Zarządzanie zasobami przyrody

1. Przełowienie

Lizaveta Vintsek
studentka Wydziału Biologii I Nauk o Ziemi, kierunek
Zarządzanie zasobami przyrody, studia II stopnia, 1 rok

2.

„Większą część historii człowiek był wymuszony
walczyć z przyrodą żeby przeżyć...
on zaczyna zdawać sobie sprawę,
że aby przetrwać, musi ją chronić.”

3. Zaraz liczba ludności na świecie osiągnęła amal 7,5 mld Według ONZ populacja przekroczy 9 mld do 2050 roku

4. ONZ prognozuje, że według oczekiwanego wzrostu liczebności populacji produkowanie pożywienia musi zwiększyć się o 70%

5. W tym samym czasie, dostępność świeżej wody, ilość gruntów ornych oraz zdolność naszej planety do pochłaniania gazów

cieplarnych, związanych z
lądową produkcją żywności,
zmniejszają się

6. Rozwiązaniem pytania „Jak nakarmić ciągle wzrastającą liczbę ludzi?” może być RYBA

7. Zalety spożycia ryby i owoców morza:

Dzikie ryby nie potrzebują świeżej wody lub ziemi dla
hodowli
Porcja ryby (150 g) może zapewnić do 60% dziennej
referencyjnej ilości białka dla przeciętnej osoby dorosłej
oraz zdrowe tłuszcze, takie jak omega-3.
Produkty wodne są źródłem witamin (A i D) oraz składników
mineralnych (wapnia, fosforu, żelaza, miedzi, selenu i jodu).
Badania pokazują, że zamiana wołowiny na rybę i owoce
morza może obniżyć ryzyko powstawania raka, chorób
serca i otyłość.

8. Około 85% złowionych ryb służy do spożycia przez ludzi. Reszta jest przekształcana w mąkę rybną (głównie na paszę

wysokobiałkową)
i olej rybny (jako dodatek pokarmowy w
akwakulturze).

9. W 2013 roku, ryby stanowiły około 17% spożywanego przez światową populację białka zwierzęcego. Ludzie w krajach rozwijających

się, a
zwłaszcza tych, które znajdują się w obszarach
przybrzeżnych są znacznie bardziej
uzależnione od ryb jako artykułów spożywczych
niż ludzie w krajach rozwiniętych.

10. Wzrost globalnego połowu ryb dla zużycia człowiekiem wyprzedził wzrost populacji w w ciągu ostatnich pięciu lat. Zwiększa się

średniorocznie
o 3,2% (1961-2013).
Tempo tego wzrostu jest dwa razy
większe niż wzrost liczebności populacji.

11.

Światowe wykorzystanie i spożywanie ryby

12. Przełowienie

zmniejszenie liczebności stada poniżej
poziomu bezpecznego dla jego przetrwania,
spowodowane zbyt intensywnymi połowami

13. Ponad 85% światowego rybołówstwa osiągnęło lub przekroczyło granicy biologicznie uzasadnionych limitów i zaraz wymaga ścisłego

zarządzania
dla regeneracji dzikich populacji ryb

14.

15.

29% stad w świecie jest
nadmiernie eksploatowana

16.

Living Planet Index (LPI) dla gatunków morskich
LPI - jest wskaźnikiem stanu globalnej różnorodności biologicznej,
wylicza się w oparciu o trendy w populacjach gatunków kręgowców
z całego świata.

17.

Living Planet Index (LPI) dla morskich
gatunków ryb używanych człowiekiem

18.

Living Planet Index (LPI) dla ryb rodzaju
Scrombidae (tuńczyk, makrela, bonito)

19. Każdy czwarty gatunek rekinów i płaszczek jest teraz zagrożony wyginięciem, głównie z powodu przełowienia

Globalnie połowy rekinów i płaszczek wzrosły ponad
trzykrotnie od 1950 do 2003 roku i zaczęli spadać.
Ale ten spadek nie jest wynikiem lepszego
zarządzania, ale redukcją liczebności populacji.
Ponieważ większość połowów rekinów i płaszczek nie
są uregulowane, ogólny połów może być od trzech
do czterech razy większy niż określony.

20. Średnia głębokość połowów przydennych wzrosła z około 200 m w 1950 r do ponad 500 m w 2004

21.

Sytuację tę odzwierciedla przyrost połowów
w coraz głębszych warstwach wody (w mln ton)

22.

Intensywność ruchu statków
zwiększyła się o 300% w ciągu
ostatnich 20 lat, z
największym wzrostem na
Oceanie Indyjskim i morzach w
zachodniej części Pacyfiku.

23. 1. zahamowanie przełowienia, 2. zmniejszenie przyłowów, 3. ochrona siedlisk, 4. ograniczanie zanieczyszczeń i 5. zwiększenie

Dla tego żeby nakarmić świat my musimy uratować ocean.
Tą metę można osiągnąć poprzez skupienie się na jasno
określonych celach:
1. zahamowanie przełowienia,
2. zmniejszenie przyłowów,
3. ochrona siedlisk,
4. ograniczanie zanieczyszczeń i
5. zwiększenie przejrzystości w rządowym
procesie decyzyjnym

24. 1. Skończenie przełowienia

wprowadzenie limitów połowownych opartych na
naukowych podstawach,
zmniejszenie szkodliwych subsydij rybackich i
zatrzymywanie nielegalnych, nieudokumentowanych
i nieuregulowanych (NNN) połowów

25. Ustalenie kwot połownych opartych na naukowych podstawach w wielu przypadkach może doprowadzić do wzrostu liczby dzikich

populacji ryb.
Dorsz z Morza Północnego osiąga wiek rozrodczy około
czwartego roku życia. Średni wiek dorsza odławianego
w Morzu Północnym to 1,6 roku, a średnia waga poniżej
1 kg. W ocenie naukowców 93% dorszy z Morza
Północnego odławia się zanim dojrzeją do reprodukcji.

26. Stosunek biomasy Żółcicy (Pleuronectes ferruginea) do biomasy MSY (Maximum sustainable yield - Maksymalny zrównoważony odłów)

tego gatunku

27. Tuńczyk błękitnopłetwy (Thunnus thynnus)

Tuńczyki błekintopłetwe zamieszkują głównie tropikalne akweny
Atlantyku, Pacyfiku i mórz przyległych (np. Morza
Śródziemnego), ale czasem też Morze Północne i Morze
Barentsa. Wiele gatunków tuńczyka jest na skraju wyginięcia,
głównie z powodu intensywnych połowów.
Tuńczyk błękitnopłetwy jest najdroższą jadalną rybą w historii.
W 2013 r. na aukcji w Tokio, ważący 222 kg tuńczyk został
sprzedany za 1,38 mln euro. Rybę złowioną u północnych
wybrzeży Japonii, w pobliżu miasta Oma.
W ciągu długości ostatnich trzech generacji (39 lat), w wyniku
masowych połowów, populacja tego gatunku zmniejszyła się o co
najmniej 51% (2011).

28. Plan odbudowy populacii Tuńczyka błękitnopłetwego (BFT) we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym polega na stopniowym

obniżanu dopuszczalnych połowów,
zacynając z 2006 r.

29. Dotacje państwowe mogą również przyczynić się do spadku liczebności populacji ryb. Zwiększająca się ilość łodzie rybackich o

większej mocy i pojemności może odłowić masę
ryby poza limitu, który jest ekonomicznie i
ekologicznie zrównoważony.
Wedłóg dzisiejszych oszacowań, zdolności do
połowu światowej floty rybackiej są w dwa i pół
raza większe niż rzeczywiście potrzebne.

30. Wskaźniki efektywności ekonomicznej floty rybackiej UE między 2010 a 2013 (zysk brutto w mld EUR)

Zyski netto (procent przychodów)

31. Wyniki badań nad wpływem subsydiów na rybołówstwo na Morzu Północnym wskazują, że dotacje przyczyniły się do obniżenia

rentowności wielu jednostek. W okresie od
1991 do 2003 subsydiowane trawlery poławiające
włokiem ramowym straciły blisko 1 milion euro, podczas
kiedy bez tych subsydiów mogłyby wypracować około 21
milionów euro zysku.
W jaki sposób?

32. Mniej połowów oznacza niższe koszty, czyli mniej kosztów paliwa, mniejsze zużycie silnika, sieci, niższe koszty załogi, itp.

Jeśli
kutry mniej łowią, stada ryb mają więcej
czasu na odbudowę i połowy przy ogólnie
niższych kosztach mogą dać wyższe zyski.
A zatem eliminacja subsydiów może:
1) podnieść zyski rybaków
2) zwiększyć populację ryb
3) poprawić stan ekosystemu

33. Wielokrotny drenaż kieszeni… ile razy płacimy za tę samą rybę?

Pierwszy raz sięgamy do kieszeni w momencie kiedy
kupujemy rybę – ale nasza kieszeń jest wkrótce
ponownie drenowana, kiedy nasze podatki idą na
modernizację floty rybackiej, która łowi przełowione
stada.
W okresie od 2000 do 2008 roku 33,5 miliona euro
poszło na subsydiowanie modernizacji floty łowiącej
tuńczyka błekitnopłetwego, czyli gatunku tak
przełowionego, że Międzynarodowa Unia Ochrony
Przyrody umieściła go na liście gatunków
zagrożonych.

34.

Dalej rząd przekazuje sektorowi rybołówstwa
bezpośrednie subsydia paliwowe,
usankcjonowane przez UE ulgi podatkowe, lub
pośrednie subsydia na pokrycie rosnących
kosztów paliwa prowadzonej działalności. W
2009 roku nieco ponad 1,4 miliarda euro
podatników wzmocniło w ten właśnie sposób
nierentowne segmenty tej branży.

35. Zużycie energii (w mln litrów paliwa)

36.

Jeśli zaś nasza ryba została złapana w wodach
krajów trzecich przez jednostkę
zarejestrowaną w UE, zostajemy ponownie
uderzeni po kieszeni.
Blisko 90% opłat za dostęp do łowisk dla
krajów zachodnioafrykańskich, takich jak
Mauretania czy Gwinea Bissau, pochodzi od
europejskich podatników, a operatorzy
jednostek pokrywają jedynie pozostałe 10%.
W ostatnich latach Unia Europejska płaciła do
budżetu Maroka 36 milionów euro rocznie za
119 zezwoleń połowowych.

37.

Na koniec, niektórym przedsiębiorstwom
wypłacano pieniądze podatników na
modernizację jednostek połowowych, a
następnie, kiedy zasoby ryb zostały
przełowione – te same przedsiębiorstwa
otrzymały zapłatę za złomowanie swoich
jednostek. W okresie od 1994 do 2006 roku
860 jednostek skorzystało z takiego
programu, zaś w najgorszym przypadku
między modernizacją a złomowaniem
jednostki upłynęło 17 dni.

38. NNN - nielegalne, nieudokumentowane, nieuregulowane połowy - połowy w zakazanych obszarach, ignorujące kwoty, łowienie

zabronionych gatunków i niedokładne raportowanie połowów –
składają co najmniej 20% (około 11-26 mln ton) ryb
złowionych rocznie na całym świecie.

39. Z-za nielegalnych połowów kraje rybackie i społeczności lokalne niąsą straty ekonomiczne oszacowane w $ 10-23 mlrd dolarów

rocznie.

40. NNN połowy: + grożą siedliskam morskim, + wiodą do wyczerpywania populacji ryb, + osłabiają skuteczność polityki rybołównej

oraz
+ zagrażają gospodarczemu wzrostu w
społecznościach przybrzeżnych
Te nielegalne działania często odbywają się w
krajach, które nie posiadają zdolności wspierania
drogich systemów monitorowania morskiego.

41. 2. Zmniejszenie przyłowów – wszystkie inne organizmy niż te, na które nastawiony jest połów (ryby, ptaki, ssaki itp.) złapane

przypadkowo w sieci, z
reguły wyrzucane jako odpad.

42. Wieloryby, rekiny, delfiny, żółwie, ryby – są to różne gatunki, ale mają smutną rzeczywistość. Kazdego roku miliony zostają

złowione w sposób
niezamierzony i wrzucono z powrotem do oceanu,
często martwe lub umierające, bo zostają
uznane za odpady.
Przyłów grozi zdrowiu ekosystemów morskich i
populacji ryb.

43. Udział przyłowu w połowach dla poszczególnych gatunków ryb i innych organizmów morskich waha się od 10 do 60%, w zależności od

łowiska i używanych narzędzi.
Wedlug ostatnich szacunków, globalny przyłów
wyniósł 10,3 mln ton średniorocznie od 2000
do 2010 roku (około 8% całkowitej masy
połowu).

44. Wprowadzenie trzech podstawowych praktyk mogą pomóc uratować zwierzęta morskie, które stają się ofiarami przyłowów: 1. Przyłowy

powinny być liczone i zgłaszane w celu
dostarczenia istotnych informacji o ich zakresie i
dla określenia ich wpływu na ekosystemy morskie.

45. 2. Należy ustanowić dopuszczalne limity przyłowów, które będą mieć podstawy naukowe. Rybołówstwa, które przekraczają ich limit

powinien być zamknięty dla
pozostałej części pora roku.
3. Menedżerowie rybołówstwa powinny
monitorować wykonanie istniejących
przepisów, zachęcania do unikania połowów w
regionach z historycznie wysokim stosunkiem
przyłów.

46. Ocean zawiera szereg wrażliwych morskich ekosystemów, grup gatunków lub siedlisk, które, na podstawie posiadaniych fizycznych i

3. Ochrona siedlisk
Ocean zawiera szereg wrażliwych
morskich ekosystemów, grup gatunków
lub siedlisk, które, na podstawie
posiadaniych fizycznych i biologicznych
cech, są uważane za podatne na wpływy z
działalności połowowej, w szczególności
praktyk, takich jak trałowanie denne.

47.

Trałowanie denne polega na ciągnięciu po dnie
wielkich, ciężkich sieci. Przytwierdzone do nich duże
metalowe płyty lub belki i gumowe koła przeciągane
po dnie niszczą praktycznie wszystko na swojej
drodze.
Często podczas trałowania niszczone są koralowce
czy ukwiały a także gatunki morskie, które nie
posiadają wartości handlowej i w związku z tym
wyrzucane są za burtę jako przyłów.
Za względu na szkodliwość dla środowiska, w wielu
regionach świata wprowadzono zakazy stosowania
tej techniki połowu.

48. Jednym z takich wrażliwych regionów jest Północny Atlantyk. LPI dla głębinowych populacji ryb na Północnym Atlantyku spadł na

72% w ciągu ostatnich 40 lat.

49. Rafy koralowe są jednymi z najbardziej biologicznie bogatych, produkcyjnych i cennych gospodarczo ekosystemów na Ziemi. Ponad

25% wszystkich gatunków
morskich żyje w rafach koralowych, a
przecież one obejmują mniej niż
0,1% oceanu (około pół obszaru Francji)

50. 3/4 światowych raf koralowych są obecnie zagrożone. Powodowane to jest zwiększeniem połowów, zanieczyszczeniem środowiska, a

także wzrostem temperatury
oceanu i kwasności spowodowane przez
globalne ocieplenie.
Przy obecnie prognozowanych poziomach
ocieplenia i zakwaszenia, rafy koralowe
mogą zostać utracone całkowicie do 2050 r.

51. Zmiany w pokrywie koralowej w Indo-Pacyfiku (niebieski) i Karaibach (czerwony), %

52. Spośród 930 gatunków ryb w bazie LPI, 352 są klasyfikowane jako "związane z rafami" (żyją i żywią się na lub w pobliżu raf

Spośród 930 gatunków ryb w bazie LPI, 352 są
klasyfikowane jako "związane z rafami" (żyją i żywią się
na lub w pobliżu raf koralowych). LPI dla takich gatunków
ryb zmniejszył się o 34% z 1979 po 2010 r

53. Na Oceanie Południowym, pomimo oddalenia, też jest odnotowany ostry spadek w populacjach ryb. Z-za ograniczonej ilości danych

nie jest możliwe
niezawodowe oszacowanie LPI na Oceanie
Południowym.
Jednak, ogromny spadek liczebności niektórych
komercyjnie ukierunkowanych gatunków ryb można
zaobserwować pod koniec 1970 roku, po
zwiększonej aktywności rybołówstwa w regionie.

54. Trendy w populacii dwóch handlowych gatunków ryb na Oceanie Południowym - dorsz (Notothenia rossii) - pokazują ostre spadki po

Trendy w populacii dwóch handlowych gatunków ryb
na Oceanie Południowym - dorsz (Notothenia rossii) pokazują ostre spadki po 1970 roku

55. Trendy w populacii dwóch handlowych gatunków ryb na Oceanie Południowym - makrela (Champsocephalus gunnari) - pokazują ostre

spadki po 1970 roku

56. Kryl antarktyczny (Euphausia superba) jest kluczowym elementem łańcucha pokarmowego w Oceanie Południowym. Wiele rodzajów

gatunków wielorybów, w tym pingwiny i
ryby są uzależnione od kryla jako źródła pokarmu.
Obfitość kryla jest pod silnym wpływem warunków
środowiska, takich jak dostępność fitoplanktonu w lecie
oraz zakres lodu morskiego w zimie.
Kryl jest przetwarzany do pasz dla akwakultury i zwierząt
lub żywności zawierającej omega-3.
Całkowity zgłoszony połów krylu w 2013/14 wyniósł około
294,000 ton, to najwyższy zgłoszony połów od 1991.

57. Niezrównoważone poziomy połowów zostały w dużej mierze ograniczone od utworzenia Międzynarodowej Komisji Ochrony Żywych Zasobów

Morskich Antarktyki (CCAMLR).
CCAMLR wprowadziła zrównoważony system
zarządzania, zmniejsza limity połowów i zaczęła
kontrolować NNN połowy i przyłów ptaków
morskich.

58. Roczne połowy w Antarktyce (w tysiącach ton) ryb i kryla przedstawiające zmniejszenie połowów od stworzenia CCAMLR

59. Morskie Obszary Chronione

Tylko 2,8% powierzchni oceanów (stan na 2013 r)
są zgłoszone jako Morskie Obszary Chronione
(MOC, marine protected areas).
50% istniejących MOC są otwarte dla
rybołówstwa.
Dane obszary są ważne, ponieważ chronią one
siedliska, takie jak rafy koralowe, przed
destrukcyjnymi praktykami rybackimi.

60. Morskie Obszary Chronione (MOC), marine protected areas (MPAs)

61. Global Fishing Watch - darmowa platforma internetowa stworzona przez Oceana, Google i SkyTruth która pozwala użytkownikom

monitorować i dzielić się informacją na
temat działalności połowowej na całym
świecie.

62.

63. W 2015 roku Global Fishing Watch był używany do monitorowania aktywności połowów na Phoenix Islands Protected Area (PIPA),

utworzony w 2006 Republiką
Kiribati.
PIPA jest jednym z największych rezerwatów morskich
na świecie. Pomimo stanu ochronnego, tylko 12% jego
obszaru były niedostępne dla połowów od 2008 do 2014
roku.
W 2015 roku Prezydent Republiki Kiribati zamknął cały
obszar rezerwatu dla połowów przemysłowych.
Za pomocą Global Fishing Watch stała możliwa kontrola
nielegalnych połowów w obszarze chronionym.

64.

Dane otrzymane przez Global Fishing Watch zilustrowały
odejście statków z obszaru chronionego w ciągu 2015 roku

65. 4. Ograniczanie zanieczyszczeń

Zanieczyszczenia grożą siedliskam morskim i rybołówstwu z
całym świecie.
Wycieki ropy, elektrownie węglowe, przedmioty plastykowe i
inne źródła zanieczyszczeń mogą negatywnie wpłynąć na ocean i
organizmy żywe.
Gazy cieplarniane też są szkodliwe dla oceanu, który absorbuje
około 1/3 światowej emisji dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla,
uwalniony przez spalanie paliw kopalnych zmienia chemię
oceanów, zmniejszjąc pH wody. To zakwaszenie może
przeprowadzić do degradacji rafów koralowych, które są
siedliskiem dla wielu gatunków zwierząt.

66. Umiarkowanej wielkości statek za jeden tydzień rejsu generuje: 795,000 litrów ścieków, 3,8 mln litrów wody szarej 500 l odpadów

niebezpiecznych
95,000 litrów wody oleistej
8 ton śmieci

67. 8 mln ton odpadów z tworzyw sztucznych jest zrzucana do oceaniu każdego roku - albo 15 dużych worków na śmieci na każdy metr

wybrzeża.
Ta liczba podwoi się do
2025 roku.

68. 5. Zarządzanie rybołówstwem

Brak nadzoru ze strony kierownictwa, regulacji rządowej i
identyfikowania połowów od dawna jest problemem w przemyśle
rybnym.
Obecne zasady i przepisy nie są wystarczająco silne, aby
ograniczyć zdolności połowne do zrównoważonego poziomu.
Jest to szczególnie widoczne w przypadku otwartego oceanu, gdzie
istnieje niewiele międzynarodowych przepisów rybackich, a te,
które istnieją, nie zawsze są wdrażane lub egzekwowane.
Wiele organów zarządzania rybołówstwem nie posiadają informacje
naukowe dotyczące kwot połowowych, a sprzedawcy nie zawsze
mogą zapewnić, że ryby zostały złapane legalnie iw sposób
zrównoważony.

69. 1. Straty ekonomiczne

Skutki przełowienia
1. STRATY EKONOMICZNE
Rybołówstwo jest integralną częścią gospodarki na
całym świecie. Przełowienie grozi narodam wybrzeża,
aż do poziomu lokalnego, niszcząc społeczności,
których główne źródło zatrudnienia i dochodów
zależy od zdrowych, obfitych zasobów ryb.

70. Miliony ludzi na całym świecie znalazło źródło dochodu i utrzymania w sektorze rybołówstwa. Najnowsze szacunki wskazują że 54.8

Zatrudnienie
Miliony ludzi na całym świecie znalazło
źródło dochodu i utrzymania w sektorze
rybołówstwa. Najnowsze szacunki
wskazują że 54.8 mln osób zaangażowane
są w sektorze rybołówstwa i akwakultury.

71.

W kilku regionach UE sektor rybołówstwa
odgrywa kluczową rolę w zakresie zatrudnienia i
działalności gospodarczej - w niektórych
europejskich nadmorskich regionach aż połowa
społeczności pracuje w sektorze rybołówstwa.
Hiszpania odpowiedzialna za 1/4 całkowitego
zatrudnienia, a cztery kraje z najwyższym
poziomem zatrudnienia (Hiszpania, Włochy,
Grecja i Portugalia) stanowią około 70%.

72. Zatrudnienie w sferze rybołówstwa w regionach nadmorskich UE (2011)

Mierzone jako stosunek
zatrudnionych we flocie
rybackiej i zatrudnienie
ogółem w regionie:

73. 2. NARUSZENIE RÓWNOWAGI EKOLOGICZNEJ

Ukierunkowane wyłowienie drapieżników
(np makrelosze, rekiny i tuńczyk) niszczy
społeczności morskie, powodując zwiększenie
roli mniejszych zwierząt morskich na dole
łańcucha pokarmowego.
To z kolei ma wpływ na resztę ekosystemu
morskiego.

74. Efect domina

Zatokę Chesapeake (Ameryka Północna)
zaatakowała plaga płaszczek karbogłowych,
pozbawionych przez działalność człowieka swoich
naturalnych wrogów – rekinów.
Brak drapieżników powoduje, że w wodach
oceanicznych zaczynają dominować glony i
plankton.
Wybrzeża na całym świecie nawiedzane są także
praz plagi meduz, które odstraszają np.
Turystów przed korzystaniem z plaży.

75. 3. ZMNIEJSZENIE BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCIOWEGO

Społeczności przybrzeżne na całym świecie
zależą od ryby, jako głównego źródła białka
(1,2 mlrd ludzi). Nadmierne połowy zagrażają
ich długoterminowemu bezpieczeństwu
żywnościowemu, szczególnie w krajach
rozwijających się.

76. Połowy ryby zostją stosunkowo statyczne od 1980 roku.

Ale spożycie ryby przez ludzi nadal wzrasta

77. Za ten wzrost jest odpowiedzialny rozwuj akwakultury

78.

79. Zrównoważona akwakultura jest potrzebna, ponieważ rybołówstwo nie jest w stanie spełniać rosnące globalne potrzeby na ryby i

owoce morza.
Akwakultura może również
przyczynić się do zmniejszenia presji na
dzikie stada.

80. Akwakultura jest najszybciej rozwijającym się sektorem produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego na świecie i jest coraz

bardziej istotnym
czynnikiem światowego zaopatrzenia w
żywność.
FAO szacuje, iż w roku 2030,
65% wszystkich owoców morza będzie
pochodzić z akwakultury.

81.

82. ZALETY AKWAKULTURY

Sektor akwakultury jest istotny pod warunkiem społecznoekonomicznym.
85 tys zatrudnionych w europejskiej akwakulturze.
14 tys lokalnych przedsiębiorstw w UE. Z nich 90% są mikroprzedsiębiorstwa (mniej niż 10 pracowników)

83. Azja stanowi 89% światowej produkcji akwakultury. Chiny odgrywają główną rolę i stanowią ponad 60% światowej wielkości

produkcji akwakultury.
Innymi głównymi producentami w Azji są Indie,
Wietnam, Indonezja, Bangladesz, Tajlandia, Birma,
Filipiny i Japonia.

84. Sektor akwakultury w Polsce:

Akwakultura w Polsce składa się tylko z farm lądowych
słodkowodnych.
Całkowita waga produkcji akwakultury przeznaczonych do
spożycia przez ludzi wynosi 30,8 tys ton. Obroty - 67,5 mln
euro.
Największym sektorem jest produkcja karpi. Karpie stanowią
50% masy produkcyjnej. Na drugim miejscu pstrąg - 42%.
Istnieje około 1000 gospodarstw akwakultury lądowych.
Liczba osób zatrudnionych w nich oszacowano na 5500.

85. UE jest głównym rynkiem spożycia produktów rybnych. W 2011 roku było spożyte 12,3 mln ton ryby, o łącznej wartości 52.2 mln €.

86. Główne gatunki handlowe (konsumpcja na osobę)

60%
europejskiej
konsumpcji
tuńczyk
łosoś
dorsz
mintaj
śledź
małże
morszczuk
panga
makrela
kalmary
krewetki
Główne gatunki
handlowe
(konsumpcja
na osobę)

87.

Pochodzenie produktów akwakultury spożywane w UE
Prawie wszystkia produkcja
akwakultury UE jest
spożywana w Europie
Norwegia jest głównym
dostawcą produktów
akwakultury dla UE.

88. AKWAKULTURA W UE

89. UE ma ogromny wpływ na globalne zarządzanie rybołówstwem a z nim i znaczną odpowiedzialność. Jego flota jest trzecim po

wielkości i działa w każdym oceanie świata. Jest
największym importerem produktów rybnych, więcej 60%
jego ryb są importowane.

90. Przepływ handlowy produktów rybnych w Europę (udział importu ogółem) 2014

91. Import produktów rybołówstwa i akwakultury wedłóg głównych kategorii konserwatorskich 2014 (wartość w tysiącach EUR)

92. Ekspotr produktów rybołówstwa i akwakultury wedłóg głównych kategorii konserwatorskich 2014 (wartość w tysiącach EUR)

93. Europejskie rybołówstwo w kryzysie

Dziesięciolecia intensywnych połowów w wodach
europejskich doprowadziły do dramatycznego spadku
liczebności populacji ryb.
Limity połowowe uzgodnione były średnio o 48% wyższe
niż naukowe. W 2007 roku kwota dla jednej populacji
Szkockiego plamiaka (Melanogrammus aeglefinus) została
ustalona na osiem razy więcej zalecanego poziomu.
Całkowite połowy floty UE na północnym Atlantyku i na
Morzu Śródziemnym zmniejszyły się o 30% w ciągu
ostatnich 10 lat.

94. OCEAN2012 Reforma europejskiego rybołówstwa

Wspólna Polityka Rybacka (Common Fisheries Policy CFP) Unii Europejskiej (UE) nie zapobiegła nadmiernym
połowom. Po ponad 25 latach jej działania, za sprawą
krótkoterminowych interesów ekonomicznych i
politycznych, europejskie łowiska znalazły się w głębokim
kryzysie. Nadmierne połowy doprowadziły do spadku
wydajności łowisk, stopniowej utraty miejsc pracy i
dochodów przez rybaków. Poławia się coraz mniej coraz
mniejszych ryb, a ich odnalezienie wymaga większego
wysiłku, co często prowadzi do niechcianych przyłowów i
odrzutów, których ofiarą padają często gatunki narażone
na wyginięcie.

95. Przyczyny:

Nadmierny nakład połowowy (niektóre kategorie flot
rybackich w UE dwu-, lub trzykrotnie przekraczają
wielkość jaka jest potrzebna do odłowu dostępnych kwot
połowowych)
Zbyt wysokie kwoty połowowe
Konsument płaci podwójnie (UE wypłaca subsydia na
modernizację flot rybackich, zamiast skupić się na
ograniczeniu nadmiernej mocy połowowej, oraz
inwestowaniu w bardziej zrównoważone rybołówstwo)

96. OCEAN2012 dąży do takiej Wspólnej Polityki Rybołówstwa, która:

promować będzie znaczenie zrównoważonego rozwoju
rybołówstwa jako celu nadrzędnego, bez którego niemożliwa do
osiągnięcia jest stabilność gospodarcza i społeczna;
zapewni podejmowanie decyzji na najwłaściwszym poziomie, w
przejrzysty sposób, gwarantując skuteczne uczestnictwo
interesariuszy w procesie decyzyjnym;
zapewni zrównoważone moce połowowe w EU oraz na poziomie
regionalnym;
uzależni prawo dostępu do zasobów ryb od kryteriów
ekologicznych i społecznych, oraz
zapewni, że środki publiczne będą wykorzystywane wyłącznie dla
dobra publicznego i łagodzić będą społeczne skutki procesu
przechodzenia na zrównoważone rybołówstwo.

97. 120 z 200 gatunków ryb najpopularniejszych w handlu na świecie jest zagrożonych lub znajduje się na granicy wyginięcia

98. Rola konsumenta - co możesz zrobić?

Nie kupuj ryb młodocianych, które nie miały jeszcze
szansy wydać na świat potomstwa.
Zwracaj uwagę na to, skąd pochodzi ryba, którą
chcesz kupić. Zasoby danego gatunku w jednym
akwenie mogą być stabilne, podczas gdy w innym
akwenie bardzo niskie.
Proś o ryby z lokalnych połowów. To pomoże lokalnym
społecznościom, przyczyni się do promocji połowu na
małą skalę i zmniejszy potrzeby transportu ryb. Co
więcej, ryby z takiego źródła będą świeższe!

99.

Pytaj śmiało w sklepie czy restauracji o wyżej wymienione
zagadnienia i nie zrażaj się jeśli nie uzyskasz odpowiedzi.
Poprzez zadawanie sprzedawcom pytań przyczynisz się do
wzbogacenia ich wiedzy i jednocześnie do ochrony zasobów
morskich.
Kupuj produkty rybne z ekologicznym certyfikatem. W
polskich sklepach znajdziesz już produkty rybne ze
znakiem MSC. Rada Certyfikacji Produktów Morza (The
Marine Stewardship Council) jest niezależną organizacją,
która nadaje ekologiczne oznakowania produktom z ryb,
które pochodzią z łowisk dobrze zarządzanych.

100.

101.

102.

103. Spis używanych źródeł:

The State of World Fisheries and Aquaculture 2016. Contributing to
food security and nutrition for all. FAO. Rome. 2016. 200 pp.
WWF. 2015. Living Blue Planet Report. Species, habitats and human
well-being. [Tanzer, J., Phua, C., Lawrence, A., Gonzales, A., Roxburgh,
T. and P. Gamblin (Eds)]. WWF, Gland, Switzerland
Facts and figures on the Common Fisheries Policy Publications Office
of the European Union, 2016.
Oceana 2015. Annual report
FISHFARM Prof. Dr. Ergün DEMİR Balıkesir University, TR
Brodzicki T., Zaucha J. Study on blue growth, maritime policy and eu
strategy for the baltic sea region. Country fiche Poland. Instytut
Rozwoju, 2013

104. Spis używanych źródeł:

http://ec.europa.eu/eurostat/data/database
https://www.msc.org
www.ocean2012.eu
www.protectedplanetocean.org
www.wwf.pl
www.greenpeace.pl
www.klubgaja.pl