Założenia Ustawy o Zarządzaniu Kryzysowym

1.

Założenia Ustawy o
Zarządzaniu Kryzysowym

2. SYTUACJA KRYZYSOWA

TO SYTUACJA WPŁYWAJĄCA NEGATYWNIE NA
POZIOM BEZPIECZEŃSTWA LUDZI, MIENIA W
ZNACZNYCH ROZMIARACH LUB ŚRODOWISKA,
WYWOŁUJĄCA ZNACZNE OGRANICZENIA W
DZIAŁANIACH WŁASCIWYCH ORGANÓW
ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ ZE WZGLĘDU NA
NIEADEKWATNOŚĆ POSIADANYCH SIŁ I
ŚRODKÓW

3. INFORMACJE OGOLNE ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

to działalność organów administracji publicznej,
która polega na:
-zapobieganiu sytuacjom kryzysowym,
-przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli
w drodze zaplanowanych działań,
-reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji
kryzysowej,
-usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i
infrastruktury krytycznej.

4.

5. FAZY TE POWIĄZANE SĄ ZE SOBĄ KOŁOWĄ ZALEŻNOŚCIĄ, GDZIE KAŻDA Z FAZ PRZECHODZI W KOLEJNĄ

zapobieganie,
przygotowanie,
reagowanie,
odbudowę.

6.

ZAPOBIEGANIE odnosi się do działań, które eliminują lub
redukują prawdopodobieństwo wystąpienia sytuacji
kryzysowej, albo ograniczają jej skutki.
PRZYGOTOWANIE to planowanie jak należy zareagować w
przypadku wystąpienia kryzysu, a także działania mające
na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych
do efektywnego reagowania. Działaniem
przygotowawczym jest także uczenie ludności, jak ma
się zachować (reagować) w obliczu katastrofy.
REAGOWANIE następuje po wystąpieniu sytuacji
kryzysowej. Jego celem jest dostarczenie pomocy
poszkodowanym i ograniczenie wtórnych zniszczeń i
strat.

7.

ODBUDOWA jest końcową fazą cyklu
zarządzania kryzysowego. Odbudowę
kontynuuje się, aż wszystkie systemy wrócą do
stanu poprzedniego albo lepszego niż
poprzedni. Dzieli się ją na krótkoterminową i
długoterminową. Krótkoterminowa polega na
przywróceniu systemów niezbędnych do życia
do minimalnych standardów operacyjnych.
Odbudowa długoterminowa może trwać wiele
lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru
dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa
ta powinna być realizowana w nowy sposób, tak
aby rejon dotknięty katastrofą był po
odbudowie mniej wrażliwy na kolejną
katastrofę.

8. USTAWA Z DNIA 21 MAJA 2007 R. O ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM

Art. 2.
Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej
będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega
na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania
nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku
wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu
zasobów i infrastruktury krytycznej.
Art. 3 pkt 1.
sytuacji kryzysowej - należy przez to rozumieć sytuację wpływającą
negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych
rozmiarach lub środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia
w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na
nieadekwatność posiadanych sił i środków;

9. KLASYFIKACJA ZAGROŻEŃ

10.

11. USTAWA Z DNIA 21 MAJA 2007 R. O ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM

Art. 20a. (104) Organy właściwe w sprawach
zarządzania kryzysowego oraz dyrektor Centrum
mają prawo żądania udzielenia informacji,
gromadzenia i przetwarzania danych niezbędnych do
realizacji zadań określonych w ustawie.
Art. 21. Obowiązek podjęcia działań w zakresie
zarządzania kryzysowego spoczywa na tym organie
właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego,
który pierwszy otrzymał informację o wystąpieniu
zagrożenia. Organ ten niezwłocznie informuje o
zaistniałym zdarzeniu organy odpowiednio wyższego
i niższego szczebla, przedstawiając jednocześnie
swoją ocenę sytuacji oraz informację o zamierzonych
działaniach.

12. STRUKTURA WYDZIAŁU BEZPIECZEŃSTWA I ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO - ŚUW

13.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ