Sentymentalizmu

1.

Rev CGBR8DH6A by ATI Technologies Inc

2.

Sentymentalizm to jeden z dwóch głównych (obok
klasycyzmu) kierunków literackich epoki
oświecenia, a także prąd w ówczesnej sztuce.
Głównym założeniem sentymentalizmu było
skupienie się na wewnętrznym życiu człowieka i
podkreślanie jego wartości oraz ukazywanie
indywidualnych przeżyć i stanów
psychologicznych.
Sentymentalizm jako nurt w literaturze i malarstwie rozwijał się od lat 70.
XVIII wieku do początkowych lat kolejnego stulecia. Nazwę kierunku
zaczerpnięto z powieści Laurence’a Sterne’a pt. "Podróż sentymentalna".

3.

Intensywne uczucia
Subiektywizm i indywidualizm
Nostalgia i melancholia
Uwrażliwienie na przyrodę
Humanitaryzm i współczucie
Krytyka społeczna
Sentimentalna retoryka
Powieść epistolarna i intymność

4.

• Sentymentalizm kładzie nacisk na silne
emocje, takie jak miłość, tęsknota,
rozpacz, ból i ekstaza.
• Bohaterowie sentymentalnych
utworów doświadczają głębokich i
często skomplikowanych uczuć, co
sprawia, że czytelnicy bardziej
utożsamiają się z ich przeżyciami.

5.

• Pisarze sentymentalni skupiają się na
subiektywnym doświadczeniu
jednostki, starając się wyrazić jej
osobiste spojrzenie na świat.
• Indywidualizm jest podkreślany jako
wartość, a bohaterowie są często
przedstawiani jako jednostki o
unikalnych cechach i przeżyciach.

6.

• Sentymentalizm często odwołuje się do nostalgii za
przeszłością, idealizując określone czasy lub utracone
wartości.
• Melancholijny nastrój charakteryzuje wiele
sentymentalnych dzieł, a bohaterowie często
refleksyjnie patrzą wstecz na miniony czas.

7.

• Pisarze sentymentalni często opisują przyrodę jako
źródło piękna, spokoju i inspiracji.
• Krajobrazy naturalne służą jako tło dla uczuć
bohaterów i są symbolicznym odzwierciedleniem ich
stanu emocjonalnego.

8.

• Sentymentalizm wyraża troskę o
ludzkość, podkreślając potrzebę
empatii i współczucia.
• Bohaterowie sentymentalnych utworów
często starają się pomagać innym,
zwłaszcza tym w potrzebie, co wpisuje
się w ideał prostego, dobrego człowieka.

9.

• Sentymentalizm często zawiera elementy krytyki
społecznej, ukazując nierówności społeczne,
nieprawości i cierpienie.
• Autorzy sentymentalni podnoszą kwestie etyczne i
moralne, zwracając uwagę na potrzebę reform
społecznych.

10.

• Sentymentalizm często używa
sentymentalnej retoryki, czyli języka
nasyconego emocjami i patosem.
• Autorzy starają się wzruszyć czytelnika,
wywołując w nim współczucie, smutek
lub radość.

11.

• Formy literackie, takie jak powieść epistolarna, są
często wykorzystywane do tworzenia bardziej
intymnego połączenia między bohaterami a
czytelnikami.
• Pisarze sentymentalni eksperymentują z formą, aby
lepiej oddać subiektywne doświadczenia postaci.

12.

Obok Laurence’a Sterne’a za twórcę sentymentalizmu
uznaje się Jan Jakuba Rousseau, autora "Nowej
Heloizy".
W Polsce przedstawiciele sentymentalizmu to
Franciszek Karpiński - twórca gatunku sielanki
sentymentalnej („Laura i Filon", "Do Justyny. Tęskność
na wiosnę"), Franciszek Dionizy Kniaźnin (dramaty i
refleksyjne ody), a także Maria z Czartoryskich
Wirtemberska (powieści "Malwina, czyli domyślność
serca", "Powieści wiejskie").
Głównym ośrodkiem polskiego sentymentalizmu był
dwór Czartoryskich w Puławach.