Гепатит В және С

1. Гепатит В және С

Инфекциялық және тропикалық аурулар
кафедрасы
Гепатит В және С
ТОБЫ: 605-1к
ИНТЕРН: КУРБАНОВА ПЕРИЗАТ

2.

Жедел В вирусты гепатиті ДНҚ
вирусымен (Дейн бөлшегі) тудырылатын
жедел бауырдың қабынуы,адамнан адамға
парентеральды немесе вертикальді жолмен
жұғатын антропонозды инфекциялық ауру.
Гепаднавирустар, Orthhepadnavirus
тұқымдастығына жатады.

3. Серологиялық маркерлер

• HBsAg. Қан сарысуында клиникалық манифестация
алдында пайда болып,аурудың өршуі кезінде
максимальды концентрациясына жетеді,
реконвалесценцияфазасында жойылады.
• HBeAg. Бұл маркер вирустың белсенді
репликациясының және қанда көптеген вирустардың
айналымының дәлелі.
• HBcAg. Гепатоциттер ядроларынан анықтауға
болады, перифериялық қанда анықталмайды.

4.

• Анти-HBs. Реконвалесценция кезінде қан сарысуында
анықталады, реинфекцияға қарсы иммунитеттің
пайдаболғанының дәлелі.
• Анти-HBc. В гепатитімен ауырған барлық науқастарда
анықталады және өмір бойы сақталады. Бұл
антиденелер жаңадан жұқтырылған жұқпаның немесе
жаңа басталған қабынудың өте сезімтал маркері.
• Анти-Hbe.В гепатитттен соң аурудың сарысуында
кездеседі, срнымен қатар клиникалық белгілері жоқ
вирустың тасымалдаушыларында анықталады.

5.

Серологиялық көрсеткіштер
HBsAg
Анти-HBc
Анти-HBs
Түсініктеме
+
+
+
ВВГ белсенді жұқпасы
_
+
+
ВВГ кейін реконвалесценция
_
_
+
Кеш реконвалесцеция
_
+
_
Кеш реконвалесцеция/
«терезе»фазасы
_
_
_
Жедел сырқаттың жоқтығы
немесе анамнезінде ВВГ жоқ

6. Эпидемиологиясы

Зақымдану механизмі:
• 1. парентеральді;
• 2. қан.
• 3. жыныстық жолмен
Табиғи және жасанды.
Жасанды жолдар:
• теріні және шырышты қабаттарды зақымдайтын
манипуляциялар (операциялар, инъекциялар,
эндоскопиялық тексерулер, манипуляциялар, педикюр,
татуаж).
• Табиғи жолмен:
• жарақаттанған тері қабаттары арқылы. Берілу факторлары:
• 1. қан;
• 2. плазма;

7.

Тұрмыстық қатынас арқылы да беріледі:
• Тұрмыстық зат,
• тіс щеткасы,
• қырынатын заттар, т.б.
ВГВ-ны қабылдау мүмкіндігі өте жоғары. Инфицирлену
күші СПИД-ке қарағанда 100 есе көп. ВГВ-мен 12 жасқа
дейінгі балалалар және 30 жастан асқан адамдар ауырады.
Сырқаттанғаннан кейін ұзақ уақыт иммунитет түзіледі.

8.

Патогенезі

9. Клиникалық классификациясы

І. Ағым циклділігіне байланысты:
А-циклді жедел түрлері
Цитолитикалық
Холестаздық белгілері басым болатын жедел вирусты гепатиті
В гепатитінің ұзақ мерзімді түрі
Холестаздық вирусты В гепатиті
Б-ациклді түрлері
1. Жедел асқынатын фульминантты В гепатиті
2. Созылмалы В гепатиті
ІІ. Симптомдарының көріну дәрежесіне қарай:
Субклиникалық, айқын емес, сарғыштанусыз, сарғыштанумен
жүретін.
ІІІ. Ауыру дәрежесіне қарай:
a) жеңіл
b) Ауырлығы орташа
c) Ауыр
d) Фульминантты

10.

• Инкубациялық кезеңі В гепатит кезінде 42 күннен 180
күнге созылады, орташа 60-120 күн. Жедел вирусты
гепатит кезінде:
Сарғаю алды (1-5 апта)
Сарғаю (2-6 апта)
Реконвалесценция (жарты жылға дейін созылуы
мүмкін)
• - астеновегетативті;
• - диспепсиялық;
• -артралгиялық;

11.

Әлсіздік
Тәбетінің болмауы
Дәм сезудің төмендеуі
Жүрек айну, құсу
Эпигастрий аймағындағы ауырлық сезімі
Оң қабырға астының ауру сезімі
Үлкен буындардағы ауру сезімі
Дене қызуының жоғарлауы
Терілік қышыну
Зәрдің қараюы
Нәжістің түссізденуі

12. Гепатит С

• Гепатит С- флавивирустар (Flavaviridae)
тұқымдастығына жататын РНҚвируспен
шақырылатын инфекциялық ауру.
С гепатитінің берілу жолдары:
1.инокуляциялық яғни қан арқылы:
жарақаттанғанда, вена ішіне егілу арқылы есірткіні
бір шприцпен бірнеше адам пайдаланғанда.
жалпылама бір тіс щеткасын,сүлгі,жөке,ұстара
қолданғанда, маникюр,педикюр бөлмелерінде
жарақаттанғанда, құлақ, мұрын тескенде(персинг)
2.жыныстық жолмен
3.перинаталдық жолмен яғни анадан нәрестеге
(сирек кездеседі)

13.

• Клиникасы.
Инкубациялық кезеңі 20 күннен 150 күнге
дейін, орташа 40-50 күн. Жедел С гепатиті көп
жағдайда анықталмайды, себебі организмдегі
патологиялық процесс жасырын (латентті)
түрде өтеді.

14. Диагностика

• 1. Идентификацию вирусов гепатитов производят ИФА и ПЦР
методом на основании серологических маркеров,
свидетельствующих о фазе репликации:
- HBsAg, HBeAg (или анти / HBeAg), HBcAgIgM, DNA HBV;
- анти/ HCV Ig M, RNA HCV;
- анти/ HDV Ig M , HDV RNA
2. Биохимический анализ крови: определение уровня общего
билирубина и его фракций, АлАт, АсАт, тимоловой пробы, общего
белка и его фракций, глюкозы, кратинина, щелочной фосфатазы
3. Коагулограмма;
4. УЗИ органов брюшной полости;
5. ОАК, ОАМ

15.

• Немедикаментозная терапия – базисная терапия:
1) диета -- стол 5а, 5 с сохранением количества белка,
жира, углеводов в возрастных нормативах; их
соотношение 1:1:4-5; разгрузочная диета при тяжелой
форме от 2 до 3-х дней, а при злокачественной форме
после выхода из комы в виде исключения
жиров, белков, разрешаются соки, фрукты, компоты,
далее переход на стол 5а, 5 в виде питья жидкостей
через рот;
2) режим постельный в зависимости от тяжести
заболевания;
3) дезинтоксикация– при легкой и среднетяжелой форме
без осложнений энтеральный путь введения жидкостей(
кипяченная вода, компоты, морсы, щелочная
минеральная вода, отвар шиповника и т.д.).

16.

• Медикаментозная терапия:
1. Терапия легкой и среднетяжелой формы ОВГ:
- сиптоматическая терапия;
- при убывании желтушного синдрома добавление желчегонной
терапии( 5% раствор сернокислой магнезии через рот, холосас,
фламин, отвар кукурузных рылец).
2. Терапия холестатической формы ОВГ:
- препараты урсодезоксихолевой кислоты в дозе 15-20мг/кг,
прием в вечернее время.

17.

• 3. Терапия злокачественной и тяжелой формы ОВГ:
- дезинтоксикационная терапия – парентерально с
мониторингом водного баланса, с форсированием
диуреза (лазикс по 2-3 мг/кг), введение 5-10% раствора
глюкозы из расчета 10 мл/кг массы тела, рефортан,
реополиглюкин;
- ингибиторы протеолиза (трасилол, контрикал, гордокс);
- промывание желудка и очищение кишечника (высокие
клизмы);
- борьба с ДВС синдромом – свежезамороженная плазма,
гепарин;
- гемостатическая терапия : викасол, дицинон;
- при ацидозе – 4,5 % раствор натрия гидрокарбонат;
- при алкалозе – 5% раствор аскорбиновой кислоты;

18.

• 4. Этиотропная терапия:
- острый гепатит В, протекающий у детей в типичной
форме, как правило, заканчивается выздоровлением
и не требует применения противовирусных
препаратов;
- острый гепатит С – проводится монотерапия
интерферонами короткого действия на протяжении
20-24 недель в дозе 3 млн. Ед 3 раза в неделю.