ԺԱՆ-ԺԱԿ ՌՈՒՍՈ

1.

ԺԱՆ-ԺԱԿ ՌՈՒՍՈ

2.

Ժան-Ժակ Ռուսոն ծնվել է 1712 թվականի հունվարի 28-ին
Ժնևում։Ծնվել է աղքատ ժամագործի ընտանիքում։Շատ
վաղ հասակում զրկվել է ծնողներից՝Ռուսոյի ծնվելուց ինն
օր անց մայրը՝ Սյուզան Բերնարը մահանում
է ծննդաբերական տենդից,իսկ հայրը՝Իսահակ Ռուսոն
խուսափելով դատավարությունից, փախչում է Ժնևից և
բնակություն հաստատում Նիոնում ու այլևս չի
վերադառնում որդու մոտ։

3.

4.

1728 թվականի և նա որոշում է փախչել իր քաղաքից՝ Ժնևից ու դառնալ կաթոլիկ
Ժնև 1700-ականներին

5.

6.

Իր կյանքի այս ժամանակաշրջանում Ռուսոն ավելի քան
տասը տարի ապրում է բարոնուհի դը Վարանսի մոտ և,
ազատ լինելով կենսական հոգսերից, մեծ եռանդով զբաղվում
ինքնակրթությամբ

7.

1735 թվականին Ռուսոն ամուսնանում է
Թերեզա Լևասերի հետ։Հետագայում Ռուսոն այս
ամուսնությունը համարեց իր կյանքի ամենամեծ
սխալներից մեկը։ Ինչպես ինքն է նշում՝ Թերեզա
Լեվասերը «սահմանափակ» և «բութ»
անձնավորություն է։

8.

1741 թվականին Ռուսոն տեղափոխվում է Փարիզ, իսկ երկու տարի հետո
նշանակվում Վենետիկի ֆրանսիական հյուպատոսության քարտուղար։
Փարիզ 1700-1800թթ․
Վենետիկ 1700 թվական

9.

10.

Ռուսոյի հասարակական և քաղաքաիրավական
հայացքները շարադրված են «Դատողություն
գիտությունների և արվեստների մասին»։Սա նրա
առաջին և հայտնի գործերից է,որը տպագրվել է
1750 թվականին։

11.

12.

Դատողություն հասարակական անհավասարության մասին
1755 թվակականին լույս է տեսնում Ռուսոյի «Դատողություն
հասարակական անհավասարության մասին» աշխատությունը։

13.

14.

18-րդ դարի 60-ական թվականները Ռուսոյի համար հանդիսացան ստեղծագործական բացառիկ
բուռն շրջան։1761 թվականի սկզբին Հոլանդիայում լույս տեսավ նրա «Յուլիա կամ Նոր Էլոիզ»
գեղարվեստական վեպը, որն արագորեն թարգմանվեց և տարածվեց Եվրոպայի բոլոր
երկրներում։

15.

16.

Փիլիսոփայական հայացքներ
Փիլիսոփայության հարցերում Ռուսոն հետ էր մնում իր ժամանակի ֆրանսիական էնցիկլոպեդիստների
ձախ թևից՝ ովքեր մատերիալիստներ և աթեիստներ էին, մինչդեռ Ռուսոն կանգնած էր իդեալիզմի դիրքերի
վրա։ Ի տարբերություն մատերիալիստների, ովքեր ժխտում էին բնածին գաղափարները և մարդուն
դիտում որպես հասարակական միջավայրի արդյունք, Ռուսոն պնդում էր թե մարդու խիղճը, նրա
բարոյական զգացմունքները, մասնավորապես իր անձը սիրելու, բարեկեցության, արդարացիության,
կարեկցության և այլ զգացմունքները բնածին են, թե մարդը ի ծնե բարի է։
Ռուսոյի փիլիսոփայական խորհրդածությունների թեման անհատի ճակատագիրն է ժամանակակից
հասարակության մեջ՝ բարդ արհեստական մշակույթով և հակասություններով։
Ռուսոն անողոքաբար քննադատում էր կաթոլիկական եկեղեցին ու նրա դոգմաները, ժխտում էր
պաշտոնական կրոնը և «զգացմունքային կրոնի» կողմնակից էր, գտնելով, որ յուրաքնաչյուր մարդ ազատ է
հավատալու յուրովի։

17.

Մահացել է 1778 թվականին հունիսի 2-ին
Ֆրանսիայի Ուազ քաղաքում

18.

Այստեղ ներկայացված են կադրեր նրա տուն-թանգարանից,որը գտնվում է՝
Մոնմորանսիում, Ֆրանսիա։