Віртуальныя ці «кіберпартыі». Месца і роля ў палітычным працэсе

1.

2. Асноўныя прыкметы кіберпартый:

Вытокі
партый:
зменлівая
структура
электаральныя сістэмы; ІКТ і Інтэрнэт.
ўдзелу;
змяшаныя
Формы падтрымкі: прамыя сувязі з выбаршчыкамі: моцная
партыйная канкурэнцыя за разнастайныя перавагі выбаршчыкаў.
Членства: адсутнасць членства; вольнае разуменне прыхільнікаў,
якімі патэнцыйна з'яўляюцца ўсе выбаршчыкі.
Партыйныя каналы камунікацыі: сеткавыя каналы камунікацыі;
унутраныя і знешнія сеткі.
Становішча паміж грамадзянскай суполнасцю і дзяржавай: партыі
як арганізацыі (не інстытуты), якія дзейнічаюць на мяжы паміж
дзяржавай і грамадствам.

3. «За лепшую Венгрыю» (Йобік)

Адной з першых кіберпартый
можна лічыць стораны ў Венгрыі
ў 2003 г. Рух "За Лепшую
Вегрыю"(Йобік),
які
пазней
ператварыўся ў партыю з той жа
назвай. Слова "йобік" (jobbik) з
венгерскай перакладаецца як
"лепшы", ці "які мае рацыю", і яно
было
ўзята
за
ёмістую
сінанімічную назву партыі, якая
адлюстроўвае яе намеры.

4.

5. Партыя свабоды ў Нідэрландах

У 2006 г. у Нідэрландах
Гертам Вілдэрсам (Geert
Wilders) (тады дэпутатам
Палаты прадстаўнікоў) была
створана Партыя свабоды.
Гэта партыя, фактычна, складаецца з аднаго чалавека,
але актыўна ўдзельнічае ў палітычным жыцці краіны,
ствараючы сабе падтрымку і рэкрутуючы нефіксаваных
членаў партыі з выкарыстоўваннем анлайн-тэхналогій.

6.

7. Рух пяці зорак

У 2010 г. італьянскі акцёр і
шоумэн Бепе Грыла стварыў
свой блог і аб'яднаў шэраг
арганізацый вакол Руху пяці
зорак. Гэты блог уваходзіць у
дзясятку найбольш папулярных
палітычных блогаў у свеце, у ім
удзельнічаюць карыстальнікі з
больш за 1000 гарадоў з 22
краін свету.

8.

9. Пірацкі інтэрнацыянал

«Пірацкі інтэрнацыянал» (Інтэрнацыянал пірацкіх
партый, ангел. Pirate Parties International — PPI)
з'яўляецца галоўнай арганізацыяй міжнароднага
руху пірацкіх партый. Быў заснаваны ў 2006 годзе,
зарэгістраваны ў Бельгіі ў кастрычніку 2009 года як
няўрадавая арганізацыя (NGO). Першай з пірацкіх
партый была Пірацкая партыя Швецыі (Swedish
Piratpartiet), заснаваная 1 студзеня 2006 года.
PPI
падтрымлівае
і
каардынуе
стварэнне
нацыянальных пірацкіх партый. Таксама служыць
для
ўнутранай
сувязі, кіруе
міжнароднымі
форумамі і спісамі адрасатаў. Пасля таго, як
ранейшы амерыканскі лідар інтэрнацыяналу
Эндру Нортан (Andrew Norton) адышоў ад спраў,
сустаршынямі PPI сталі Самір Аліуі (Samir Allioui) і
Джэры Вэйер (Jerry Weyer).

10. Кіберпартыі ў прдстаўнічых органах дзяржаваў Еўропы

Партыя (краіна)
Прадстаўнічы орган
дзяржаўнай улады
% галасоў, атрыманых
партыяй на выбарах (год
апошніх выбараў)
Партыя «За лепшую Венгрыю»
(Венгрыя)
Нацыянальны сход Венгрыі
19, 33 (2018)
Партыя свабоды (Нідэрланды) Палата прадстаўнікоў (ніжняя
палата парламента)
«Рух пяці зорак» (Італія)
Сенат (верхняя)
Палата дэпутатаў (ніжняя)
«Звычайныя людзі і
незалежныя асобы»
(Славакія)
Нацыянальны Савет
Славацкай Рэспублікі
13,1 (2017)
32, 2 (2018)
32,7 (2018)
11,03 (2016)

11. Перавагі кіберпартый перад звычайнымі партыямі:

Параўнальна невялікія выдаткі на стварэнне партыйнага брэнда і яго
прасоўванне;
Шырокая (абмежаваная толькі магчымасцю доступу ў Інтэрнэт)
аўдыторыя сеткавых палітычных партый, параўнальна маладая,
мабільная і адукаваная;
Адносіны кіберпартый і іх прыхільнікаў носяць інтэрактыўны
характар, т.б. мяркуюць непасрэдны і актыўны ўдзел патэнцыйных
прыхільнікаў у фарміраванні і прасоўванні партыйнага брэнда як у
віртуальным, так і ў рэальным палітычным асяроддзі;
Надзвычай хуткі і прамы інфармацыйны абмен, які выключае
неабходнасць пасрэдніцтва ў выбудоўванні працэсу зваротнай сувязі.

12. Крытыка і недахопы:

Парфенава Ю.У. адзначае, што нягледзячы на адзначаныя перавагі,
сёння віртуальныя партыі не могуць сур'езна прэтэндаваць на прыход да
ўлады ні ў Расіі, ні ў вядучых заходніх дэмакратыях. Гэтаму бачыцца
некалькі прычын. Першая - гэта палітычны непрафесіяналізм і
кан’юктурнасць кіберактывістаў, няздольных адэкватна ўплываць на
выпрацоўку палітыкі. Пратэстны, папулісцкі складнік у дзейнасці
кіберпартый відавочна пераважае над стваральным.
Другой сур'ёзнай праблемай застаецца так званы "лічбавы разрыў",
сутнасць якога сёння зводзіцца не столькі да забеспячэння магчымасці
доступу да сеткавых рэсурсаў, колькі да невысокага ў сярэднім узроўня
лічбавай пісьменнасці насельніцтва і даверу да Інтэрнэту як
незалежнаму сродку ўдзелу ў палітыцы
Некаторыя даследчыкі лічаць кіберпартыі хутчэй інфармацыйнымі
агентамі ў руках ценявых фундатараў, чым самастойнымі палітычнымі
актарамі.

13. Дзякуй за ўвагу!