Канцерогенездің иммунды генетикалық аспектілері. Онкологиялық науқастардың иммунды статусының ерекшеліктері

1. Тақырыбы: «Канцерогенездің иммунды генетикалық аспектілері. Онкологиялық науқастардың иммунды статусының ерекшеліктері»

Қарағанды Мемлекеттік Медицина Университеті
Иммунология және аллергология кафедрасы
Тақырыбы: «Канцерогенездің иммунды
генетикалық аспектілері. Онкологиялық
науқастардың иммунды статусының
ерекшеліктері»
Орындаған: Мейрамова Т.
2027 топ ЖМФ
Қабылдаған: Әбуова Ғ.Т.
Қарағанды 2018 ж.

2.

Жоспар:
I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
Канцерогенез
Ісікке қарсы гендер
Ісік жасушаларының қалыпты жасушалардан
айырмашылығы
Ісікке қарсы иммунды фактор
Иммунотерапия
Қатерлі ісіктің биологиялық емі
III. Қорытынды
IV. Қолданылған әдебиеттер

3. Кіріспе

Саналы адам қалыптаспай тұрып қатерлі ісік
ауруы бұрыннан белгілі болған. 1932 жылы
антрополог Луис Лики Kенияда қазіргі адамның
жағын тапқан, болжам бойынша ол бір қатерлі
ісік түрімен зақымдалған. Сонымен қоса бұрынғы
адамдар қалдықтарынан патологиялық өзгерістін
барын байқаған, сүйек, мұрынжұтқыншақ, сүт
безі және меланома ісіктeріне ұқсас. Қатерлі ісік
жиі адамдардың тәжірибесі болған, оны ерте
уақыттан бастап жазба түрінде сипаттаған.

4.

Ісік
жасушалары – бұл қатерсіз немесе
қатерлі ісіктің бір бөлігі болып табылатын
өзгерген, мутацияланған, патологиялық
жасушалар.

5.

Нобель лауреаты Пауль Эрлих иммундық жүйе
ағзаны ісіктерден қорғай алады деген тұжырым
жасаған. Бұл идеяны ары қарай Фрэнк Бёрнет
жалғастыра
отырып,
ісіктерге
қарсы
Иммунологиялық надзор гипотезасын ұсынды.
Пауль Эрлих
Фрэнк Бёрнет

6. Канцерогенез дамуы 3 кезеңмен жүреді:

Сау жасушаның өспе
жасушасына айналуы,
Трансформация
немесе инициация
кезеңі
Ісік жасушаларының
әсерленіп, қарқынды
өсіп өніп, көбеюі және
алғашқы ісік түйіні
пайда болуы Промоция
кезеңі.
Ісік жасушаларының тұрақты
салалық өзгерімтерін және
қатерлі қасиеттер қабылдауы
немесе өсуінің үдеу
прогрессия кезеңі

7. Канцерогенді ісік антигендері

Нысана
жасушаның
мутациялануы

8. Иммундық жүйенің ісікке қарсы қорғанысының себептері

Иммунодепрессиялық
терапия жасалған адамдарда
қатерлі ісіктердің даму
жиілігі (трансплантация) 3050 есе жоғары
Т-лимфоциттер
қызметінің төмендеуі
Т-жұйесінің біріншілік
иммунтапшылығы бар
балаларда 100 есе
Егде адамдарда иммундық
жауаптың төмендеуі
Тимусы алынған адамдар
Нәрестелерде иммундық
жауаптың толық
дамымауы

9.  1949 жылы Л.А.Зильбер ісік жасушаларының қалыпты жасушалардан айырмашылығын дәлелдеген

1949 жылы
Л.А.Зильбер ісік
жасушаларының
қалыпты
жасушалардан
айырмашылығын
дәлелдеген

10. Ісік жасушалары мен қалыпты жасушалардың айырмашылығы

Ісік жасушалары
Қалыпты жасушалар
Генетикалық бөгде дене
Бөгде емес
Тез өседі және көбейеді
Баяу көбейеді

11. Ісікке қарсы иммунды факторлар

Жасушалық:
1. Т-лифотцит
киллерлер
2. ЕК және К
жасушалары
3. Активированные
макрофаги
4. Гранулоциты
Гуморальды:
1. Спецификалық
антиденелер
2. Интерлейкин-1
және 2
3. Ісік некрозының
фаторы
4. Интерферон

12.

13.

Ісіктің өсуінің бір этапында адамның иммундық жүйесі
пробластомдық фатор өндіре бастайды, олар: а) иммунитетті
басады; б) ісік өсуін активтендіреді.
Иммунитетті басатын пробластомдық фатор:
1. Супрессорлық заттар;
2. Антиденелерді тежейтін;
3. Простогландиндер
4. Интерлейкин 10
5. Иммундық комплексті циркулирующий.

14.

Ісіктердің өсуін активтендіретін пробластомдық
фатор:
1. Интерлейкин-2 және 6
2. Гамма интерферон
3. Тамырлық эндотелийдің өсу факоры
4. Иммунодефициттық жағдай
5. Т-киллер пісіп жетілунің бұзылыстары

15.

16. Қатерлі өспе кезіндегі иммунотерапия

Активті
Пассивті
Спецификалық
Бейспецификалық
Цитокиндер
Бейімдеуші
Адьювантты
ісік
жасушаларының
антигены
Виро-терапия
Локальды
региональды
Вакцинотерапия
Ісікке қарсы
антиденелер
Сауығып
кеткен
адамдардың
сарысуы
Субстратты
сарысулар

17.

18. Қатерлі ісіктің биологиялық емі

Қазіргі кезде, онкологияда биопрепараттардан – интерлейкиндер,
интерферондар, моноклональді антиденелер, жасуша жиынтығын
қоздыратын заттар қолданады. Интерлейкиндер. Интерлейкин-2,
лимфоциттерден өндіріліп, иммундык жүйеге жан-жақты қоздырғыш
әсерін тигізеді. Интерлейкин-2-нің, Ресейде-ронколейкин, ал АҚШ-пен
Европада - пролейкин деген дәрісі қолданады. Интерферон, белок протеин, бөгде антигенге төзімділікті күшейтеді, ал оларға бөгде антиген
әсерін тигізсе (вирустардың, микробтардың, ісіктердің), сонда ол қан
және сүйек миларының клеткаларынан өнеді. Онкологияда а-иитерферон
жиі қолданады. Роферон (аг) және иитрон (а2Ұ - интерферон) миелоидты
лейкозда, Капоши саркомасында, төменгі дәрежедегі В-жасушалы
лимфомада өте шипалы келеді. Буйрек, қуық, тік ішек өспелерде және
меланомада, олардың пәрменділігі қазір толық дәлелденгендіктен, жиі
қолданылады. Көбінесе осы ісіктерде, ісікке қарсы дәрілермен
қосарланып колданылады, ал енді бүйрек рагында интерлейкинмен
сабақтас ұсынылады.

19.

20. Қорытынды

ХХ ғасырдың аяғы мен ХХІ ғасырдың басында, тәжірибелік және
клиникалық жетістіктердің арқасында онкологиялық аруларды анықтау
мен емдеу түбегейлі өзгеріске түсті. Қазіргі кезде қатерлі ісікті анықтау
мен емдеу ең күрделі мәселе. Оның себебі арудың дәрігерге кеш келіп ,
қатерлі ісіктің барын уақытында анықталмауында. Бұған дәлел қазіргі
кезде дәрігерлердің диагноз қоюдағы қателігі 25 – 30 % құрайды. Оның
себебі мына төмендегі жағдайларды толық білмеуінен:
- қатерлі ісіктің табиғи биологиялық қасиеттерін және дерттің ең
алғашқы өсу кезеңдегі белгілерін,
- диагностикалық тәсілдердің нәтижелерін бір –бірімен салыстыра
алмай, негізгі қорытынды шығара алмауынан,
- қатерлі ісікті қабыну аурулармен шатастырып, ұзақ уақыт бақылап,
диагностикалық әдістерді толық қолданбай, олармен ұзақ уақыт
шұғылдануынан .
- онкологиялық күдіктің жалпы дәрігерлер арасында төмен
болғандықтан және білім деңгейінің сапасыздығынан.

21. Қолданылған әдебиеттер:

1.www.medicinform.net
2. Тапбергенов «Клиникалық биохимия»
3. www.google.ru