różne subkultury (np. kluby hiphopowe, rockowe z muzyką klubową itp.). Niektóre kluby nie są
związane z muzyką, np. kluby komediowe prezentują
występy komików a w klubach teatralnych można obejrzeć
przedstawienia grup aktorskich.
Innym rodzajem klubów są kluby koncertowe, skupiające się na
występach muzyków. W takich lokalach parkiet jest często bardzo
mały lub praktycznie go nie ma, co upodabnia klub do pubu.

14.

Clubbing to sposób spędzania wolnego czasu, zwykle w
klubach, w celu obcowania z muzyką, oderwania się od
codzienności, przebywania z ludźmi o podobnych
zainteresowaniach, stymulowania zmysłów. Muzyka,
wizualizacje, styl artystów i clubberów wnoszą do clubbingu
pierwiastek artystyczny. Początek tego zjawiska sięga lat
osiemdziesiątych XX wieku, kiedy ludzie zaczęli organizować
nielegalne imprezy, tzw. rave'y, w dość niezwykłych miejscach,
jak magazyny czy opuszczone budynki – jako odpowiedź na
night-cluby i scenę disco. Następnie przeniesiono je do
legalnych klubów i nazwano clubbingiem. W Polsce pierwsze
imprezy z muzyką elektroniczną odbywały się w latach 19901991, a pierwszym klubem były warszawskie Filtry.

15.

Według innej, węższej, definicji clubbingiem jest spędzanie
jednego wieczoru/nocy w kilku klubach z rzędu, częściej
spotykane w większych miastach, gdzie blisko jest z jednego
klubu do drugiego. W Polsce pojęcie to zyskuje na popularności
dzięki rozwojowi rynku muzycznego i inwestycji w nowe kluby w
większych miastach".
Według raportu Ipsos „Gastronomia - HoReCa - On Trade - terra
incognita?” w Polsce zjawisko odwiedzania kilku klubów w ciągu
jednego wieczoru nie jest aż tak popularne jak się potocznie
sądzi: tylko jedna czwarta bywalców odwiedza w ciągu wieczoru
więcej niż jeden lokal. Trzy czwarte osób cały wieczór spędza w
jednym miejscu. Ponad połowa bywalców odwiedza dwa lub trzy
różne lokale w miesiącu, trzydzieści pięć procent chodzi do
więcej niż trzech miejsc.

16.

•Dziękuję za uwagę