Жылқының африкалық обасы

1.

Жылқының
африкалық обасы
{
ОРындаған : Сұлтанбек Аружан
ҚАбылдаған : Айдар ағай

2.

Жылқылардың африкалық обасы (Pestis Africana equorum, африканская
чума лошадей) - жіті ағымда өтетін, қызбамен, тері асты
клетчаткаларының ісінуімен, ішкі органдарының қанталауымен , тыныс
мүшелері мен қан айналым мүшелерінің зақымданумен және
малдардың көпшілігінің өлімге ұшырауымен сипатталатын, қан
сорғыштар арқылы трансмиссивті жолмен тарайтын вирустық індет.
Ауру қоздырушысы РНҚ-сы бар вирустар тобына, Reoviridae
тұқымдастығына Orbivirus туыстығына жатады. Вирионның пішіні
икосаэдр тәрізді диаметрі 70-80нм болады. Қоздырушы вирус
пантропты, барлық ішкі ағзаларда, экссудаттарла, ұлпа сұйықтарында,
ауырған малдың несебінде, сүтте болады. Вирус ақ тышқан,
егеуқұйрық, теңіз тышқаны үшін миға жұқтырған зардапты. Тауық
эмбрионында, тауық эмбрионының фибробласт өсініде, көшірілетін
бүйрек өсінінде өсіп-өнеді. Вирустың ерекшелігі – көп тармақтылығы
(плюралитеттігі), кем дегенде ортақ антигендерімен 9 түрлі
серологиялық түрі бар.
Жылқының африкалық обасы

3.

AHS вирусы алғаш рет Сахара шөлінің
оңтүстігінде 1600 жылдардың ортасында
Оңтүстік Африкаға жылқылар әкелінген
кезде хабарланды. Вирус Африканың
экваторлық, шығыс және оңтүстік
аймақтарында эндемиялық болып
саналады. Африкада және басқа жерлерде
эквидалар арасында бірнеше індет орын
алды. [2] AHS Сахараның оңтүстігіндегі
Африкада эндемиялық екені белгілі және
Марокко, Таяу Шығыс, Үндістан және
Пәкістанға тараған.
Эпидимиологиясы

4.

. AHS кем дегенде екі
Culicoides түрі арқылы
тасымалданады. Тоғыз түрлі
серотиптер сипатталған. AHS
төрт классикалық
клиникалық түрі бар:
пневмониялық,
кардиологиялық, аралас
және жылқы ауруы. Гипер
жедел, өкпелік түрі
толығымен сезімтал
жануарларда кездеседі және
қысқа ағымды және жоғары
өлім-жітіммен сипатталады.
Жүрек, ісіну түрі анағұрлым
субакуталық ағымға ие, өлім
деңгейі 50% жетеді.
Аралас, өткір түрі жиі кездеседі және жүрек және өкпе формаларының
белгілері бар. Өлім деңгейі 70% жетуі мүмкін. Жылқының безгегі – зебралар
мен есектер сияқты төзімді теңдіктерде кездесетін аурудың жиі
ескерілмейтін, жеңіл түрі. Аттенуирленген (моновалентті және
поливалентті) тірі вакциналар қазіргі уақытта жылқыларға, қашырларға
және есекке қолдануға болады.

5.

Жылқылар ең сезімтал иелері болып
табылады, олардың өлімі шамамен 90% [5]
[6], одан кейін қашырлар (50%) және есектер
(10%). Африкалық есектер мен зебралар
қандағы вирустың жоғары титрлеріне
қарамастан клиникалық белгілерді өте
сирек көрсетеді және вирустың табиғи
резервуары болып саналады. AHS төрт
түрлі формада келеді:Жылқылар ең
сезімтал иелері болып табылады, олардың
өлімі шамамен 90% [5] [6], одан кейін
қашырлар (50%) және есектер (10%).
Африкалық есектер мен зебралар қандағы
вирустың жоғары титрлеріне қарамастан
клиникалық белгілерді өте сирек көрсетеді
және вирустың табиғи резервуары болып
саналады. AHS төрт түрлі формада келеді:

6.

Өкпе формасы
{
Аурудың гиперактивті түрі
жоғары температура, депрессия
және тыныс алу белгілерімен
сипатталады. Клиникалық
ауруға шалдыққан жануардың
тыныс алуы қиындап,
танауынан және аузынан көбік
тәрізді сұйықтықты жөтелді
және төрт күн ішінде өкпе
ісінуінің белгілерін көрсетеді.
Өкпенің ауыр тоқырауы тыныс
алу жеткіліксіздігін тудырады
және 24 сағаттан аз уақыт ішінде
өлімге әкеледі.
Жүрек формасы
{
Аурудың бұл субакуталық түрі өкпе
түріне қарағанда ұзағырақ
инкубациялық кезеңге ие. Аурудың
белгілері инфекциядан кейін 7-12
күннен кейін пайда болады. Жоғары
температура - бұл жалпы симптом.
Ауру сонымен қатар іштің ауыруы
мен үдемелі ентігумен бірге
конъюнктивитпен көрінеді. Сонымен
қатар, ісіну бас және мойын тері
астында пайда болады, әсіресе
супраорбитальды шұңқырлардың,
қабақтың конъюнктивасының және
аралық кеңістіктің ісінуі түрінде.
Өлім деңгейі 50-70% құрайды, ал
аман қалғандар 7 күн ішінде қалпына
келеді.
Өту формалары

7.

«1 WoAH сайты
ICTV 9th Report (2011) Reoviridae " (html) . Международный комитет по таксономии вирусов (ICTV) .
Получено 17 января 2019 г. .
^ CIDRAP >> Африканская чума лошадей Архивировано 12 июля 2010 г., на Wayback Machine
^ Ван Ситтерт и др. (2013). «Возникновение африканской чумы лошадей у ​домашней собаки без явного
употребления конины» . Журнал Южноафриканской ветеринарной ассоциации . 84 (1):
5. doi : 10.4102/jsava.v84i1.948 . hdl : 2263/36753 .
^ Карпентер, Саймон; Меллор, Филип С.; Фолл, Ассан Г.; Гаррос, Клэр; Вентер, Герт Дж. (2017-01-31). "Вирус
африканской чумы лошадей: история, передача и текущий статус" . Ежегодный обзор
энтомологии . 62 (1). Ежегодные обзоры : 343–358 . doi : 10.1146/annurev-ento-031616-035010 . ISSN 00664170 . PMID 28141961 .
^Перейти к:a b "Смертельная болезнь лошадей стучится в двери Европы"(Пресс-релиз). Неизвестно. 2007-03-28.
Получено 2007-03-27 .
^ Ветеринарное руководство Merck – Африканская чума лошадей – Клинические данные и поражения
^ "АФРИКАНСКАЯ ЧУМА ЛОШАДЕЙ" (PDF) . OIE - Всемирная организация здравоохранения животных . OIE Всемирная организация здравоохранения животныхwww.oie.int . Получено 29 июня 2020 г. .
^ "Африканская чума лошадей" . Информация об исследованиях животных . Получено 29 июня 2020 г.
^ "Африканская чума лошадей" (PDF) . Университет штата Айова . Получено 29 июня 2020 г. .
^ Кинг, Саймон (27 июня 2020 г.). «Вспышка африканской чумы лошадей в Таиланде, 2020 г.» . Трансграничные и
новые заболевания . 67 (5): 1764– 1767. doi : 10.1111/tbed.13701 . PMID 32593205 . S2CID 220130174
{
Пайдаланылған әдебиет