3.03M

Категория:

Медицина

Похожие презентации:

Балалардағы теппе

Балалардағы энтеровирусты инфекция

Мысқыл (паротит)

Менингиттер. Энцефалиттер

Балалардағы энтеровирусты инфекциялар

Респираторлық вирустық инфекциялардың қоздырғышы - ортомиксовирустар

Менингиттер. Энцефалиттер

Аэрогенді механизммен берілетін вирустық этиологиялы жұқпалардың: қызылша, қызамық және эпидпаротиттің

Іріңді паротит. Мастит. Парапроктит. Лимфангаит. Лимфаденит. Тромбофлебит

Нейроинфекция

Эпидемиялық паротит

1.

КеАҚ «СМУ»
Балалар инфекциялық аурулары
кафедрасы
Пән:
Балалар инфекциялық аурулары
Дәріс тақырыбы: Эпидемиялық
паротит
4 курс, меңгеру деңгейі:DT, P
Лектор: кафедра ассистенті Ержигитова Э.М.

Балалардағы эпидемиялық паротит
Медициналық және әлеумттік маңызы:
• Барлық жерде таралуы
• Мерзімді көтерілулермен аурудың сақталуы;
• Біркелкі емес ағынды;
• Асқынулардың дамуы;
• Қолданыстағы терапияның тиімділігінің
жеткіліксіздігіне , егу кесетсінің бұзылуына
байланысты
мүмкін
өлім;

3.

Жоспар
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Анықталуы
Қоздырғыш
Эпидемиология
Патогенез
Клиникалық формалардың жіктелуі
Белгілері
Иммунитет
Зертханалық диагностика
Дифференциалды диагноз
Емі
Нақты профилактика
Асқынулар
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

4.

Балалардағы паротит
Эпидемиялық
паротит
(parotitis
epidemica)
–
сілекей бездерінің басым
зақымдануымен
сипатталатын
вирустық
инфекциялық ауру, көбінесе
басқа безді органдар (ұйқы
безі, аналық без, аналық без
және т.б.), сонымен қатар
орталық
жүйке
жүйесі
(менингит,
менингоэнцефалит), орташа https://avatars.mds.yandex.net/getzen_doc/751940/pub_5b4c628ca9563500a96ce041_5b4c629078c
интоксикация белгілері мен 21800a90ae2d7/scale_1200
эпидемиялық
таралуға
бейім.

5.

http://nardis.ru/wpcontent/uploads/2019/10/58f2ee71932bced7481323e6faa68
670.jpg
https://fr-dc.ru/wp-content/uploads/2019/05/mwdfper4.jpg

6.

Вирустың сипаттамасы
Туыстасытығы:
Paramyxoviridae
Тегі: Rubulavirus
• Шар тәрізді форма (диаметрі 150-200 нм).
• Негізі - NP-белок, РНК-геномды.
• Сырты – липидті қабаты (НN- и F-гликопротеины). Fвирус жасушасының мембранасы бөліп шақырады.
HN(гемагглютинин-нейраминидаза).
• Вирус агглютиндерін тауықтардың, гвиней
шошқаларының қызыл қан клеткаларынан алады.
• Онда нейроминидаза, гемолитикалық белсенділік
байқалады.
• Вирустың бір серотипі бар.

7.

https://cf.pptonline.org/files/slide/n/nJINMcAvO8tqw74ilS2skE9ZogP5repKu6hUz
B/slide-18.jpg

8.

Резистенттілігі
• Паротит вирусы қоршаған ортада тұрақты,
1% лизол ерітіндісімен, 2% формалин
ерітіндісімен әсер етеді. 18-20 градус
температурада вирус бірнеше күн бойы
сақталады, ал төменгі температурада - 6-8 айға
дейін.

9.

Антигендері
Парамиксовирустар екі түрлі антигендерден
тұрады: ішкі S-антиген (нуклеопротеин) және
сыртқы V-антиген (омыртқа тәрізді
гликопротеидтер).
Антиденелер екеуіне де түзіледі
V-ag антиденелері бір айдан кейін анықталады,
бірақ жылдар бойы сақталады;

10.

Эпидемиология
• Инфекция көзі - тек адам. Науқас клиникалық белгілердің
басталуынан 1-2 күн бұрын және аурудың алғашқы 9 күнінде
жұқпалы болады. 9-шы күннен кейін вирус организмнен бөлінбейді,
сондықтан науқасты инфекциялық емес деп санаған жөн.
• Негізгі берілу жолы – әуе-тамшылы , бірақ оны тұрмыстық заттар,
ойыншықтар және сілекей мен несеппен ластанған заттар арқылы
жұқтыруға, сонымен қатара транспланцентарлы жұғуы мүмкін.
• Ең көп аурушаңдық наурыз-сәуірде, ал ең азы - тамыз-қыркүйек
айларында болады. 1-2 жылдан кейін аурудың кезеңді өсуі байқалады.
• Инкубациялық кезең 11-ден 21 күнге дейін.
• Паротит инфекциясын қабылдаушылық шамамен 85% құрайды.
• Көбінесе 3-6 жас аралығындағы балалар ауырады, ересектер де
ауруы мүмкін
• Анасының иммунитетіне байланысты 1 жасқа дейінгі балалар сирек
ауырады.

11.

Патогенез
Патогенез
• Инфекцияның кіру қақпасы - бұл бастапқы көбею жүретін
ауыз қуысының, мұрынның, мұрынның шырышты
қабаттары.
• Содан кейін паротит вирусы қанға енеді, біріншілік
виремия пайда болады және ол бүкіл денеге қанмен
таралады.
• Вирустың гематогенді жолы ең алдымен сілекей бездеріне
енеді (паротид, субмандибулярлы, сублингвальды), онда
ол белсенді көбейеді.
• Сілекей бездерінде интерстициальды ұлпаның қабынып
ісінуі және серозды-фибринді экссудаттың пайда болуы
байқалады.
• Қабыну процесі сілекей шығару жолдары мен қан
тамырларының жанында локализацияланған.
• Сілекей бездерімен қатар басқа бездерге де әсер етуі
мүмкін: ұйқы безі, ұрық бездері, аналық бездер және т.б.
• Вирус қан арқылы өтіп, орталық жүйке жүйесіне де зақым
келеді.

12.

Иммунитет
• Аурудан кейін гуморальдық және
жасушалық сипаттағы тұрақты
өмірлік иммунитет дамиды, әдетте
қайталанатын аурулар пайда
болмайды.

13.

Клиникалық формасының
классификациясы
Тип
1.Типті форма
а) безді ағзалардың
зақымдалуы;
б) жүйке жүйесінің
зақымдалуы;
в) аралас
форма.
2.Атипті:
а) жасырын;
б) субклиникалық.
Ауырлық
·
·
·
жеңіл;
ораташа ауырлықта;
ауыр.
Ағымы
Жедел.
Асқыну сипаты бойынша:
бедеулік, қантты
диабет, саңыраулық,
тұрақты парездер, немесе
аяқ-қол бұлшықеттерінің
параличі, отит, пневмония;
микст- инфекция.

14.

http://images.myshared.ru/76/1377528/slide_8.jpg

15.

Эпидемиялық паротит
жағдайларының классификациясы:
• Паротиттің клиникалық жағдайы – бұл сілекей бездерінің біржақты немесе
екі жақты үлкеюімен және келесі синдромдар мен белгілердің біреуімен
немесе бірнешеуімен болатын жедел ауру:
• Дене температурасының жоғарылауы;
• Бір немесе бірнеше сілекей бездерінің ауырсынуы (субмандибулярлық,
сублингвальды);
• Эпигастрий аймағындағы өткір ауырсыну, жүрек айну, қайталанған құсу,
іштің бұлшық еттері, перитонеальді тітіркену белгілері (панкреатит);
• іштің төменгі бөлігіне иррадиацияланатын қатты ауырсыну (әдетте бір
жағынан), жұмыртқаның көлемінің ұлғаюы (орхит);
• ішек аймағындағы ауырсыну (әдетте бір жағынан) - оофорит; қатты бас
ауруы, құсу, мойынның қатты болуы, Керниг симптомы және / немесе
Брудзинский симптомы - серозды менингит.

16.

• Күдікті жағдай: паротитке қатысты бір
немесе бірнеше типтік клиникалық
белгілері бар.
• Мүмкін жағдайы: оның ішінде паротиттің
стандартты анықтамасына сәйкес келетін
клиникалық белгілері және аурудың басқа
күдікті немесе расталған жағдайымен
эпидемиялық байланыс болуы.

17.

• Нақты жағдай: лабораториялық расталғаннан
кейін күдікті немесе ықтимал деп жіктелген
паротит ауруына нақты диагноз:
• - қан сарысуындағы паротит вирусына IgM
анықтау; немесе - бүкіл қан анализінен; немесе сілекей немесе несеп арқылы паротит РНҚ вирусын
ПТР арқылы анықтау;
• немесе - жұпталған сарысуда паротит вирусына
IgG антиденелерінің айтарлықтай өсуі (4 есе немесе
одан да көп).
• Зерттеулерді жүргізу мүмкін еместігіне
байланысты диагнозды зертханалық растау
болмаған жағдайда, паротитке ықтималды жағдайы
расталған кезде автоматты түрде жіктеледі.

18.

Жақында IgM-оң ауруы бар вакцинацияланған
адамдарда паротит диагнозы қойылып, егер олар
келесі критерийлерге сәйкес келсе алынып тасталады:
- паротитке қарсы вакцина егу басталғанға дейін 7
күннен 6 аптаға дейін жүргізілді;
- белсенді эпидемиологиялық қадағалау вирустың
таралу жағдайларын анықтаған жоқ;
- паротит вирусы тарайтын жерлерге сапарлар болған
жоқ.
Лабораториялық жолмен расталған паротит аурудың
клиникалық анықтамасына сәйкес келмейді (атипті,
облитерацияланған формалар).

19.

Паротиттің симптомдары.
• Кейде продромальды кезең анықталады.
Инкубациялық кезеңнің соңғы 1-2 күнінде
әлсіздік, ұйқының бұзылуы, бас ауруы,
бұлшықеттер мен буындардағы ауырсыну, кешке
температура көтеріледі. Тәбеттің төмендеуі,
іштің ауыруы, құсу және ауыздың құрғауы. N.F.
ауырсыну нүктелерін бөліңіз. Филатова:
құлақтың маңында, мастоидтық процестің
жоғарғы аймағында және төменгі жақ сүйектері
аймағында.
• Біріншісінің соңында, аурудың басталуынан
кейінгі екінші күннен аз, паротитті сілекей
бездерінің ұлғаюы байқалады. Әдетте процесс
бір жағынан басталады, содан кейін 1-2 күннен
кейін екінші безі әсер етеді. Сонымен бірге дене
температурасының жаңа көтерілуі байқалады.
https://zdorovko.info/wpcontent/uploads/2017/09/parotit_u_rebe
nka.jpg

20.

• Паротитті инфекцияда құлақмаңы сілекей безінің қабынуы жұмсақ
тіндердің пайда болуымен жүреді, төменгі жақтың және
стерноклейдомастоидты бұлшықеттің жоғарғы 1/3 бөлігінің пайда болған
бұрышында орналасқан.
• Орталығындағы ісіну эластикалық серпімді, ал шетінде - бұл қамыр тәрізді
консистенция, сондықтан көп жағдайда айқын шекаралар болмайды.
• Оның үстіндегі тері өзгермейді, пальпация қалыпты ауырсынуды
тудырады.
• Кейде ісіну бетке, мойынға, субклавиялық аймаққа таралады.
• Оның жұлдыру мен ішекке таралу жағдайлары сипатталған.

21.

Клиника
https://encryptedtbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd
9GcRoDJDTgZwyWFRmSOoI6_XIUN7t
Jh60ROkypsM8EAmcunQYR_xw&s

22.

Тресильян - Мурсон Мурс симптомы(Moursou) https://docplayer.biz.tr/docs-images/44/4238626/images/page_15.jpg
Науқастың жағын
беткей қарау кезінде,
гиперемиямен және
құлақмаңы сілекей
безінің шығару
жолдарының аузында
ісіну байқалуы
мүмкін.

23.

Субмаксиллит
• Субмаксилит (субмандибулярлы сілекей
бездерінің бір жақты зақымдалуы):
субмандибулярлы аймақта шыбық тәрізді
форма пайда болады, қамыр тәрізді
консистенциялы, пальпация кезінде әлсіз
ауырсыну сезіледі. Тілдің астында сіз
гиперемия мен зақымдалған бездің
шығаратын жолының ісінуін байқай аласыз.

24.

https://encryptedtbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYJDy7nBGicZX
fXSoluzbOIqvgZ9d6B0uzG1AXTnC6IL7VeNKvNA&s
https://autogear.ru/misc/i/gallery/4
5296/2381081.jpg

25.

Сублингвит:
• иек пен тіл астындағы ісіну мен ауырсыну;
• сілекейдің төмендеуі;
• субмандибулярлы, сублингвальды сілекей
бездерінің айқын ұлғаюымен
жұтқыншақтың, көмейдің, тілдің ісінуі
мүмкін дамуы.

26.

Панкреатит
Панкреатит (ұйқы безінің
зақымдалуы):
дене температурасының
жоғарылауы;
жүрек айнуы, құсу
артқы жағында сәуле, іштің оң жақ
гипохондриясында, кейде
белдеуде;
кішкентай балаларда майлы
борпылдақ нәжістер, үлкен
балаларда іш қату пайда болуы
мүмкін.
іштің пальпациясында ауырсыну,
Майо-Робсон және
Воскресенскийдің оң белгілері
байқалған.

27.

Орхит
Орхит (жыныс мүшелерінің зақымдалуы):
дене температурасының жоғарылауы;
зардап шеккен ұрықтың ішек және аналық аймағында иррадиациямен
ауырсыну;
ұрықтың 2-3 есе ұлғаюы (көбінесе оң жақ ұрықтың біржақты зақымдалуы);
тығыз консистенция;
пальпация кезінде ауырсыну;
қызыл иектің терісі гиперемияланған;
«Бастапқы» орхит (паротитті сілекей бездерінің ұлғаюынан бұрын);
«Созылмалы» орхит (паротитпен бір мезгілде дамиды);
көбінесе оң жақ ұрық безі ғана зақымдалады, бұл қанмен қамтамасыз етудің
ерекшеліктерімен байланысты. Алайда, пациенттердің 15% -ында процесс екі
жақты болуы мүмкін. Сонымен қатар, эпидидимиттің дамуы мүмкін;
ұрықтың патологиялық өзгерісі 5-7 күнге дейін созылады, содан кейін баяу
қалпына келеді. Органның атрофиясының белгілері 1-2 айдан кейін
байқалады.
сол жақ орхиттің көріністері анағұрлым тұрақты;
«Автономды» орхит (аурудың бірден-бір көрінісі).

28.

Простатит
• Простатит (простата безінің зақымдалуы):
• дене температурасының жоғарылауы;
• Артқы жол мен аралықта ауырсыну;
• ұлғайған простата безі.

29.

Оофорит
• Оофорит (әйел жыныс бездерінің
зақымдануы):
• дене температурасының жоғарылауы;
• әлсіздік, шаршағыштық;
• ішек аймағындағы ауырсыну.

30.

Орталық және перифериялық
жүйке жүйесінің зақымдалу
синдромы:
• Серозды менингит: мидың жұмсақ қабығының зақымдалуы көбінесе
сілекей бездеріне зақым келген сәттен бастап 3-5-ші күнде дамиды.
Бұл жағдайда паротиттің жанданып бара жатқан белгілері аясында
мыналар байқалады:
жалпы жағдайдың кенеттен нашарлауы;
дене температурасының 38-39 ° C дейін жаңа жоғарылауы;
летаргия, динамика;
бас ауруы;
қайталанған құсу;
менингиальды белгілер: шүйде бұлшық еттерінің ригидтілігі ,
Брудзинский және Керниг белгілері;
тұрақты фокальды симптомдардың болуы ми материясының
(менингоэнцефалит) патологиялық процеске қатысуын көрсетеді;
сирек жағдайларда серозды менингит белгілері сілекей бездерін
басып кетеді.

31.

https://kiberis.ru/img_full/p/enterovirusnij_meningit_381.jpg

32.

Менингеальді белгілер
http://e-med.club/wp-content/uploads/2017/09/simptomienterovirusnoro-meningita.png

33.

Температуралық қисық
https://cf.pptonline.org/files/slide/v/VvLphn8XxNYwedQcrE06qk9tRmH1CMyoKJ
4Oja/slide-27.jpg

34.

Мононевриттер
• Мононевриттер (бас сүйек нервтерінің
зақымдануы), көбінесе перифериялық типі
бойынша VII жұптың зақымдануы және
VIII жұптар: есту нервісінің зақымдануы
кезінде – бас айналуы, нистагм, құлақтағы
шу, есту қабілетінің төмендеуі.

35.

Миелиттер мен
энцефаломиелиттер
• Миелиттер мен энцефаломиелиттер.
аурудың 10-12 күні пайда болады, төменгі
спастикалық парапарезбен, жамбас
мүшелері қызметінің бұзылуымен (нәжісті,
зәрді ұстамау) көрінеді

36.

Эпидемиялық паротиттың
ауырлық дәрежесі:
• интоксикация симптомдарының айқын білінуі;
• бездер мен жүйке жүйесінің зақымдануының
айқын білінуі.
Жеңіл түрі:
• интоксикация белгілері жоқ немесе әлсіз
көрінген (дене қызуының субфебрильді
сандарға дейін көтерілуі, айқын емес әлсіздік,
шаршағыштық,бас ауруы);
• бір-екі жақты сілекей бездерінің зақымдануы

37.

• Орташа ауыр түрі:
• дене қызуы (38,0-39,0°С), уыттану симптомдары - жалпы
әлсіздік, бас ауруы, қалтырау, артралгия, миалгия;
• сілекей бездерінің айтарлықтай ұлғаюы;
• Бір немесе бірнеше бездердің зақымдануының болуы.
Ауыр түрі:
• айқын интоксикация симптомдары: дене температурасы
39°С жоғары, әлсіздік, ұйқының бұзылуы, тахикардия;
• екі және одан да көп органдардың зақымдануы;
• токсикоз және қызба толқын түрінде өтеді, әрбір жаңа
толқындағы кезекті бездің немесе нерв жүйесінің
зақымдануымен байланысты.

38.

Диагностикалық алгоритм :

39.

Лабораториялық зерттеу
Клиникалық анализ:
ЖҚА: лейкопения, лимфоцитоз, ЭТЖ
өзгермеген
Биохимиялық анализ:
- Биохимиялық қан анализі:амилазаның
белсендігін арттыру
- Биохимиялық зәр анализі: диастазаның
белсенділігін арттыру.

40.

Серологиялық қан анализі:
• ИФА-эпидемиялық паротит вирусына IgM
анықтау.
• РСК, РТГА-булы сарысуларды зерттеу кезінде
антиденелер титрінің 4 есе және одан да көп
өсуі (біріншісі аурудың басында, екіншісі 2-3
аптадан кейін алынады).
• Молекулалық-генетикалық әдіс:
• ПТР-жаңа алынған қан немесе сілекей, немесе
несеп үлгісінен паротит вирусының РНК
анықтау.

41.

Қосымша дагностикалық ісшаралар тізбегі:
• Менингит пен менингоэнцефалит кезінде СМЖ зерттеу:
• Түсі-Түссіз;
• мөлдірлігі-мөлдір немесе сәл опалесцирленетін;
• қысым-сұйықтық ағыспен немесе жиі тамшылармен ағады, қысым
300-500 мм суға жетеді;
• плеоцитоз-лимфоцитарлы 300-700 жасуша шегінде, 1000 в 1 мкл
дейін;
• ақуыздың 0,3-0,9 г / л дейін артуы (менингоэнцефалит дамуы кезінде
көрсеткіштер жоғары);
• глюкоза деңгейі өзгермеген немесе шамалы жоғарылаған;
• хлоридтер деңгейі өзгермеген.

42.

Аспаптық зерттеулер
(көрсеткіштер бойынша):
жұлын пункциясы-жалпы милық симптоматикасы, оң
менингеальды симптомдары пайда болғанда;
Құрсақ қуысы ағзаларының УДЗ – ұйқы безі тінінің мөлшері
мен құрылымын зақымдау дәрежесін анықтау үшін (панкреатит
кезінде);
Репродуктивті жүйе мүшелері зақымданған кезде ұма, кіші
жамбас ағзаларының УДЗ;
ЭКГ – жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан бұзылғанда, жүректің
зақымдануын ерте анықтау үшін (ауыр дәрежедегі ауырлық
кезінде);
Кеуде қуысы мүшелерінің рентгенографиясы – өкпеде қабыну
өзгерістері пайда болған кезде (пневмония);
ЭЭГ-ошақтық неврологиялық симптоматика, құрысулар, бас
сүйек ішілік гипертензия белгілері болған кезде.

43.

Диагностикалық алгоритм

44.

Науқаста жақ асты және құлақ маңы облыстарында ісіну болған
жағдайда дифференциалды-диагностикалық іздеу алгоритмі:

45.

Емдеу тактикасы:
• Ауруханаға аурудың орташа ауыр және ауыр түрлері
бар, асқынулары бар балалар, жабық мекемелердің
балалары және үй жағдайында тиісті күтім мен емдеуді
ұйымдастыруға мүмкіндік бермейтін науқастар жатады.
• Кешенді емдеу аурудың түрін, ауырлығын және
кезеңін, науқастардың жасын және олардың жеке
ерекшеліктерін ескере отырып жүргізіледі. Аурудың
барлық жіті кезеңі ішінде төсек режимін сақтау міндетті
болып табылады: 7 күнге дейін - оқшауланған
паротитте, 2 аптадан кем емес. - серозды менингит
кезінде (менингоэнцефалит кезінде), 7-10 күн – жыныс
мүшелерінің(жұмыртқалардың) қабынуы кезінде

46.

Медикаментозды емес ем:
· режим: аурудың жіті кезеңіндегі жартылай төсектік (7-14 күн); ·
№2 диета: көп ішетін, жылы, сұйық немесе жартылай сұйық тамақ, егер
әдеттегі шайнау кезінде ауырсынуды тудырса.
сілекей бездерінің зақымданған аймағына құрғақ жылу;
* физиотерапия:дене температурасын қалпына келтіргеннен кейін
сілекей бездерінің аймағындағы "Соллюкс" лампасымен Жарық-жылумен
емдеу, экспозиция уақыты 3-5 мин. (5-10 процедура);
· ауыз қуысын күту, тамақ ішкеннен кейін ауыз қуысын шаю (жылы
қайнаған сумен, 2% натрий гидрокарбонатының ерітіндісімен немесе 1:
5000 фурациллин ерітіндісімен) тәулігіне 4-6 рет;
* орхиттің жергілікті емі: қолдау таңғыш - суспензия арқылы аналық
бездің көтеріңкі жағдайы · Алғашқы 2-3 күнде суық (суық сумен немесе
мұзбен көпіршік), содан кейін-аналық безге жылы (құрғақ жылы мақта
таңғыш).

47.

Медикаментозды ем:
• Этиотропты терапия: жүргізілмейді.
Симптоматикалық терапия ·
• * 38,5 С жоғары гипертермиялық синдромды
тоқтату үшін кемінде 4 сағат аралығымен 10 - 15
мг/кг парацетамол немесе per rectum немесе
ибупрофен арқылы тәулігіне 3 реттен артық емес
ауыз арқылы 5-10 мг/кг дозасында тағайындалады;
[УД-А] · десенсибилизациялаушы терапия
мақсатында хлоропирамин тәулігіне 1 – 2 мг/кг
ауыз арқылы немесе парентеральды тәулігіне екі
рет 5 - 7 күн/ [УД - 10 – 15 мг / кг]

48.

Паротитті орхиттерде:
* кортикостероидты гормондар 2-3 мг/кг / тәу есебімен, кейіннен дозаны
7-10 күн ішінде төмендете отырып; · ауыз немесе парентеральды арқылы
дезинтоксикациялық терапия (30 - 50 мл/кг); * есірткіге жатпайтын
анальгетиктер-диклофенак;
Возраст (масса тела, кг)
Разовая доза (мг)
Суточная доза (мг)
6-7 лет (25-37
25
25
8-11 лет (38-50)
25
50- 75
12-14 лет (38-50)
25-50
75- 100
старше 15 лет и взрослые
25- 50
50- 150

49.

паротитті орхиттің реконвалесценттерін
шығару жергілікті қабынудан кейін бір
аптадан кейін жүзеге асырылады. Келесі 2
апта ішінде суспензорияны қолдану
көрсетілген.

50.

• Паротитті панкреатитте:
· дезинтоксикациялық терапия (мол
сусын немесе глюкозо-тұз ерітінділерінің
инфузиясы 30-50 мл / кг);

51.

Паротитты этиологияның жүйке
жүйесі зақымданғанда:
дегидратациялық терапия – маннитол 15% 0,5 - 1,5 гр/кг көктамыр ішіне
тамшылатып [УД-В] есебімен; фуросемид 1% – 1 - 3 мг/кг 3-5 күн бойы 12
сағат аралығымен [УД-В], содан кейін 0,25 гр – 8 - 10 мг/кг ацетазоламид
тәулігіне [УД-В], схема бойынша күніне бір рет: күн сайын үш күн, бір күн
үзіліс, калий препараттарымен бірге бес курсқа дейін; · (парентеральды
түрде));
· ми ісінуі және энцефалиті бар науқастарға – дексаметазон ағуға қарсы,
қабынуға қарсы және десенсибилизациялық терапия мақсатында: екі жасқа
дейінгі балаларға - бірінші доза 1мг/кг, содан кейін әрбір 6 сағ.0,2 мг/кг, екі
жастан асқан адамдарға - бірінші доза 0,5 мг/кг, одан кейін әрбір 6 сағ. 0,2
мг/кг. емдеу курсы 3-7 күн, оксигенотерапия [УД – А];
· құрысулар кезінде – диазепам – 0,5% 0,2 - 0,5 мг/кг оксибутират 20%
ерітінді - 50-150 мг/кг (бір реттік доза в/м; в/в) [уд-с].
Бактерияға қарсы препараттар болжамды және/немесе бөлінген қоздырғышқа
байланысты бактериялық асқынулар дамыған кезде тағайындалады.

52.

• Хирургиялық араласу:
аналық бездің ақ қабығын емдеу.
Көрсетулері:
• · орхиттің ауыр түрлері, әсіресе екі жақты,
консервативті емнің әсері болмаған жағдайда
хирургиялық емдеу (аналық бездің ақ
қабығының кесілуі немесе пункциясы)
көрсетілген.
Емдеудің басқа түрлері:
• физио емдеу.

53.

Мамандарға кеңес беру үшін
көрсеткіштер:
· хирургтың кеңесі: іш қуысының жіті хирургиялық
ауруларымен дифференциалды диагностика үшін
(панкреатит кезінде), орхиттің ауыр түрін жедел емдеу
туралы мәселені шешу үшін;
эндокринологтың кеңесі: эпидемиялық паротиттің
нәтижесінде қант диабеті мен семіздік дамығанда;
гастроэнтерологтың кеңесі: ұйқы безі зақымданғанда;
урологтың кеңесі: жыныс бездері мен қуықасты бездері
зақымданғанда;
акушер-гинекологтың кеңесі: қыздарда жыныс бездері
зақымданғанда.

54.

Қарқынды терапия және
реанимация бөлімшесіне
ауыстыру үшін көрсеткіштер:
• 5 жасқа дейінгі балаларда қауіптіліктің
жалпы белгілерінің болуы
• 2-3 дәрежелі жіті тыныс алу жеткіліксіздігі
• 2-3 дәрежелі жіті жүрек-қантамыр
жеткіліксіздігі
• қайталанған құрысулар
• сананың бұзылуы ·
• ДВС-синдром.

55.

Емдеу тиімділігінің
индикаторлары:
• зертханалық көрсеткіштерді қалыпқа
келтіру ·
• менингит, менингоэнцефалит кезінде ШЖМ
көрсеткіштерін қалыпқа келтіру
• асқынулардың болмауы және оны тоқтату.

56.

Әрі қарай жүргізу
эпидемиялық паротиті бар стационардан науқастарды шығару
клиникалық симптомдар жойылғаннан кейін, бірақ ауру басталғаннан
9 күн бұрын жүргізіледі. Менингитке (менингоэнцефалитке)
шалдыққан балалар стационардан шығарылғаннан кейін
невропатологта 2 жыл және одан көп уақыт бойы байқалады.
Невропатолог реконвалесценттерді айына 1 рет ауруды
ауыстырғаннан кейін алғашқы 3 ай ішінде, кейіннен жыл бойы 3 айда
1 рет, ал келесі жыл бойы 6 айда 1 рет тексереді.
* орхиттің реконвалесценттері (оофорит) эндокринологта жыл бойы
байқалады.
* паротитті панкреатитке шалдыққан балалар ЖТД немесе учаскелік
педиатр және/немесе балалардың гастроэнтерологымен аурудың
клиникалық белгілері жойылғанға дейін бақыланады. Физикалық
жүктеме 6-12 айға шектеледі. Жақын туыстарының қант диабеті
болған жағдайда балалар эндокринологына кеңес беру қажет.

57.

Госпитализация
Жоспарлы емдеуге жатқызу үшін көрсеткіштер: *
эпидемиологиялық көрсеткіштер бойынша жабық және басқа
медициналық мекемелерден эпидемиялық паротиті бар балалар; *
жатақханаларда және қолайсыз тұрмыстық жағдайларда тұратын
балалар.
Шұғыл емдеуге жатқызу үшін көрсеткіштер · * 5 жасқа дейінгі
балаларда қауіптіліктің жалпы белгілерінің болуы (емшек еме
алмайды, құсу әр тамақтан кейін және ішкеннен кейін, осы
аурудың анамнезінде құрысулар және летаргиялық немесе ессіз); *
эпидемиялық паротиттің ауыр және орташа ауыр түрлері;
· субкомпенсирленген/декомпенсирленген созылмалы аурулары
бар эпидемиялық паротит; * асқынулары бар эпидемиялық
паротит.

58.

Ошақтағы іс-шаралар:
• Науқасты ауру басталғаннан 9 күнге
оқшаулайды
• 10 жасқа дейінгі ауырған және егілмеген
балалар үшін 21 күнге карантин
• Егілмеген балаларды шұғыл иммунизациялау
• Күнделікті тексеру, термометрия
• Желдету, ылғалды жинау
• Сан.саңылау.жұмыс

59.

Спецификалық профилактика
ККП вакцинасы-қызылшаға, эпидемиялық
паротитке және қызамыққа қарсы біріктірілген
вакцина, ол үш аурудың әлсіреген (аттенуирленген)
вирустарының қоспасы болып табылады.
Инъекция арқылы енгізіледі.
Вакцинаның бірінші дозасы әдетте 12 — ден 15
айға дейінгі балаларға, ал екіншісі-6 жасқа дейінгі
балаларға тағайындалады.
ҚКП — ның екі дозасынан кейін егілгендердің 97%
— да қызылша иммунитеті, 88% - да эпидемиялық
паротитке иммунитет, 97% - да қызамыққа
иммунитет өндіріледі.