Коктар Cтафилококтар

1.

2. Коктар Cтафилококтар

Орындаған: “Бактерия”
тобы
Қабылдаған: Асанова Ғ
Тобы: ЖМ – 203

3.

• Осы топқа адамдарға
патогенді және
шартты патогенді
дөңгелек пішінді
бактериялар жатады.
Араларында қатаң
анаэробтар
(стафилококтар,
пептострептококтар,
нейссериялар),
аэробтар Және
микроаэрофилдер
(стафилококтар,
стрептококтар,
нейссериялар) бар.
Коктар арасында
грам оң және грам
теріс бактериялар
бар. Олардың
барлығы адамда
ауырлығымен және
орналасуымен

4.

Стафилококтар
Staphylococcus
туыстығына
жатады, оған
медицинада
маңызды 3 түрі
кіреді:
• Staphylococcus
aureus
• S.epidermidis
• S.saprophyticus

5. Аэробты грам оң коктар

Аэробты және
факультативті грам оң коктар
тобына екі қасиет тән:
сфералық пішіні және грам оң
боялуы. Олар спора түзбейді,
қозғалмайды. Медицинада
маңызды орынды екі
тұқымдастық алады:
Місгососсасеае және
Streptococcaceae. Олар бірбірінен цитохром және

6.

7.

8. Місгососсасеае тұқымдастығы

Місгососсасеае
тұқымдастығы
өкілдерінің
арасында
адамда ауру
тудыратын
қоздырғыштарға
Місrococcus,
Staphylococcus,
Stomatococcus
туыстастықтары
ның өкілдері
кіреді

9. Стафилококтар (Staphylococcus туыстастығы)

Стафилококтарды Л.Пастер және
Огстен (1880 ж.) ашқан. 1884 жылы
Розенбах стафилококтардың толық
сипаттамасын берген. Байрд-Паркер
жіктеуі бойынша Staphylococcus
туыстастығының 3 түрі кездеседі.
Staphylococcus aureus, S.epidermidis,
S.saprophyticus. Соңғы кезде ұсынылған
жіктеуде стафилококтардың көптеген
түрлері бар – S.haemolyticus, S.hominis,
S.warneri, S.capitis, S.saccharolytcus,
S.pasteuri, алайда олар тек ғылыми
зерттеулерде ғана қолданылады.

10. Морфологиясы.

Стафилококтардың барлық түрлері
шар тәрізді, дұрыс пішінді диаметрі 0,5 1,5 мкм жасушалар, грам оң боялады,
кеңістікте дұрыс емес бөлініп жүзім
шоғырына ұқсас шоқтық түзеді. Жалғыз
және қосақталған жасушалар да
кездеседі. Спора түзбейді, талшықгары
жоқ. Кейбір штамдары капсула түзеді. Lпішін түзуі мүмкін. Жасуша
қабырғасында рибитолтейхой және
глицеролтейхой қышқылдары және А
протейінімен байланысқан жасуша
қабырғасында көптеген
пептидогликандар кездеседі. S.аигеus-тің
А ақуызы адамның және көптеген
сүтқоректі жануарлардың LgG Fсфрагментімен байланысады. Көптеген
стафилококтар беткей орналасқан

11.

12. Дақылдандыру

• Стафилококтар қарапайым ортада (рН
7,0-7,5) өседі және факультативті
анаэробтар, хемоорганотрофтар.
Каталазасы бар, оксидазасы жоқ.
Аэробты жағдайда өсіргенде амин
қышқылдар және витаминдерді,
анаэробты жағдайда - қосымша
урацил және көмірсуларды қажет
етеді. Жоғары осмостық қысымға
төзімді, соған байланысты
стафилококтар құрамында тұздың
жоғары концентрациясы бар
электативті қоректік орта сарыуызды - тұзды агар немесе сүтті тұзды агарда өсе алады.
• Қанды агарда колониялар
айналасында гемолиз аймағы пайда
болады. Сұйық қоректік ортаны

13.

14.

15. Ферменттік қасиеті.

• Биохимиялық белсенділігі жоғары:
көптеген штамдары глюкозасы бар
ортада ацетоин түзеді (ФогесПроскауэр реакциясы оң), аммиак
бөледі, нитраттарды нитритке
немесе азотқа дейін қалыпқа
келтіреді, ақуыздарды, гиппуратты,
майларды және твиндерді
гидролиздейді. Тек staphylococcus
туыстастығына тән қасиет анаэробты жағдайда глюкозаны
қышқылға дейін ыдыратуы,
филококтардың микрококтардан
айырмашылығы болып келеді.

16. Антигендік қасиеті.

• Стафилококтардың антигендік құрылымы өте
күрделі және құбылмалы. Ақуыз, "огликан,
тейхой қышқылынан, капсуласынан тұратын
антигендері белгілі. Түрлік арнайы антигені
тейхой қышқылдарымен байланысты:
S.aureus-те - рибитолтейхой қышқылы,
S.epidermidis-те - глицеринтейхой қышқылы,
S.saprophyticus-та тейхой қышқылының екі
түрі де анықталады. А протеин
молекуласының Ғс фрагментімен тығыз
байланысады. Иммундыглобулиннің Ғаб
фрагменті бос болып еді және
спецификалық антигенмен байланысуы
мүмкін. Осыған байланысты А протеин
диагностикалық әдісте (коаглютинация)
қолданылады.
• Бактериофагтарға сезімталдығы (фаготип)
тұрақты генетикалық сипаттамасына жатады,
олар беткейлі рецепторларға негізделеді.
Стафилококтардың көп штамдары лизогенді

17. Патогенділік факторлары

Патогенділік
факторлары
Патогенділік факторлары микрокапсула,
жасуша қабығының компоненттері,
агрессия ферменттері таза,
гиалуронидаза, липаза,
плазмокоагулаза, лецетиназа,
фибринолоизин, в лактамаза,
гемолизин- в, г, ө) мен токсиндері
(лейкоцидин, эксфолиатин, токсикалық
шок синдромының токсині, еротоксиндер
А, В, С, Е, Ғ). Стафилококтар өте
бейімделгіш болып келеді:
антибактериалды препараттарға
тұрақтылығы жылдам пайда болады.
Трансдукцияланатын фаг комегімен
жасушадан басқа жасушаға берілетін
плазмидалар өте маңызды рөл атқарады.
К-плазмидалар бір немесе бірнеше
антибиотиктерге тұрақтылығын
қадағалайды, сонымен қатар жасушадан

18.

19.

20. Резистенттілігі.

Стафилококтар қоршаған ортаға
тұрақты болғандықтан, санитарлық
биологияда олар ауаның санитарлық
көрсеткіш микроорганизмі болып
табылады. Стафилококтар кептіруге
тұрақты, осы жағдайда вируленттілік
қасиеттерін жоймайды, құрғақ ыстық
әсерінен екі сағаттан соң жойылады,
таза этанолға да тұрақты. Басқа
антисептиктер және дезинфекциялық
ерітінділердің әсеріне сезімтал келеді.
Стафилококтар көптеген
антибиотиктерге тұрақты болып келеді.
Олардың негізгі себептері плазмидалар
қадағалайтын бетта-лактамазаның

21. Эпидемиологиясы.

Стафилококтар адамның
және жануарлардың қалыпты
микрофлора өкілдері болып
келеді. Соған байланысты
ағзаның әртүрлі биотоптарында
орналасады, көп мөлшерде
теріде мекендейді.

22.

23.

24. Патогенезі және клиникасы

• Стафилококгар басқа ШПМ секілді
оппортунистгік аурулар тудырады.
Стафилококтар этиологиялық фактор ретінде
келесі нозологиялық аурулар тудырады: тері
және теріасты жасушаларының аурулары
(пиодермия, везикулопустулез, пемфигус,
абсцесс, фурункул, карбункул, гидроадениттер); тьіныс алу мушелерінің аурулары
(баспа, плеврит, пневмония); жүйке жүйесі және
сезіну мүшелерінің аурулары (менингит, отит,
конъюнктивит ж.т.б.); ауыз қуысы және асқорыту
ағзаларының аурулары (стоматит, перитонит,
парапроктит, энтерит, энтероколит, астан улану);
сүйек-бүлшық ет жүйесі мен дәнекер тіннің
аурулары (артриттер, периоститгер,
остеомиелиттер ж.т.б.); қан айналымы жүйесінің
• пары (эндокардит, перикардит, флебитж.т.б.); зәр
шығаружыныс мүшелерініңаурулары (пиелит,
цистит, рит, мастит, әндометрит, орхит ж.т.б.);

25.

26.

27. Иммунитеті

Стафилококтық
инфекциялардан кейін
барлық оппортунистік
ауруларға тән
жасушалық және
гуморалды түрақсыз
қарқынды емес
иммунитет
қалыптасады.

28.

29.

30.

Микробиологиялық диагноз қою
Жеделдетілген әдіс: ИФА, КоАР, ПЦР.
Бактериологияльщ әдіс: зерттеу материалы ретінде қан, ірің, қақырық,
несеп, мүрын - жүтқыншақтың ышты қабығынан жағынды, қүсық массасы,
нәжіс.
Зерттелетін материалды тығыз элективті орта сары - уызды- түзды агарға
себеді. Қанды алдын ала тты сорпаға және т.б. себеді, өсінді болса сары уызды- түзды агарға себеді. Түрге дейін нтификациялау үшін 3-4 негізгі
тесттерді қолданады: плазмокоагулазаны, лецитовителлазаны бөлу, гі
және глюкозаны анаэробты жағдайда ыдыратуы. Күдікті жағдайда ДНҚаза және экзотоксин ілуін анықтайтын тест жүргізіледі. Астан
улануларда З.аигеиз бөлінген болса, оның энтеротоксин түзуін
биологиялық сынама арқылы гайды немесе гелдегі преципитациялық
реакция арқылы анықтауға болады. Стафилококтық эпидемия
ошақтарында инфекция көзін анықтау мақсатында адамнан бөлінген
пдардың халықаралық 22 стафилококтық типтік бактериофагтар жинағы
көмегімен фаготиптеу тізеді.
Серологияльщ әдіс тек созылмалы инфекцияларда қолданады, онда
анти-альфа-токсин және "итолтейхой қышқылына антиденелер титры
анықталады.
Микроскопиялыц зерттеу көбінесе жүргізілмейді, себебі жағындыда
стафилококтар жалғыздан, ан, төрттен орналасады. Стафилококтар
туыстастығына жатқызу олардың типті морфологиясына, иалардың
боялуы, олардың кеңістікте орналасуы және глюкозаны анаэробты
жағдайда ыдыратуына ізделген.
Емдеуі. Стафилококтық инфекцияларды антибиотиктер және сульфаниламидті препараттармен ~ейді. Соңғы жылдары науқастардан бөлінген
стафилококтар көптеген химиотерапиялық препараттарға ты екені белгілі
болды. Бүндай жағдайда емдеу үшін стафилококтық анатоксинімен
иммуниза- яланған донор қанынан алынған стафилококтарға қарсы

31. Алдын алуы

• Жалпы сақтандыру кешендері бірнеше
бағыттардан түрады: науқастар мен
тасымалдаушыларды анықтап, емдеу; медицина
қызметкерлерін тексеру (әсіресе, перзентхана,
реанимациялық, хирургиялық бөлімдердің);
жоспарлы түрде медицина қызметкерлері
арасында стафилококк тасымалдаушыларының
резиденттік түрлерін анықтау және оларды емдеу
(стафилококтық бактериофаг, хлорфиллит,
эктерицид, лизоцим); ауруханаларда,
емханаларда, санитариялық-гигиеналық
ережелерді қатал қадағалау (асептика,
антисептика, дезинфекция, стерилизация); жүре
пайда болған белсенді иммунитет қалыптастыру
үшін стафилококтық анатоксин қолдану; пассивті
иммунитет қалыптастыру үшін стафилококтық
иммунды глобулин немесе стафилококқа қарсы
донорлық гипериммунды азма қолдану.

32.

НАЗАРЛАРЫҢЫЗҒА
РАХМЕТ!!!!!