Басқару және ынтымақтастық

1. Басқару және ынтымақтастық

БАСҚАРУ ЖӘНЕ
ЫНТЫМАҚТАСТЫҚ
Орындаған: Шірінбек Ұлбосын
Ерғалиқызы Жадыра

2.

Басқару-адамдардың кәсiптiк қызметi.
Басқару –бұл ұжымдағы адамдарға және
жекелеген адамдарға, олардың бiрлескен
жұмыс процесiнде мақсатты жүйелi
ықпал ету.
Басқару ең алдымен, ықпал ету, демек
мұның өзi сол әрекетке билiк ету
қажеттiгiн көрсетедi.

3.

Басқару теориясында 4 негізгі жолы
бар.
1. Басқарудың негізгі мектептері
көзқарасы тұрғысынан.
2. Процестік
3. Жүйелік
4. Ситуацялық

4.

Басқарудың әлуметтік функцялық
теориясының объектісі болып
адамдардың құқықтық экономикалық,
саясаттық өндірістік міндеттерді іске
асыруда, құрылымдарда, топтарда,
ұжымдардағы қарым-қатынас формасы
есептеледі.
Басқарудың күрделі жүйесі екіге
бөлінеді: басқарушы және
орындыуаушы және оның әрқайсысы
көп салалы иерархиялық
құрылымнан тұрып әрбір жүйе бөлігі
өзінің локальді бағытын құрайы.

5.

Басқару теориясының қазіргі даму сатысында
төмендегідей негізгі тенденцияларды бөліп
көрсетуге болады.
1. Ұйымдастырудың материалдық технологиялық
базасын көп мән беру.
2. Басқарудың әрі қарайғы демокритизацисы.
Ұйымдастыруды басқару объектісінен өзін- өзі басқару
субъектісіне айналдыру.
3. Менеджмент пен бизнес интернационолизациясы
басқарудың жаңа мәселелері.

6.

Басқару теориясы жеке ғылыми пән
ретінде XX ғасыр басында беки
бастады. Басқару үрдісі белгілі бір
нәтжеге жету жолындағы
адамдардың жолын іс- әрекеті
атқарылатын жерде жүргізіледі.
Басқару дегеніміз- топқа, қоғамға
немесе оның жеке бөліктеріне
тәртіптендіру үшін немесе сапалық
спецификасын дамыту үшін әсер
ететін шаралар комплексі.
Басқару барлық динамикалық
жүйелерде жалпы заңдылықтар
бойынша жүргізіледі де
информацияны алуға, өңдеуге және
беруге негізделген. Әлеуметтік жүйеде
басқарудың негізгі белгісі болып
субъектінің мәліметті алып анализдеу
негізінде күрделі жүйелердегі тура
және кері байланысты іске асыруы
есептеледі.

7.

Басқарудың теориясы мен практикасының дамуын
қарастыра отырып, бірнеше тарихи кезеңдерді атап
өтуге болады.
1. Ерте кезең б.д.д. 9-7 мың жылдан
XVIII ғ.
2.Индустриялық кезең ( 1776-1890
ж.).
3.Жүйелеу кезеңі (1856-1960 ж.).
4.Акпараттық кезең (19б0ж.-казіргі
кезгс дсйін).

8.

Ф.Тейлор ғылыми басқаруды көрсеткіштер уақыт пен міндетті зерттеу, ұдайы сұрыптау
және баулу, ақшалай ынталандыру салаларында дамытты. Тейлордың ғылыми басқару
жүйесіндегі қағидалары мынадай:
-қызметкерлерді ғылыми түрде сұрыптау және баулу;
енбекке мамандандыру;
.
еңбекақыда ынталандыру жүйесін қолдану
-жауапкершіліктің әділетті арттырылуы.

9.

Ынтымақтастық – түрлі мүдделі
топтардың бейбіт қатар өмір сүру жағдайында
экономикалық, саяси-әлеуметтік,рухани-мәдени және
халықаралық мәселелерді бірлесіп шешудегі
қабілеттілігі.
Ынтымақтастық қоғамдық қатынастардың әр түрлі
деңгейінде көрінеді. Микродеңгейдегі ынтымақтастық
ретінде түрлі топтардың, ұйымдардың, партиялардың,
қоғамдық ұйымдардың белгілі бір мәселелерді
ұйымдасып шешіп отыруға ниетін атауға болады.