Балалардағы жедел аппендициттің диффенциальды диагностикасы

1.

Балалардағы жедел аппендициттің
диффенциальды диагностикасы

2. Жоспары

Кіріспе.
Негізгі бөлім.

3.

Зерттеу
сұрағы
Жедел
аппендициттің
дифференциалды
диагностикасы?
Зерттеу
мақсаты
Аппендицитті
басқа
аурулардан
ажырата білуді
түсіндіру

4.

Өзектілігі
Жедел аппендицит жедел хирургиялық аурулар ішінде
бірінші орынды алады.Сондықтан басқа аурулардан
ажырата білуіміз керек

5. Кіріспе

Аппендицит ауруы деп соқыр ішектің құрт тәрізді
өсіндісінің жедел қабынуын айтамыз. «Аппендицит» деген
терминді алғаш рет (1886) американ хирургі Фитс ұсынды.
Халық арасында аппендицит жеңіл ауру деген түсінік
қалыптасқан. Бірақ шын мәнінде бұл ауырудың клиникалық
белгілері сан алуан. Бала организмінің органикалық
ерекшеліктеріне байланысты аппендицит ауруының өту
барысы ересектерден өзгеше.
Балаларға жасалатын төтенше операциялардың 75%
аппендицит себебінен. Аппендицит ауруы жаңа туған
нәрестелерде 1000 балаға шаққанда 6–7-еуінде кездеседі.
Жыл сайын бұрынғы СССР көлемінде өткізілген 1,5 млн
аппендэктомия жасалынып, оның 0,2 – 0,4% өліммен
аяқталып жатыр. Өлім әсіресе 3 жасқа дейінгі балаларда
көп. Себебі аппендицит диагнозын жас балаларға дұрыс
қою өте қиын мәселе.
Совет елінде балаларға аппендицит диагнозымен
операцияны тұңғыш рет 1888 жылы К.М. Домбровский
жасады.

6.

Ғалымдар соқыр ішектің қабынуын
организм қызметінің бұзылуынан деп
есептейді. Әр түрлі әсерлерден соқыр
ішектің құрт тәрізді өсіндісіне келетін
тамырлар қысылып, қан айналысы
бұзылады. Соқыр ішектің кілегей
қабатында жара пайда болады да, бірте –
бірте іріңге толып, серозды және ет
қабаттарын тесіп шығады. Жедел
аппендицит барлық жас топтарында
кездеседі және балаларда жиі тараған
хирургиялық аурулардың бірі болып
есептеледі. Ұлдар қыздарға қарағанда жиі
ауырады

7.

8.

9. Жаңа туған нәрестелер мен омыраудағы балалардағы жедел аппендицит

Ауру кенеттен басталады, бала мазасызданып
жиі жылайды, тамақ ішпей қояды, аяқтарын
тыпырлата береді, әдетте аурудың бас кезінде
бала құсады (бірнеше рет құсуы мүмкін),
ыстығы көтеріледі (38-390С), іші өтеді, кейде
үлкен дәреті жүрмей қалады. Аурудың алғашқы
кездерінде оң жақ мықын аймағының ауыруы,
іштің қатаюы айқын білінбейді, оның үстіне
мазасызданған бала оларды анықтауға
мүмкіндік бермейді. Жаңа туған нәрестелерде
жедел аппендицит өте сирек кездеседі.
Әлемдік әдебиеттерде осы уақытқа дейін 8
оқиға ғана жазылған.

10. Балалардағы жедел аппендициттің ерекшеліктері

Жедел аппендициттің жас балалардағы ерекшеліктері:
Жедел аппендицит- балалар жасындағы жедел хирургиялық көмекті талап
ететін көп таралған ауру. Ересектердігіден айырмашылығы балалардағы жедел
аппендициттің клиникалық ағымы ауыр, ал диагностикасы күрделі. Бұл
заңдылықтар баланың дамуындағы анатомо-физиологиялық ерекшеліктеріне
байланысты бір жастағы балаларда жиірек байқалады.
I. осы жастағыларда жүйке жүйесінің функционалды жетілмеуінен барлық
жедел қабыну ауруларының клиникалық көрініс ұқсас ( жоғары дене қызуы,
көп реттік құсу, ішек функциясының бұзылыстары).
II. балалардағы соқыр ішектің құрт тәріздес өсіндісіндегі қабыну процесі аяқ
астынан қарқынды өтеді. Осы уақытта шектеулі механизімі әлсіз байқалады.
III. ерте жастағы балаларда тексерудің арнайы қиындығы бар. Баланың
мазасыздануы, жылауы, қарау кезіндегі қарсыласу жедел аппендициттің
негізгі жергілікті симптомдарын анықтауды қиындатады.

11.

Жедел аппендициттің
жас
балалардағы ерекшеліктері
Жас балаларда жедел
аппендициттің нақты белгілері
болмайды. Әдетте оның қиыншылық
көріністері басқа дерттерге
ұқсайды: ішектің жұқпалы
аурулары, аденовирусты аурулар,
копростаз, пневмониялар, отиттер.
Бұлардың барлығы жиналып
"абдоминальдық синдром" деп
қаралуы мүмкін.
Жедел аппендициттің жас
балалардағы өзіндік ерекшеліктері,
тек қана оның реактивтілігіне ғана
емес, сонымен қатар анатомиялықтопографиялык ерекшеліктеріне
байланысты. Әдетте, баланың
мінез-қүлқы өзгеріп, мазасызданып,
жылап, ұйқысы бұзылып, тәбеті
болмай, тамақ ішпейді дегеннен
басқа науқастың шағымдарынан,
өмірінен, ауру тарихынан нақты
мәліметтер болмайды.

12.

Кішкентай бала кіндігінің маңайы ауырып тұрғанын айта
алады, қай жері ауырып тұрғанын дәл көрсете алмайтындығы
ми қыртысындағы үрдістердің толық жетілмеуі, нерв
импульстерінің басқа жерге жіберілуіне, шажырқайдың түбінің
күн тәрізді шумаққа (солнечное сплетение) жақын орналасуы,
спецификалық емес шажырқай лимфоденитінің тек қанда
болуына байланысты. Кей кездері балалар ішінің ауырғанын
айта алмайды.
Париетальдық іш пердесінің және аппеңдикстің шажырқайының қабынуға ұшырағанына байланысты пайда болған іштің
ауыруының толастамауы баланың ұйқысының бұзылуына
әкеліп соғады. Осы ерекшелік 60% жағдайда байқалады.
Байқаулар көрсеткендей, 10% жағдайда іштің ауыруының
ұстамалы болады. Тынышталып отырған балада аяқ астынан
іші кайтадан ауыра бастайды, мазасызданып жылайды, тамақ
ішпей қояды, ыстығы көтеріледі, құсады, үлкен дәреті
өзгереді.

13.

Дене қызуының көтерілуі (94%) 3 жасқа дейінгі балаларда негізінде 38-390С.
Дене қызуының одан да жоғары жедел аппендициттің асқынған түрлерінде
болады. Денесінің ыстығының көтерілуі жедел аппендициттің түрлеріне
байланысты емес, ол баланың жүйке жүйесінің өзіндік ерекшеліктеріне,
ішетін тамағына, реактивтілігіне (жүқпалы ауруларға байланысты)
антибиотиктерді қолданғандығына, т.б. байланысты.
Тағы да бір негізгі белгі - баланың кұсуы (80%). Бұл кіші жастағы балаларда
қабыну үрдісі өрістеген сайын уланудың (интоксикация) белгісі екенін
көрсетеді. Құсықтың құрамы негізінен асқазандағы ас калдықтарынан
тұрады, ауру асқынған кезде құсык құрамында өт те кезігеді. Әдетте көп
құсу жедел аппендициттің асқынған түрлерінде болады. Кей жағдайларда
науқас құспауы да мүмкін (15% ), аурулардың басым көпшілігінде үлкен
дәреттері бұзылмаған, калыпты күйде (75%), ал 12% іштің өтуі байқалған.
Тағы да бір ерікше назар аударатын жағдай, іштің еріксіз қатаюы. Бұл
жастағы балаларда ол мүлдем қатты болмайды, іштің ерікті түрде қатаюын
тоқтатқаннан кейін дем алған уақытта іштің онша қатты емес, бірақ үнемі
қатайып тұрғаны байқалады. Бұл жағдайды бірнеше рет қайталап тексеру
керек. Мынадай әдіс колданылады: екі қолдың саусақтарын іштің екі жақ
бөлігінс бірдей қояды да, (сол қол — оң жаққа, оң қол — сол жаққа),
кезектеп екі қолды батырамыз, егер жедел аппендицит болса терең дем
алған уақытта оң жақ мықын аймағында іштің алдыңғы бөлігінің қолға
білінетіндей қатайғаны сезіледі (егер жайылып кеткен іш астарының
қабынуы болса екі жақтан да). Ал егер жедел аппендицит болмаса қолдың
саусақтары, дем алған уақытта іштің алдыңғы бөлігіне қарсылықсыз батып
кетеді.

14.

Rábeková Z , Vacková Z , Šerclová Z , Malušková J , Беннет
R , Martínek J
.
Крон ауруы-бұл этиологиясы белгісіз созылмалы қабыну
аутоиммунды ауру. Ауру асқазан-ішек жолының кез
келген бөлігін қамтуы мүмкін болса да, ең жиі
зақымданатын аймақ-терминалды ішек. Крон ауруы
әйелдерде және жас емделушілерде жиі кездеседі. Бұл
жағдайдың типтік белгілері диарея, іштің ауруы, салмақ
жоғалту және қызба болып табылады. Емделушілердің бір
бөлігінде экзантема, буындардың ауруы, конъюнктивит
немесе бауырдың сирек зақымдануы сияқты симптомдар
байқалуы мүмкін. Біздің басылымда біз крон ауруының
сирек жағдайы туралы, отадан кейін соңғы диагноз
қойылған кезде, червеобразный өскіннің оқшауланған
зақымдануымен хабарладық .
АУРУ ТАРИХЫ:Біздің пациент атиптік симптомдары мен
эндоскопия нәтижелері болды. Крон тәрізді өсіндісі бар
пациенттердің көпшілігі оларда өткір аппендицит сияқты.
Қорытынды:Крон ауруының аппендикулярлы түрі Крон
ауруының сирек түрі болып табылады және басқа
жерлерге қарағанда агрессивті емес. Хирургиялық
резекция (аппендэктомия) емдік болып саналады және
қайталану қаупі өте төмен.

15. Nanavati SM 1 , Патель H 2 , Melki G 1 , Кумар V 1 , Мильман E 3 , Майкл P 1 , Вольфсон A 2 .

Муковисцидоз (МВ), әдетте секреторлық және қозғалыс
дисфункциясына байланысты асқазан-ішек мүшелерін
зақымдайды. Бұл өзгерістер көбінесе дистальды ішек
өтпеу синдромына (ДИОС), кистозды фиброзы бар
ересек емделушілерде асқазан-ішек жолдарының
диагностикаланатын ауруларына әкеледі. Біз 22 жастағы
ер адамның жағдайын ұсындық, ол біздің ауруханаға оң
жақтағы төменгі квадрантта ауырады, жедел
аппендицит сезігімен жүгінді және кейіннен DIOS
ретінде диагноз қойылды. Біздің жағдайда ДИОС-тың МВ
бар емделушілерде оң жақтағы төменгі квадрантта
ауырсынудың дифференциалды диагноздарының бірі
ретінде, әсіресе муковисцидозды емдеу бағдарламасы
қолжетімді болмауы мүмкін қоғамдық ауруханаларда
жұмыс істейтін дәрігерлер үшін маңыздылығы атап
өтіледі.

16.

Плевропневмония, әсіресе кішкентай балаларда іштің ауырсынуымен,
пальпацияда мазалануымен (оң жақтылы пневмонияда) және алдыңғы іш
қабырғасының бұлшық еттерінің қатаюымен қатар жүреді. Плевропневмонияда бұл
көріністер көкетті, іш бұлшық еттерін, іш терісін иннервациялайтын төменгі
қабырғааралық нервтің тітіркенуінен пайда болады.
Пневмонияның клиникалық, рентгенологиялық белгілері типті, бірақ аурудың
алғашқы сағаттарында жеткіліксіз байқалады. Сонда, іштегі иррадиацияланған
ауырсыну, құрсақ қуысында басталған қабыну үрдісімен қате түсіндірілуі мүмкін.
Дегенмен пневмония диагнозы қойылған баладан жедел аппендицит диагнозын
алып тастамау керек, себебі бұл аурулар қосарлана жүруі мүмкін. Осындай
жағдайларда ажыратулық диагнозды көбінесе алдыңғы іш қабырғасын
пальпациялау мәліметтері негізінде жүргізеді. Аппендициттің пневмониядан
айырмашылығы оң жақ мықын аймағындағы ауырсыну және осы жердегі бұлшық
еттердің қатаюы.
Бұл екіншілік қараумен нақтыланады, дәрігер оң мықын аумағын
пальпациялағанда ауырсынусызға және бұлшық еттің қорғаныш кернеулігі
болмауына көз жеткізсе ғана.
Балада пневмония басым болғанда жедел апппендицитті нақтылау, немесе
алып
тастауда,
көбінесе
балалар
хирургиясында
мойын-новокаиндық
вагосимпатикалық блокада қолданылады. Блокаданы жүргізгеннен кейін (5-7
минуттан соң) пневмония кезіндегі іштегі ауырсыну және алдыңғы іш
қабырғасындағы бұлшық еттердің кернеулігі жойылады, ал аппендицитте
сақталады. Сонымен қатар, кеуде қуысының жалпы шолу рентгенографиясын
жасау қажет.

17.

Ішек құрт инвазиясының жедел аппендициттен айырмашылығы
ауырсыну ұстама тәрізді сипатта болады, дене қызуы қалыпты
болады. Пальпацияда іштің барлық аймағы жұмсақ, көбінесе кіндік
аймағында жеңіл жайылмалы ауырсыну байқалады. Осындай
балалардың мұқият жиналған анамнезі ішек құртының болуын
көрсетеді. Құрт инвазиясында балаларға гипертониялық клизма
тағайындауға болады. Егер ауырсыну ішек коликасымен шақырылса,
нәжіс пен газ шыққаннан кейін ауыру басылады. Аппендицит
кезіндегі іштегі ауырсыну клизмадан кейін біраз жоғарылайды.
Мұндай ажыратуды, хирургтың бақылауымен стационар жағдайында
жүргізу қажет.
Диагностикалауда қан талдамасы біраз көмек көрсетеді: лейкоциттердің санының жоғарылауы және формулалардың солға ығысуы
құрсақ қуысындағы қабыну үрдісін, ал эозинофилия – іш құрт
инвазиясын көрсетеді. Жедел аппендицит пен құрт инвазиясы-ның
қосарласа жүру мүмкіндігін еске алу керек, аскарида мен острица
өсіндіге түсіп, оның қабынуына әкелуі мүмкін екендігі белгілі

18.

Панкреатитті құрт тәрізді өсіндінің қабынуынан ажырату қиын.
Жедел панкреатит кезінде іштің қатты ауыруы және қинайтын
тұрақты құсу болады. Ауырсыну эпигастрий аймағында
орналасады және сол жақ арқаға беріледі. Аппендициттен
айырмашылығы - ішке пальпация жасаған кезде көп
ауырмайды және іштің алдыңғы бұлшық еттің қатаюы
анықталмайды. Зәрде және қанда диастаздың жоғарылауы,
жедел панкреатит диагнозын дәлелдейді.
Инфекциялық гепатит. Аурудың басында іштің ауруы болады.
Жалпы қарау кезінде, балада иктериялық склера, ал
анамнезінде зәр түсі қоюланғанын және нәжістің түссізденгені
жиі анықталады. Гепатитпен ауырған балаларда ішке
пальпация жасағанда бауырдың ауырсынуы және ұлғаюы
анықталады. Құрсақ қуысында басқа ауырсыну болмайды.
Гепатитке күдіктену кезінде, зәрде - өт пигменттерін
анықтауға, қанда - трансаминаза және билирубинді анықтауға
талдама алады. Бұлардың барлығы гепатит пен жедел
апендицитті салыстыруға мүмкіндік береді

19.

Дизентерияны жедел аппендицитпен сирек шатастырады.
Көбінесе аппендицитті дизентерия деп қателесу болады. 3
жасқа дейінгі балаларда құрт тәрізді өсіндінің жамбаста
орналасуында, әсәресе шырыш араласқан сұйық, нәжіс
(кейде қан жолақтарымен) болған жағдайда шатастырады.
Бірақ дизентерия әдетте сұйық нәжіспен басталады, ал
аппендицитте, диспепсиялық бұзылыстар перитонеальдық
белгілерден кейін пайда болады. Дизентерияға толғақ
тәрізді (тенезм) іштің ауырсынуы тән. Құрсақ қуысына
пальпация жасағанда барлық жерінде ауырсыну болады,
бұлшық еттің қорғанысты қатаюы жоқ, Щеткин-Блюмберг
симптомы теріс. Копрограмма диагностикаға аз көмек
береді. Дизентерия анықталған кезде де аппендицитті
жоққа шығаруға болмайтынын естен шығармау керек.
Өйткені бұл екі ауру бірігіп кездесуі мүмкін. Күдіктену
кезінде, балаланы хирургиялық стационарда боксқа
жатқызады. Тік ішекті саусақпен тексеруді жүргізу керек!

20.

Ревматизмдік инфекция (абдоминальдық түрі) кейде іштің
ауырсынуын тудырады. Салыстыруды аускультацияда
жүректегі өзгерістер, жүрек шекарасының үлкеюі, ЭКГ
қорытындысы, қан талдамасы арқылы жүргізеді. Ревматикалық
инфекция кезінде буындардың, омыртқаның ауыспалы ұшпалы
ауырсынуы болады. Мұндай балаларда іштің барлық жері
жұмсақ, аздаған ауырсыну бар. Щеткин-Блюмберг симптомы
теріс.
Шенлейн-Генох ауруындағы абдоминальды синдромда іштің
қатты ауырсынуы, жүрек айну, құсу, дене температурасының
жоғарылауы байқалады. Егер бала Шенлейн-Генох ауруымен
ауырса, дәрігер сұрағы жеңілдейді, яғни байқалған
симптомдар өз шешуін табады. Егер Шенлейн-Генох ауруымен
ауыратын балада, әсіресе оның бастапқы сатысында, жедел
аппендицитті анықтау өте қиын. Мұндай балада, ішке
пальпация жасағанда ауырсыну кей жағдайда іштің алдыңғы
бұлшық етінің әлсіз қатаюы болады. Баланың терісін
жабындыларын ұқыпты қарау керек, өйткені Шенлейн-Генох
ауруы кезінде геморрагиялық петехиялы бөртпелер буын
маңайында анықталады. Құрт тәрізді өсіндінің қабынуы мен
Шенлейн-Генох ауруы бірігіп кездесетіні белгілі

21.

Жедел
өзіне тән емес (неспецифический)
мезаденитке іштің ауырсынуы, дене
қызуының жоғарылауы 38-390С-қа дейін,
жүрек айну, құсу, тәбетінің бұзылуы тән.
Жалпы қарау кезінде іштің алдыңғы
бұлшық етінің әлсіз қатаюы және ауырсыну
анықталады. Мезаденитті айыру
белгілеріне Штернберг симптомының оң
болуы, лимфа түйіндерінің ұлғаюы жатады.
Кей жағдайда жедел аппендицитпен
мезаденитті салыстыру және айыру мүмкін
емес. Бұл кезде операциялық ем
белгіленеді

22.

Иерсиниоздың (псевдотуберкулез) абдоминальдық түрінде құрсақ
қуысында шажырқайдың лимфа түйіндерінің, құрт тәрізді өсіндінің
зақымдануы, регионарлық колит, гастроэнтерит, құрсақ қуысындағы
жабысу үрдістерін шақырады. Псевдотуберкулезге тән айыру
белгілері жоғары температура (38-390С), бас ауыру, әлсіздік, буын
ауырсынуы, кеудеде, іште буын аймағында скарлатинадағыдай бөртпе
пайда болады. Иерсиниозды нақты анықтау үшін аурудың 1-2
аптасында серологиялық зерттеу жүргізеді. Жедел аппендицит пен
псевдотуберкулездің клиникалық белгілерінде көптеген ұқсастық
болуына байланысты, жедел түрде операция жүргізіледі.
Аденовирустық инфекция іштің ауырсынуын, жүрек айнуын, құсуды,
сұйық нәжіс, дене қызуының жоғарылауын шақырады.
Вирустық инфекцияда салыстыру кезінде аурудың басында өте жоғары
дене қызуы (38-400С), жиі катаральдық белгілер, өкпеде сырылдар
анықталады. Құрсақ қуысының алдыңғы қабырғасында бұлшық еттің
қатаюы, Щеткин-Блюмберг симптомы болмайды. Қан талдамасында
лейкопения, қан формуласы өзгермейді.
Балалардың инфекциялық аурулары (қызылша, желшешек,
эпидемиялық паротит және т.б.) көп жағдайда іштің ауыруымен
басталады. Осыларға тән белгілерді анықтау дұрыс диагноз қоюға
көмектеседі. Балаларда жедел аппендицитпен инфекциялық аурулар
бірігіп кездесуі де мүмкін.

23.

Бүйрек коликасының жедел аппендициттен айырмашылығы
бел аймағындағы қатты ауырсыну және ауырсыну жамбасқа,
жыныс мүшелеріне беріледі. Зәр шығаруы жиілейді. Іші
жұмсақ, зақымдану жағында әлсіз ауырсыну анықталады.
Зәрде эритроцитті және көп мөлшерде тұздарды анықтауға
болады. Сирек жағдайда, оң жақ бүйрек коликасы кезінде
ауырсыну және оң жақ бүйрек аймағындағы іш бұлшық етінің
қатаюы анықталады.
Ретроцекальдық аппендицит кезінде құрсақ қуысының
симптомдары әлсіз анықталады және бел аймағындағы
ауырсыну салыстырмалы диагностикаға қиындық туғызады.
Бірақ, бүйрек коликасы кезінде жоғары температура және
қанда өзгеріс болмайды, ал қарқынды қатты ауырсыну жиірек
және ұстама тәрізді болады. Ұстама болмаған кезде бала
жайбарақат, жағдайы қанағаттанарлық. болады. Диагностикаға
құрсақ қуысының рентгенограммасы көмектеседі. Мұнда
бүйректің ұлғайғанын, дистопияланған бүйректің қалыпты
орнынан ауытқуын байқауға болады. Сонымен қатар
конкременттер көрінеді. Кейде экскреторлық урография
жасауға тура келеді.

24.

Етеккір алды кезеңі (негізінен mensis алдында) кейде қыз балаларда
іштің ауырсынуымен, жүрек айнумен, құсумен өтеді. Ауырсыну үнемі
және құрсақ қуысының төменгі бөлімінде орналасады. Қыз бала жиі
бас айналуына, шаршағыштыққа шағымданады. Пальпациялағанда іші
жұмсақ, ауырсыну іштің төменгі бөлімінде анықталады. Ректальдық
зерттеу кезінде жатыр ұлғаюы және аналық бездің ауырсынуы
анықталады.
Құрсақ қуысының жедел хирургиялық ауруларын (гематогендік
перитонит, дивертикулит, жұмыртқаның айналған кистасы және басқа)
жедел аппендицитпен салыстыру және ажырату өте қиын.
Диагностикалық қателіктер операцияға дейінгі кезде қауіпті емес, бұл
аурулардың барлығы жедел операциялық көмекті қажет етеді.
Диагностикалық қиындықтар көбінесе науқас бала ауруханада
болмағанда, яғни аурудың өтуін бақыламағанда, қосымша зерттеу
әдістерінің болмауында туындайды.
Барлық күдіктену жағдайында педиатр баланы хирургиялық
стационарға жіберу керек. Жедел аппендицитке күдіктену кезінде
баланы бақылау белсенді және 10-12 сағаттан ұзақ болмау керек. Егер
жедел аппендицитті анықтай алмаса жедел түрде операцияға алу
қажет, бұл жағдай - диагностиканың ақырғы сатысы болады

25.

Белгілері
Жедел аппендицит
Жедел Ішек
Инфекциясы
Дене Температурасы
38C дейін
Жоғарылауы мүмкін
Тыныс Алуы
Өзгермеген
Өзгермеген
Құсу
Жиі
Жиі
Жергілікті
Құрсақ аймағы
бұлшықеттерінің
кернеулігінің
өзгеруі,пальпация
кезінде ауырсыну
Пальпация кезінднгі
ауырсыну
Ректальды зерттеу
Ауырсыну
Ауырсыну жоқ
Қандағы лейкоциттер
10-16*109/л
Жоғарылауы мүмкін

26.

Nanavati SM 1 , Патель H 2 , Melki G 1 , Кумар V 1 , Мильман E 3 , Майкл
P 1 , Вольфсон A 2 .
Муковисцидоз (МВ), омраченный китайско-легочными инфекциями, обычно
поражает желудочно-кишечные органы из-за секреторной и двигательной
дисфункции. Нечасто эти изменения приводят к синдрому дистальной
кишечной непроходимости (ДИОС), все чаще диагностируемому
заболеванию желудочно-кишечного тракта у взрослых пациентов с
кистозным фиброзом. Мы представили случай 22-летнего мужчины, который
обратился в нашу больницу с болью в правом нижнем квадранте с
подозрением на острый аппендицит и впоследствии был диагностирован как
DIOS. В нашем случае подчеркивается важность ДИОС как одного
из дифференциальных диагнозов боли в правом нижнем квадранте у
пациента с МВ, особенно для врачей, работающих в общественных
больницах, у которых может не быть доступной программы по лечению
муковисцидоза.

27.

Болезнь Крона - это хроническое воспалительное аутоиммунное
заболевание с неизвестной этиологией. Хотя заболевание может
охватывать любую часть желудочно-кишечного тракта, наиболее часто
поражаемым участком является терминальная подвздошная кишка.
Сама болезнь Крона чаще встречается у женщин и у более молодых
пациентов. Типичными симптомами этого состояния являются диарея,
боль в животе, потеря веса и лихорадка. У части пациентов могут
наблюдаться такие симптомы, как экзантема, боль в суставах,
конъюнктивит или реже поражение печени. В нашей публикации мы
сообщали о редком случае болезни Крона с изолированным
поражением червеобразного отростка, когда после операции был
установлен окончательный диагноз .ИСТОРИЯ БОЛЕЗНИ:Наш пациент
имел атипичные симптомы и результаты эндоскопии. Большинство
пациентов с болезнью Крона червеобразного отростка присутствуют
так, как будто у них острый аппендицит
.ЗАКЛЮЧЕНИЕ:Аппендикулярная форма болезни Крона является
относительно редкой разновидностью болезни Крона и менее
агрессивна, чем в других местах. Хирургическая резекция
(аппендэктомия) считается лечебной, и риск рецидива очень низок.
Ключевые слова: болезнь Крона - приложение, дифференциальная
диагностика - наблюдение за лечением.