Metodyka rekreacji ruchowej. (Wykład 7)

1. Metodyka rekreacji ruchowej

Podstawy rekreacji
WYKŁAD VII

2. Pojęcie metody

• Metoda – oznacza sposób realizowania
konkretnego zadania. Nie każdy sposób
działania jest metodą – aby tak było, muszą
być spełnione następujące warunki:
– nastawienie na realizację celu (uzasadnienie),
– odtwarzalność i powtarzalność (opis procedury),
– weryfikowalność skuteczności (ewaluacja).

3. Metodyka rekreacji

„Jest to droga postępowania oparta na zbiorze
praktycznych wskazówek, co do diagnozowania i
prognozowania
potrzeb
oraz
sposobów
kierowania procesem rekreacji z wykorzystaniem
form, środków i metod pozwalających na
uzyskanie optymalnego wykorzystania czasu
wolnego dla utrzymania zdrowia, wypoczynku,
rozrywki i samorealizacji” [Ożdziński, Wybrane zagadnienia
metodyki rekreacji ruchowej [w:] Teoria i metodyka rekreacji – zagadnienia
podstawowe, 2001]

4. Metody dydaktyczne

• Metody nauczania czynności ruchowych
• Metody kształtowania zdolności motorycznych
• Metody organizowania i prowadzenia zajęć
ruchowych
• Socjotechniczne metody upowszechniania
rekreacji

5. Metody nauczania czynności ruchowych

• Niespecyficzne (instrukcje słowno-pokazowe):
– słowne
– oglądowe
– działania praktycznego
– oddziaływania sensorycznego
• Specyficzne (środki treningowe):
– analityczna (cząstkowa)
– syntetyczna (całościowa)
– kompleksowa (analityczno-syntetyczna)

6. Metody kształtowania zdolności motorycznych

• Krótkotrwałych maksymalnych wysiłków (powyżej
60% maksymalnych możliwości wysiłkowych)
• Wielokrotnych wysiłków (do 60% maksymalnych
możliwości wysiłkowych)
• Ciągłe (jednostajny wysiłek na stałym lub przy
zmiennym poziomie tętna)
• Przerywane (interwały – przerwy nie umożliwiają
pełnej regeneracji)

7. Metody organizowania i prowadzenia zajęć ruchowych

• Tok zajęć (ramowy schemat różnego rodzaju
rozwiązań jednostek dydaktycznych) – najczęściej
podział na 3 części (wprowadzającą, główną,
końcową);
• Osnowa (konkretny plan realizacji tematyki zajęć
– kolejność zadań ruchowych, zgodnych z
założonym celem i dostosowanych do
warunków);
• Konspekt (najbardziej szczegółowy, zawiera opis
poszczególnych ćwiczeń, czas dozowania, liczbę
powtórzeń, uwagi organizacyjno-metodyczne)

8. Dydaktyczne formy prowadzenia zajęć rekreacyjnych

• Zabawowe:
– Klasyczne (rzutne, bieżne, skoczne itp.),
– Naśladowcze (odtwarzanie zjawisk np. przyrody),
– Opowieści ruchowe,
• Problemowo-zadaniowe
• Ścisła (czynności ruchowe są precyzyjnie określone przez
instruktora)
• Obwodowa (wykonywanie następujących po sobie ćwiczeń po
obwodzie boiska lub sali)
• Stacyjna (każde ćwiczenie na konkretnej stacji, stanowisku)
• Toru przeszkód
• Improwizacji ruchowej
• Współzawodnictwa
• Gier

9. Źródło

• Ciućmański B., Stanek L., Podstawowe metody,
formy i środki dydaktyczne stosowane w
metodyce rekreacji ruchowej, Zeszyty
Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły
Ekonomicznej w Tarnowie, nr 3(14)/2009
• Kiełbasiewicz-Drozdowska I., Siwiński W.,
Teoria i metodyka rekreacji – zagadnienia
podstawowe, Wydawnictwo AWF, Poznań
2001