Лимфалық ісіктер БМСК жағдайында диагнозын анықтау

1.

Марат Оспанов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік
медицина университеті
Интерннің өзіндік жұмысы
Тақырыбы: Лимфалық ісіктер БМСК жағдайында
диагнозын анықтау
Орындаған: Жағапарова Жадыра.
Топ:614
Тексерген:Ибраева С.Т.
Ақтөбе- 2017ж

2.

Жоспары:
1. Кіріспе бөлім
2. Негізгі бөлім
а) Ісік ұғымына жалпы шолу;
б) Лимфадема, Лимфостаз пайда болу
себептері, классификациясы;
с) Ісік ауруларының диференциальды
диагностикасы
3. Қорытынды бөлім

3.

Ісік дегеніміз –клеткалардың тоқтаусыз шексіз көбеюімен сипатталатын сырқаттық
процесс. Ісік этиологиясы. Ісіктердің туындау себептері жөнінде көптеген деректер бар.
Бұл мәселенің шешімі толық емес. Ісік этиологиясы 4 түрлі дерек бар. Вирустық –
генетикалық Физика-химиялық Дисонто генетикалық Коли этиологиялықАз уақытты
метастаз береді, денеге тез тарайды, адам жағдайын тез төмендетеді, оны уландырады,
қанды бұзады. Аз уақытта өлімге соғады. Кеш жасалған операциядан соң тез рецидив
береді.
Қатерсіз ісіктердің өсіп-жетілуі жоғарғы деңгейге жеткен клеткалардан тұрады, сондықтан
олардың қандай мүшелерден тұрғанын анықтау қиынға түспейді. Бұл ісіктер экспансивті
жолмен баяу өседі. Қатерсіз ісік төңірегіндегі тканьды, көрші мүшені қысыпжаншиды. Жалпы жағдайы өзгермейді. Ең бірінші домбығу бінеді, ауырсыну,
функциясының бұзылуы болады. Қызарады, түйін пайда болады, Ісік пайда болған жердің
терісі қара-күрең тарта ісініп, қатайып кетеді. Эпидерміс қабатында шұрық тесіктер пайда
болады, сол тесіктерден елек көздерінен түскен ұн сияқты, жасыл қошқыл қою ірің ағады.
Дене қызуы 44ºС көтеріледі.
Фиброма - дәнекер тоқымаларының талшықтарынан құралған. Негізіне жұмсақ және қатты
фиброма деп екіге бөлінеді. Көп жағдайда қатты фиброма, қатты тығыз концистенциялы
және ірі кедір - бұдырлы немесе тегіс беткейлі фиброма кездеседі. Фиброманың жілік беті
сіңірге ұқсас. Жұмсақ фибромалар негізгі борпылдақ дәнекер тоқымасынан тұрады. Олар
сыртынан жұқа тері мен қапталып жіңішке ғана түтікше мен денеге жабысып тұрады.
Кілегей астылық аумаққа дамыған фиброманы полиптер, тыртықты тоқымадан пайда
болған фибромаларды келлойдтар деп атайды. Егер де бірнеше ағзаны бір уақытта
көптеген фиброма зақымданса оны фиброматоз деп атайды

4.

Лимфедема себептері:
- Туа пайда болған лимфа
түйіндерінің және лимфа
тамырларының дамымауы;
- Қабыну процесі;
- Травмалық зақымданулар;
- қатерлі ісік;
- лимфедема, көктамыр
ауруларының, нәтижесінде
туындайтын (посттромботикалық
ауру, варикозды ауруы),
флеболимфедема сипатқа ие.

5.

Лимфэдеманы диагностикалау кезінде бірінші кезекте аяқтардың ісік даму
себептерін ажырату :
- жүректік ісік
- ісік, бүйрек ауруларына байланысты;
- ісік, дәрілік препараттарды қабылдаумен байланысты;
- ісік, қалқанша безі функциясының жеткіліксіздігіне байланысты ;
Нақтылау мақсатында аурудың өту сипатын, жай-күйін, дренаж функциясын ,
ісінуідің бірқатар себептерін арнайы тексеру тәсілдерін қолдану қажет , мысалы:
- лимфосцинтиграфия;
- допплерография;
- КТ и МР-томография;
- лимфангиография.

6.

Лимфостаз – (немесе
лимфатический ісінуі) – ауру,
лимфа әкетілуінің және дисбалансе
кезінде түзілістің пайда болуы. Жиі
лимфатикалық ісінуілер әйелдерде
дамиды. Әдетте, лимфостаз
кезінде аяқтағы ауырлық сезімі
қатарласады. Лимфостаз кезінде
бауыр, бүйрек, жүрек ауруларының
нәтижесінде аяқта сұйықтықтың
жиналуы жүреді . Лимфостаз
кезінде тамырларда сұйықтық көп
мөлшері үлгермейді және бір сәтте
лимфа тамырлар шыдамай кернеу
жарылады. Осыдан кейін аяқ-қолда
жарықтар мен жаралар пайда
болады

7.

Лимфостаз (лимфатическалық ісінуі,
лимфедема) кеуделік өзек және шеткі
тіннің
негізгі
лимфатикалық
коллекторларға және мүше магистралінің
лимфатикалық
және
капиллярдың
өткізгіштігін лимфа түзілуінің бұзған
жағдайда дамиды. ДДСҰ статистикасы
бойынша, шамамен әлемдегі 10% халық
лимфостазбен зардап шегеді. Лимфостаз
кезінде аяқ-қолдың тұрақты үдемелі ісінуі
және оның көлемінің ұлғаюы, тері асты
клетчаткасының тығыздалуы, тері қатаюы,
гиперкератоз, жарықтар мен жарасында
байқалады.
Үдеуі
лимфостаза
слоновостиге дейін дамуы (аяқ-қолдың
гипертрофиясы) тудырады, психологиялық
және науқастың физикалық қайғыруына
және мүгедектікке әкеледі. Лимфостазды
емдеумен флебология және лимфология
саласындағы мамандар айналысады

8.

Лимфостаздың себептері
Лимфостазды дамыту кең ауқымды факторларға байланысты болуы мүмкін.
Лимфа айналымның бұзылуы көбіне жүрек жеткіліксіздігінде, бүйрек
патологиясында, гипопротеинемия, лимфатикалық магистраль кезінде лимфаның
жолы, лимфа тіндерінің кідіруінде кездеседі .
Лимфостаздың салдары созылмалы веналық жеткіліксіздігі кезінде варикозды
аурудың декомпенсированый формасы, посттромбофлебитикалық синдромы,
артериовенозды жыланкөздер болуы мүмкін. Тіндегі артық сұйықтықтың
шығарылуы компенсаторлы лимфа тамырларының кеңеюіне, олардың тонусының
төмендеуіне, клапанның даму жеткіліксіздігі
және лимфовенозды
жеткіліксіздікке әкеледі. Лимфостаздың себептері лимфа тамырларының
өтімсіздігі олардың зақымдануы (механикалық және операциялық жарақат, күйік)
ісіктермен басылып қалуы немесе қабыну инфильтраттарымен, лимфаның ағуына
кедергі жасайтын лимфа жүйесінің ақауларынан болуы мүмкін. Лимфаденит және
лимфангит кезінде облитерация бір лимфа тамырларының кеңейту әкеледі және
басқа клапан жеткіліксіздігі, лимфаның стазымен қатар жүреді.

9.

10.

Лимфостаз симптомдары
Лимфостаздың жеңіл сатысында жүйелі түрде аяқ-қолдың ісінуі байқалады, ол
кешке байқалады және таңға жуық және демалғаннан өздігінен жоғалады. Ісіну
физикалық жүктемеден кейін немесе ұзақ қозғалыста және аяқта ұзақ болуға
бейім. Қайтымсыз өзгерістер мен дәнекер тінінің ажырауы осы сатысында
қатыспайды, сондықтан уақтылы лимфологқа жүгіну және жүргізілген
консервативті терапия тұрақты регресс әкеледі.
Лимфостаздың орташа ауырлықта жоғалмайтын ісінуімен, дәнекер тіннің өсуіне,
терінің тығыздалуымен, сонымен бірге ауырсыну сезімімен сипатталады.
Саусақпен басқан кезде ісінген тінде із қалады және ол ұзақ уақытқа сақталады.
Тұрақты лимфатикалық ісінуі зақымданған аяқ-қолдың тығыздығының
жоғарылауына және құрысуға алып келуі мүмкін.
Лимфадеманың ауыр ағымында лимфа жолының қайтымсыз бұзылысы, тіндерде
фиброзды-кистозды өзгерістер байқалады. Лимфостаз соншалықты айқын
көрінісі аяқ пішінін жоғалтады және қабілеті мен қалыпты жұмыс істеуі бұзады.
Осы кезеңінде лимфостаздың белгісін контрактуралар және деформациялық
остеоартроздар, трофикалық ойық жаралар, экзема, рожистый қабыну дамыту
мүмкін. Лимфостаздың ақыры науқаста ауыр сепсистің аяқталуымен жүреді.
Лимфостазда лимфосаркома даму ықтимал.

11.

Лимфостаз диагностикасы
Лимфостаза белгілері пайда болған кезде патология
себептерін анықтау үшін хирургқа (флеболог, лимфолог)
жүгіну қажеттігі туралы хабарлауымыз керек .
-УЗИ іш қуысына;
- Кеуде қуысының рентгенографиясы;
-лимфосцинтиграфия;
-МРТ, КТ;
-қол- аяқ веналарының УЗДГ.

12.

13.

Лимфостаз емі
Целью лечения лимфостаза служит восстановление оттока лимфы от конечностей или других
органов.
При лимфостазе показано назначение ручного лимфодренажного массажа, аппаратной
пневмокомпрессии, физиотерапии (магнитотерапии, лазеротерапии, гидромассажа), подбор и ношение
компрессионного трикотажа. Пациенту рекомендуется соблюдение диеты с ограничением соли,
занятия лечебной физкультурой, плаванием, скандинавской ходьбой. Из медикаментозной терапии
применяются
флеботоники
с
лимфотропным
действием,
энзимы,
ангиопротекторы,
иммуностимуляторы. При трофических язвах и экземе проводится их местное лечение.
При лимфостазе требуется тщательно ухаживать за стопами, чтобы не допустить развития
лимфангита. С этой целю лучше выполнять медицинский аппаратный педикюр с использованием
специальных средств для гигиенического и лечебного ухода за ногами. При развитии грибковой
инфекции назначаются антимикотические средства, обработка ног противогрибковыми препаратами.
Основаниями к хирургическому лечению лимфостаза могут служить неэффективность
комплексной консервативной терапии, прогрессирование лимфедемы, наличие выраженного фиброза
и деформирующих лимфатических мешков. При лимфостазе прибегают к микрохирургическому
созданию лимфовенозных анастомозов, липосакции и дерматофасциолипэктомии.
В случае первичной лимфедемы показана пересадка полноценного тканевого лимфоидного комплекса.
При выраженной слоновости, исключающей возможность проведения радикальных операций,
производится туннелирование пораженных участков для отведения лимфы в здоровые ткани,
резекционные вмешательства.

14.

Пайдаланған әдебиеттер:
1. Жалпы дәрігерлік практика- Ұлттық
нұсқаулық. 1 том. Мәскеу-2016ж
2. Ішкі аурулар пропедевтикасы-оқулық.
Мәскеу- 2015ж
3. Емханалық терапия-оқулық. Мәскеу-2014ж