Нуклеин қышқылдары

1.

2.

Нуклеин
қышқылдары (лат. nucleus —  ядро) 
—  құрамында  фосфоры  бар 
биополемерлер.  Табиғатта  өте  көп 
тараған. 
Молекулалары 
нуклеотидтерден 
тұрады, 
бір 
нуклеоидтік  5'-фосфор  арасындағы 
эфирлік  байланысы  мен  келесі 
нуклеотидтің  углевод  қалдығының 
3'-гидроксилі 
арасы 
эфир 
байланысымен 
нуклеин 
қышқылдары углеводтыфосфатты қаққасын 
калайды. 
Нуклеин  қышқылдары  жоғарғы 
полимерлі  тізбектері  ондаған  немесе 
жүздеген 
нуклеотидтің 
қалдықтарынан тұрады.
Нуклеин  қышқылдарын  көптеген 
ғалымдар  зерттеді.Бірақ,  1889  жылы 
неміс  анатомы  Рихард Альтман ең 
алғаш  болып  «нуклеин  қышқылы» 
деген терминді енгізді.

3.

4.

 
Нуклеин 
қышқылдары 
құрамына 
кіретін мономерлерінің(дезокси- 
немесе 
рибонуклеотидтер) түріне қарай ДНҚ жәңе РНҚ деп 
бөлінеді.
ДНҚ  мен  РНҚ  ның  құрамына  4  негізгі 
нуклеотидтер кіреді:
пуринді
пиримидиндік

5.

6.

7. Нуклеин қышқылының биосинтезі 2 ге бөл3неді:

НУКЛЕИН ҚЫШҚЫЛЫНЫҢ
БИОСИНТЕЗІ 2 ГЕ БӨЛ3НЕДІ:
ДНҚ БИОСИНТЕЗІ ( РЕПЛИКАЦИЯ)
РНҚ БИОСИНТЕЗІ ( ТРАНСКРИПЦИЯ)

8.

ДНҚ БИОСИНТЕЗІ
(РЕПЛИКАЦИЯ)
Репликация - ДНҚ-ның екi еселену процессi - көбiнесе жасушаның 
бөлiну алдында  жүрiп, жасушаның бірқатар ұрпақтарында 
хромосомалар санының тұрақтылығын қамтамасыз етедi. 
 Репликация - көптеген ферментердiң қатысуымен жүзеге 
асырылатын күрделi процесс. Репликацияның негiзгi ферменттерi:
1. Геликаза - ДНҚ тiзбектерiн ажыратады
2. SSB-белоктар - ДНҚ-ның ажыраған тiзбектерiн тұрақтандырады
3. ДНҚ-полимераза - тiзбектi синтездейдi
4. топоизомераза – “репликативтiк айырдың” алдындағы  ДНҚ-ның 
аса жоғары ширатылған жерлерiн босатады
 5.РНҚ-праймаза - ДНҚ-полимеразаға керектi РНҚ-бастауыштарды 
(праймерлердi) синтездейдi
6. лигаза - ДНҚ фрагменттерiн жалғап қосады

9.

“Репликациялық
айыр”
репликациясының схемасы.
аймағындағы
ДНҚ