Ұйымдастырушылық тəртіп

1.

ҰЙЫМДАСТЫРУШЫЛЫҚ
ТƏРТІП: ОҚУ ОБЪЕКТІСІ,
ПƏНІ РЕТІНДЕ

2.

Ұйымдастырушылық тəртіп, кез келген ғылыми пəн сияқты, өзіндік зерттеу нысаны мен
тақырыбына ие. Зерттеу нысаны – бұл іскери ұйымдардағы адам мінез-құлқының əлеуметтік
құбылысы. Бұл құбылыс шаруашылық ұйымдары қызметкерлерінің жəне ұжымдық мінез-құлық
субъектілерінің ішкі ұйымдастырушылық ортаның əсеріне байқалатын жəне жасырын
реакцияларының барлық əртүрлі (рационалды жəне эмоционалды, саналы жəне санасыз) нақты
үйлесімі ретінде орын алады. Ұйымдастырушылық мінез-құлық объектісі əртүрлі себептерге жəне
белгілі бір заңдылықтарға байланысты, ғалымдардың білімі мен ниеттеріне қарамастан өзгереді.
Соңғысының міндеті – өрнектерді сипаттау, зерттеу, түсіну, түсіндіру (модельдеу) жəне
ұйымдастырушылық мінез-құлықтың өзгеруін болжау.

3.

Менеджерлердің міндеті – бұл барлық ақпаратты оның тиімділігін арттыру үшін кəсіби
қызметінде қолдану. Қазіргі əлеуметтік-экономикалық жағдайда ұйымдық мінез-құлық
проблемаларының өзектілігі екі жағдайға байланысты. Біріншісі экономикалық жəне заңды түрде
тəуелсіз кəсіпкерлік субъектілері ретінде əрекет ететін, тек экономикалық қана емес, сонымен
қатар қазіргі қоғамның əлеуметтік дамуында шешуші рөл атқаратын іскерлік ұйымдар санының
тез өсуімен байланысты. Екіншіден, ұйымдастырушылық тиімділік персоналдың мінезқұлқына,
олардың жалпы жəне нақты жұмысқа орналасуға қатынасына тікелей байланысты.

4.

Экономикалық ұйымның экономикалық жəне əлеуметтік
тиімділігі. Экономикалық ұйым іс-əрекет жəне мінез-құлық
субъектісі ретінде ұсынылатын өнімдер немесе қызметтер,
пайдалылық, бəсекеге қабілеттілік, негізгі қызмет
технологиясы, қызметкерлердің саны мен құрамы, олардың
кəсіптік, біліктілік, сондай-ақ экономикалық жəне
əлеуметтік тиімділік деңгейлерімен сипатталады. Осы
көрсеткіштердің біріншісі ұйымның белгілі бір өнімге немесе
қызметке тұтынушылық сұранысын қанағаттандыру
қабілеттілігін сипаттайды. Екіншісі ұйымның адамдардың
қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін қауымдастық ретіндегі
ұйымның қабілеттілігін көрсетеді, мысалы, өмірлік маңызды
материалдық игіліктерге деген қажеттілік, қауіпсіздік, тану
жəне мəртебе, олардың қабілеттерін дамыту жəне іске
асыру т.б. Сондықтан олардың кез келгеніне немқұрайлы
қарау, тұтастай алғанда ұйымның сөзсіз деградациясына
əкеледі.

5.

. Ұйымның əлеуметтік əл-ауқаты. Əлеуметтік жағдайы төмен ұйым
экономикалық тұрғыдан тиімді бола алмайды, яғни тұрақты бəсекеге
қабілетті бола алады жəне нарықтық позицияларды иелене алмайды.
Əлеуметтану, психология жəне экономика арасындағы байланыстың
шынымен бар жағынан əрдайым беткі қабатта бола бермейді, ол
барлық жерде айтарлықтай жəне бірден көрінеді. Мұндай ұйымның
дисфункциясы басқа ресурстарға қол жетімділікке немесе байыпты
бəсекелестердің болмауына байланысты нарықтың басқа
қатысушыларына қатысты уақытша артықшылықтардың арқасында
салыстырмалы экономикалық өркендеумен байқалмайды, есепке
алынбайды немесе көрінбейді.

6.

Менеджердің əлеуметтік құзіреттілігі. Бүгінгі таңда кəсіптік білімсіз
жұмыстағы адамдардың мінез-құлқын қалай дұрыс басқаруды білу
оңай емес. Бұл тұжырымдама кəсіби ортада маңызды мəселе болып
табылады, өйткені адамның мінез-құлқы өте динамикалық, өзгергіш
жəне көптеген факторлардың əсеріне бейім. Адамдардың мінез-құлық
заңдары туралы білімді кəсіби қолдану ұйымның əлеуметтік жағдайын,
қызметкерлердің жұмысына қанағаттану деңгейін жақсартады,
қызметкерлер корпоративтік мақсаттарға қол жеткізуге белсенді
қатысады